Μια έρευνα που διεξήχθη από τον Οργανισμό IMR/Πανεπιστήμιο Λευκωσίας για λογαριασμό του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου τον Ιούλιο του 2022, έδειξε ότι οι περισσότεροι νέοι (18-35 ετών) που ζουν στην κυπριακή ύπαιθρο είναι ικανοποιημένοι από την περιοχή διαμονής τους, αλλά αντιμετωπίζουν επίσης σημαντικά προβλήματα, όπως η έλλειψη ευκαιριών απασχόλησης και ανέλιξης.

Η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 500 άτομα, κατέδειξε τα εξής:

Το 84% των νέων αισθάνεται αρκετά ή πολύ ικανοποιημένο από τη ζωή του στην ύπαιθρο. Η πλειοψηφία τους δηλώνει μάλιστα ότι διαμένουν με την οικογένειά τους, είτε πρόκειται για γονείς και αδέλφια, είτε για σύντροφο/σύζυγο ή (και) παιδιά.

Η κύρια αιτία επιλογής της υπαίθρου από τους νέους ως της περιοχής της μόνιμης διαμονής τους, είναι πως αποτελεί τον τόπο καταγωγής τους.

Οι μισοί περίπου νέοι εντοπίζουν ως το σημαντικότερο πρόβλημα της διαμονής στην ύπαιθρο τις περιορισμένες ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης. Οι συγκοινωνίες όπως και το οδικό δίκτυο χαρακτηρίστηκαν από τους νέους ως το δεύτερο τροχοπέδη που αντιμετωπίζουν. Τέλος, η τρίτη πρόκληση που καλούνται να διαχειριστούν οι νέοι της υπαίθρου είναι οι περιορισμένες ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης.

Η συντριπτική πλειοψηφία της τάξεως σχεδόν 9 στους 10 νέους της υπαίθρου, υποστηρίζουν πως υπάρχει μικρή έως ανύπαρκτη αγορά εργασίας για τους ίδιους.

Περισσότεροι από 6 στους 10 νέους της υπαίθρου θεωρούν πως τους δίνεται ελάχιστη έως καθόλου δυνατότητα να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων επί θεμάτων της κοινότητας που τους αφορούν άμεσα. Αντίστοιχα, περιορισμένες σε εντονότερο βαθμό εντοπίζουν τις ευκαιρίες για συζήτηση και διαβούλευση με αρμόδιους φορείς του Κράτους για τα θέματα που αφορούν τη νεολαία.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως 1 στους 2 συμμετέχοντες εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους αναφορικά με την πρόσβασή τους σε τραπεζικά ιδρύματα και δημόσιες υπηρεσίες σε συνάρτηση με την περιοχή διαμονής τους.

Μέσα από τις αναφορές των ερωτηθέντων, αναδύεται η αναγκαιότητα για ενίσχυση του πολιτισμού, του αθλητισμού, της ψυχαγωγίας και των χώρων με ευκαιρίες δημιουργικής απασχόλησης για τους νέους της υπαίθρου, καθώς πάνω από το 50% των νέων υποστηρίζουν πως οι διαθέσιμες υποδομές των πιο πάνω τομέων τους αφήνουν δυσαρεστημένους.

Απογοητευμένη φαίνεται μια μερίδα των νέων της υπαίθρου της τάξης του 23% αναφορικά με τα κίνητρα προς τους νέους με σκοπό την επιλογή των αγροτικών περιοχών ως τη μόνιμη κατοικία τους.

Ποσοστό 53% δηλώνει πως αξιολογεί θετικά ή μάλλον θετικά τα υφιστάμενα προγράμματα/σχέδια κινήτρων του Κράτους για τους κατοίκους των αγροτικών περιοχών. Η συντριπτική πλειοψηφία (85%), δε, δηλώνει πως δεν έχει χρησιμοποιήσει ή δεν έχει εγκριθεί προς επιχορήγηση των αντίστοιχων προγραμμάτων/σχεδίων κινήτρων.

Τα σχέδια ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας για τους νέους της υπαίθρου εγείρονται από την πλειοψηφία (81) ως μείζονος σημασίας προγράμματα που χρήζουν άμεσης ανάπτυξης ή υποστήριξης από το Κράτος. Επτά στους δέκα συμμετέχοντες αναφέρουν επίσης πως θα πρέπει να ενισχυθεί και η οικονομική στήριξη προς τους νέους της υπαίθρου (72%), ενώ σε συνάρτηση με τα πρώτα ευρήματα της έρευνας ανάγεται και η ανάγκη συγκρότησης σχεδίων εργοδότησης για τους νέους της υπαίθρου.