Συνεχίζοντας το σερί των επιτυχιών, από την περίοδο Καδή ακόμα, (προσπερνώντας εντελώς την περίοδο Χαμπιαούρη) το Υπουργείο Παιδείας κάνει ό,τι μπορεί για να αποποιηθεί κάθε ιδιότητα που του έχει αποδοθεί στον τίτλο (Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας).

Τελευταίο επεισόδιο στο θρίλερ –σε σχέση με την παιδεία- που εξελίσσεται μπροστά μας τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα τη σχολική χρονιά 2019/20 και 2021, είναι το περιστατικό που δημοσιοποιήθηκε σήμερα, στην εκπομπή του ΣΙΓΜΑ, «Πρωτοσέλιδο», με τον Ανδρέα Δημητρόπουλο.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εκπομπής, σε δημόσιο νηπιαγωγείο/προδημοτική αποφάσισαν να μοιράσουν μία συνοδό ειδικής εκπαίδευσης, σε τρία κομμάτια, βάζοντας την υπεύθυνη για τρία παιδάκια, διαφορετικών ηλικιών και αναγκών.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, πρόκειται για δύο παιδάκια με ολική και μερική τύφλωση και ένα που ανήκει στο φάσμα του Αυτισμού.

Στην εκπομπή μίλησε τηλεφωνικά, η μητέρα ενός εκ των δύο παιδιών με τύφλωση, Λάουρα Παΐση. Όπως ανέφερε, τα τελευταία τρία χρόνια, το παιδί της, μαζί με το άλλο παιδί με τύφλωση, πάνε στο ίδιο σχολείο και μοιράζονται την ίδια συνοδό. «Όλα, έως σήμερα, λειτουργούσαν μια χαρά. Τα δύο παιδάκια είναι της ίδιας ηλικίας, βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες, έχουν παρόμοιες ανάγκες, οπότε κάνουν μία πολύ καλή ομάδα και μία συνοδός μπορούσε να τους φροντίσει μια χαρά».

Φέτος, συνεχίζει, που τα δύο παιδιά πάνε προδημοτική, λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ενημερώθηκαν πως η συνοδός των παιδιών θα προσέχει ακόμη ένα παιδάκι μικρότερης ηλικίας, που θα φοιτά στο νηπιαγωγείο και βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού.

«Το αγοράκι αυτό, εκτός του ότι είναι μικρότερης ηλικίας, αντιμετωπίζει άλλες δυσκολίες, άλλες ανάγκες, έχει άλλες απαιτήσεις και όπως και τα δικά μας, χρειάζεται συνεχή επίβλεψη. Πώς μπορεί ένα άτομο, να προσέχει και να φροντίζει τρία παιδιά με αυξημένες ανάγκες, το ίδιο καλά», αναρωτιέται η κυρία Παΐση.

Όπως υποστηρίζει η κυρία Παϊση, όταν ενημερώθηκαν για τα νέα δεδομένα οι γονείς και των τριών παιδιών, έστειλαν επιστολές στο υπουργείο, έκαναν ένσταση, ενώ παρευρέθηκαν και στη σχετική συνεδρία που έγινε για το θέμα: «Εκεί μας είπαν πως θα το εξετάσουν και θα μας απαντήσουν γραπτώς. Η απάντηση ήρθε μία εβδομάδα αργότερα και ήταν αρνητική. Το μόνο που λάβαμε, ήταν αδιαφορία και περιφρόνηση, όχι μόνο στις εκκλήσεις μας, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας μας στη συνεδρία», σημειώνει η κυρία Παΐση.