Η Nesreen Mahmoud κατάγεται από τη Συρία και ζει στην Κύπρο τα τελευταία 10 χρόνια μαζί με τον σύζυγό της Yaser, και τα δύο τους παιδιά, τον Ντάνιελ 9.5 χρόνων και τον Ηλία 7.5 χρόνων.

Νιώθει την Κύπρο πατρίδα της και έχει ιδιαίτερη αγάπη στη Λάρνακα, αφού η παραλία τής θυμίζει αρκετά τη Συρία. Βρίσκει τους Κύπριους φιλόξενους, γενναιόδωρους και χαμογελαστούς και νιώθει ευγνώμων για όσους τη στήριξαν και εμπιστεύτηκαν τις ικανότητές της, καμιά φορά περισσότερο και απ’ ό,τι η ίδια.

Η ίδια θέλει να προσφέρει όσο μπορεί στην κοινωνία αλλά και να βοηθήσει άλλους, που όπως κι αυτή, έκαναν την Κύπρο πατρίδα τους. Επιθυμεί να συμβάλει στην πρόσβαση παιδιών μεταναστών στην εκπαίδευση και στην ένταξή τους στη σχολική κοινότητα. Γι’ αυτό και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του προγράμματος «Μαθαίνω Ελληνικά» για διαμεσολαβητές που ενισχύουν την επικοινωνία μεταξύ των σχολικών μονάδων, των εκπαιδευτικών και των γονιών με μεταναστευτική βιογραφία.

Ως διαμεσολαβήτρια του προγράμματος βοηθά στο να ξεπεραστούν οποιεσδήποτε προκλήσεις παρουσιάζονται. Μαζί μας μοιράστηκε τις εμπειρίες και τις σκέψεις της σχετικά με τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα, ενώ μας μίλησε και για τη μεγάλη σημασία που έχει η ανάληψη τέτοιων πρωτοβουλιών.

Συμμετέχεις ως διαμεσολαβήτρια στο πρόγραμμα «Μαθαίνω Ελληνικά». Τι σε ενέπνευσε να εμπλακείς στις δράσεις του και τι προϋποθέτει ο ρόλος αυτός;

Αυτό που με ενέπνευσε ήταν η πρώτη μου εθελοντική συμμετοχή στο Δημοτικό Σχολείο Παλουριώτισσας, όπου υλοποιήσαμε μια δίγλωσση ιστορία και είδα την αδυναμία των παιδιών στα ελληνικά αλλά κυρίως το πόσο χάρηκαν που είχαν μαζί τους κάποιον που μιλάει τη γλώσσα τους και τους καταλαβαίνει. Έτσι ξεκινήσαμε μια συνεργασία, μέσω της οποίας βοηθούσα στις μεταφράσεις και στην επικοινωνία με τους γονείς. Τότε ένιωσα ότι ο ρόλος μου ήταν πολύ αποτελεσματικός, βοηθώντας τα παιδιά να κατανοήσουν τι απαιτείται από αυτά και να επικοινωνήσουν με τους δασκάλους τους χωρίς δυσκολία. Όταν είδα πόση άνεση και ασφάλεια νιώθουν, πρότεινα και σε άλλα σχολεία να συμμετάσχω εθελοντικά ως διαμεσολαβήτρια, για να βοηθήσω τους εκπαιδευτικούς και τις διευθύνσεις να έρθουν πιο κοντά σε αυτά τα παιδιά.

Ο ρόλος προϋποθέτει το άτομο να είναι ενθουσιώδες. Να αγαπάει, να δίνει και να βοηθάει τους άλλους, πάντα με ειλικρίνεια και αξιοπιστία. Να είναι πρόθυμο να προσφέρει χωρίς να έχει ως στόχο την οικονομική ανταμοιβή. Επιπλέον, θα πρέπει να διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα ως προς τη γνώση της ελληνικής και της αραβικής γλώσσας.


Έρχεσαι σε επαφή με αρκετές οικογένειες μεταναστών στην καθημερινότητά σου. Τι προκλήσεις παρατηρείς και τι είδους στήριξη χρειάζονται;

Η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζουν εδώ οι γονείς είναι η γλώσσα. Η έλλειψη γνώσης της ελληνικής γλώσσας συνήθως τους οδηγεί σε αισθήματα κατωτερότητας ή αδυναμία χαρακτήρα που αναπόφευκτα τους περιορίζουν. Αυτό, συχνά δεν επιτρέπει τη συναναστροφή τους με τους ντόπιους, ενώ είναι αποτρεπτικό και ως προς το να έχουν επαρκή ενημέρωση για τις υπηρεσίες στήριξης που είναι διαθέσιμες γι’ αυτούς. Παράλληλα, η δυσκολία στην επικοινωνία μερικές φορές οδηγεί και σε έλλειψη ανοχής από την κοινωνία, καθώς μπορεί να προκληθούν παρεξηγήσεις.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συχνά δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τους δασκάλους των παιδιών τους. Ως αποτέλεσμα δεν μπορούν να ενημερώνονται και να νιώθουν υπερήφανοι για την πρόοδο των παιδιών τους, αλλά και να αντιληφθούν την αγάπη και τη βοήθεια που λαμβάνουν από τους Κύπριους εκπαιδευτικούς.

Σίγουρα χρειάζονται προγράμματα σαν το «Μαθαίνω Ελληνικά» που βοηθούν άτομα με μεταναστευτική βιογραφία να μάθουν ελληνικά. Επιπρόσθετα, οι μετανάστες χρειάζονται ψυχοκοινωνική υποστήριξη μέσω δραστηριοτήτων που θα συμβάλουν στην ένταξή τους στην κοινωνία καθώς και συναισθηματική υποστήριξη ώστε να νιώσουν και οι ίδιοι αποδεκτοί.

