75χρονος άντρας ξεκίνησε μπαλέτο όταν πέθανε η γυναίκα του
Έχει προχωρήσει τόσο που πλέον ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις για το δεύτερο επίπεδο.
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020
2
λεπτά
Λένε πως ποτέ δεν είναι αργά να κυνηγήσεις τα όνειρά σου, αρκεί η ψυχή και το μυαλό σου να το θέλουν πολύ. Τόσο όσο το ήθελε ένας ηλικιωμένος άνδρας στη Βρετανία αποφάσισε να πάρει μαθήματα μπαλέτου μετά το θάνατο της γυναίκας του και κατάφερε να περάσει τις πρώτες του εξετάσεις.
Ο 75χρονος Bernard Bibby και η σύζυγός του Celia ήταν παντρεμένοι για 55 χρόνια. Ο χορός ήταν εκείνος που τους ένωσε, καθώς «ήταν το μόνο αγόρι στο κλαμπ των νέων που μπορούσε να χορέψει jive».
Ξεκίνησε τα μαθήματα μπαλέτου πριν από τέσσερα χρόνια και το Νοέμβριο έδωσε τις πρώτες του εξετάσεις. «Πήρα το χάλκινο, παρόλα αυτά έχω μείνει λίγο άφωνος. Με τρεις βαθμούς ακόμα θα είχα πάρει το ασημένιο» λέει ο ίδιος. Αμέσως μετά το θάνατο της συζύγου του το 2015, ο Bernard Bibby είπε ότι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πουλήσει την τηλεόρασή του για να βγαίνει έξω περισσότερο. «Είχα πάρει μαθήματα ballroom και latin. Είχα δοκιμάσει κλακέτες αλλά η δασκάλα είπε πως είμαι τυπικός Άγγλος - άκαμπτος και ότι θα μπορούσα να κουνηθώ με χάρη» αφηγείται ο ίδιος προσθέτοντας πως η δασκάλα του πρότεινε να κάνει μπαλέτο για να «λυθεί».
«Το μπαλέτο ήταν αρκετά χαλαρό και έπρεπε να μάθω γαλλικά επίσης, είχε πολύ πλάκα. Μακάρι περισσότεροι άνδρες να το δοκίμαζαν, είναι φανταστική άσκηση» είπε.
So proud of all my adult dancers on passing their exams this session... we had some great results, but a little extra shout does go to this chap. Not bad going for a 75 year old!👏👏👏 pic.twitter.com/QrO1uUc0zy
Η δασκάλα του, Clare Wilders, στην σχολή The Bridge Academy of Performing Arts στο Ρότσεστερ σχολιάζει για τον μαθητή της ότι «είναι πολύ ενθουσιώδης και γεμάτος ενέργεια» και προσθέτει «είμαστε πραγματικά περήφανοι για εκείνον, είναι εκπληκτικός. Λατρεύουμε που τον έχουμε στη σχολή μας και που ενθαρρύνει και άλλους ενήλικες να εμπλακούν».
Ο κύριος Bibby ετοιμάζεται τώρα για τις εξετάσεις για το δεύτερο επίπεδο. «Δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να θυμηθώ όλα τα βήματα ή να σηκώσω τις μπαλαρίνες, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω μέχρι να με βάλουν σε αναπηρικό αμαξίδιο» σχολιάζει.