Ένα είδος αρσενικών μαρσιποφόρων στην Αυστραλία, τα northern quoll, γνωστά και ως βόρεια δασύουρα ή ιθαγενής γάτες, φαίνεται πως θυσιάζουν τον ύπνο τους για να κάνουν σεξ, συμπεριφορά που μπορεί να ευθύνεται για τους πρόωρους θανάτους τους, προτείνει νέα έρευνα για τα απειλούμενα με εξαφάνιση ζώα.
Αυστραλοί επιστήμονες ερεύνησαν γιατί τα αρσενικά του είδους συνήθως ζευγαρώνουν μέχρι θανάτου μετά από μόνο μια περίοδο ζευγαρώματος, ενώ τα θηλυκά μπορούν να ζήσουν και να αναπαραχθούν για διάστημα έως και τεσσάρων ετών.
Παρακολουθώντας τη δραστηριότητα αυτών των σαρκοφάγων μαρσιποφόρων στο Groote Eylandt, στα ανοικτά της ακτής της Βόρειας Επικράτειας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έλλειψη ξεκούρασης κατά την περίοδο αναπαραγωγής μπορεί να συμβάλει στον μαζικό ετήσιο θάνατο των αρσενικών.
Τα northern quoll, τα οποία κινδυνεύουν με εξαφάνιση στην ηπειρωτική χώρα της Αυστραλίας, είναι τα μεγαλύτερα θηλαστικά που είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν μια στρατηγική αναπαραγωγής στην οποία ένας οργανισμός πεθαίνει αφού κάνει σεξ για πρώτη φορά. Τα αρσενικά μπορούν να ζυγίζουν έως και 600 γραμμάρια και να μεγαλώνουν στο μέγεθος μιας μικρής οικόσιτης γάτας.
Οι ερευνητές τα παρακολούθησαν κατά τη διάρκεια επτά εβδομάδων της αναπαραγωγικής περιόδου και η μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science, διαπίστωσε ότι τα αρσενικά ξεκουράζονταν μόνο για το 8% περίπου του χρόνου, ενώ τα θηλυκά ξεκουράζονταν τρεις φορές περισσότερο (24% του χρόνου). Η ομάδα ανέκτησε δεδομένα από επτά αρσενικά και έξι θηλυκά.
Τα αρσενικά περνούσαν επίσης περισσότερο χρόνο εν κινήσει. Δύο αρσενικά που οι ερευνητές ονόμασαν Moimoi και Cayless ταξίδεψαν 10,4 χιλιόμετρα και 9,4 χιλιόμετρα αντίστοιχα σε μια νύχτα για να βρουν θηλυκά – απόσταση που ισοδυναμεί περίπου με 35-40 χλμ. περπατήματος ενός ανθρώπου.
«Τα αρσενικά επενδύουν όλη αυτή την ενέργεια στην… αναζήτηση θηλυκών, γιατί έτσι μεγιστοποιούν την αναπαραγωγική τους απόδοση. Αλλά απλώς δεν ξεκουράζονται στο ενδιάμεσο», είπε ο Δρ Christofer Clemente, συν-συγγραφέας της μελέτης και ανώτερος λέκτορας στην οικοφυσιολογία ζώων στο USC.
Επειδή μέτρησαν τον χρόνο ανάπαυσης, οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα εάν η στέρηση ύπνου είναι ο ο κύριος παράγοντας θανάτου τους, αλλά πιστεύουν ότι ευθύνεται για τη σταδιακή επιδείνωση και τον τελικό θάνατο των αρσενικών.
«Θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση για τους θανάτους των αρσενικών μετά την περίοδο αναπαραγωγής (π.χ. γίνονται εύκολη λεία, ανίκανα να αποφύγουν τις συγκρούσεις ή πεθαίνουν από εξάντληση)», έγραψαν.
«Μέχρι το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου, αυτά τα μαρσιποφόρα φαίνονται απλά χάλια», είπε ο Clemente. «Αρχίζουν να χάνουν τη γούνα τους, αρχίζουν να μην μπορούν να περιποιηθούν αποτελεσματικά τον εαυτό τους, χάνουν βάρος και… επίσης τσακώνονται συνεχώς μεταξύ τους».
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι τα τρωκτικά που στερούνται ύπνου παρουσιάζουν παρόμοια προβλήματα.
Με πληροφοίρες από guardian, bbc