Αυτός είναι και ο λόγος που είμαι υπερήφανη που συμμετέχω στο «Μαθαίνω Ελληνικά», καθώς μου δίνει την ευκαιρία να προσφέρω και εγώ στην όλη διαδικασία βοηθώντας τις οικογένειες μεταναστών αλλά και τους εκπαιδευτικούς.

Θεωρείς ότι η εκμάθηση της τοπικής γλώσσας μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο κλειδί για την ένταξη των παιδιών αυτών στην τοπική κοινότητα και το σχολείο;

Κατά τη γνώμη μου, η τοπική γλώσσα είναι το βασικό εργαλείο ένταξης, και βασικό μέσο για να νιώσει ένα παιδί άνετα και μέρος της σχολικής κοινότητας και της κοινωνίας. Είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για κάθε παιδί ώστε να κοινωνικοποιηθεί, να συμμετάσχει στο εκπαιδευτικό σύστημα και να αναπτύξει τις γνώσεις του. Είναι ένα σημείο εκκίνησης για να μπορέσει να συνέλθει από τα τραύματα που έχει βιώσει.


Πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου στο πρόγραμμα και πώς είδες τη συνεργασία σου με τις οικογένειες, τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία;

Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα με έχει γεμίσει με συναισθήματα ευγνωμοσύνης, ευτυχίας, περηφάνιας και ικανοποίησης. Είναι ωραίο να νιώθεις ότι είσαι χρήσιμος στους γύρω σου. Είναι ωραίο να νιώθεις ότι οι άλλοι σε εκτιμούν, σε σέβονται και αναγνωρίζουν τη βοήθεια που τους προσφέρεις.

Η συνεργασία με τις οικογένειες ήταν επίσης, μια πολύ όμορφη εμπειρία. Ένιωθαν χαρούμενοι και πιο άνετοι όταν μάθαιναν ότι μιλάω αραβικά και θα μπορούσα να τους βοηθήσω με την επικοινωνία. Όσο για τη συνεργασία μου με τους δασκάλους και τα σχολεία, ήταν κάτι παραπάνω από υπέροχη. Οι δάσκαλοι με εμπιστεύτηκαν και με αγκάλιασαν με αγάπη καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος. Ένιωθα την ικανοποίησή τους από τη δουλειά μου και τη χαρά τους όταν παρατηρούσαν βελτίωση στους μαθητές. Πράγματι, τα παιδιά μας τυγχάνουν μεγάλου ενδιαφέροντος και συμπάθειας από τη διοίκηση του σχολείου. Αυτό με τη σειρά μου το μεταφέρω και στους γονείς.

Ευχαριστώ τους συντελεστές του προγράμματος που μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχω στις δράσεις του καθώς μου έδωσε την ευκαιρία να στηρίξω και εγώ τους μαθητές. Δημιούργησα νέες σχέσεις με μαθητές, γονείς, και δασκάλους, έμαθα από αυτούς και την εμπειρία τους, και βελτίωσα και εγώ τα ελληνικά μου.

Έχεις παρατηρήσει θετικές αλλαγές στα παιδιά που συμμετέχουν σε προγράμματα όπως το «Μαθαίνω Ελληνικά»;

Ναι, παρατήρησα σημαντική βελτίωση στα παιδιά. Πρώτα στην ψυχολογία τους και μετά στο μορφωτικό τους επίπεδο. Απλά να δώσω ένα παράδειγμα από την εμπειρία μου στο Λύκειο Παλουριώτισσας. Η συμμετοχή μου εκεί ήταν καθημερινή, και έτσι είμαι σε θέση να αξιολογήσω καλύτερα τη βελτίωσή τους, η οποία ήταν εμφανής στο προφορικό και γραπτό τους επίπεδο. Τα παιδιά προσπαθούσαν να μελετήσουν και να μου εξηγήσουν με χαρά τι έκαναν στο σπίτι. Η υπόλοιπη τάξη έβλεπε αυτήν τη βελτίωση και την επεσήμανε. Βλέποντας τα εξαιρετικά αυτά αποτελέσματα, εύχομαι να ενταχθούν και επιπλέον ώρες υποστήριξης στο πρόγραμμα, ώστε περισσότεροι μαθητές, δάσκαλοι και γονείς να απολαμβάνουν τα οφέλη αυτά και να βλέπουν ουσιαστική βελτίωση.

Το πρόγραμμα «Μαθαίνω Ελληνικά» συντονίζεται από τον εκπαιδευτικό και ερευνητικό οργανισμό CARDET και σε αυτό συμμετέχουν ως εταίροι το Πανεπιστήμιο Frederick και η εταιρεία INNOVADE. Μέσω του προγράμματος, προσφέρεται δωρεάν η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε παιδιά Υπηκόους Τρίτων Χωρών (ΥΤΧ), αξιοποιώντας σύγχρονες καινοτόμες διδακτικές παρεμβάσεις κυρίως μέσω της τεχνολογίας. Στην εφαρμογή του προγράμματος «Μαθαίνω Ελληνικά» συμβάλλει σημαντικά η Διεύθυνση Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου.

Το Πρόγραμμα «Προγράμματα Εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας και παροχής υπηρεσιών διαμεσολάβησης σε ανήλικους Υπηκόους Τρίτων Χωρών» συγχρηματοδοτείται από τα Ταμεία Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και την Κυπριακή Δημοκρατία.