Χθες τα μεσάνυκτα, «έσκασε» ο πολυαναμενόμενος δίσκος του ράπερ ΛΕΞ στο spotify και όπως ήταν φυσικό, έγινε χαμός στα σόσιαλ μίντια, αλλά και στην ίδια τη μουσική πλατφόρμα. Ο δίσκος αυτός ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία στους φαν της ελληνικής χιπ χοπ σκηνής αφού ο σαραντάχρονος ράπερ δεν μας έχει συνηθίσει σε αυτό. Ο ΛΕΞ πρωτοτυπεί φέτος, σπάζοντας την παράδοση που διατηρούσε την τελευταία δεκαετία, να βγάζει άλμπουμ κάθε τέσσερα χρόνια, δηλαδή σε κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο ΛΕΞ με τον νέο του δίσκο μπαίνει στα «σαλόνια» των charts με «σκατωμένα παπούτσια», όπως λέει και ο ίδιος στα τραγούδια του, με ένα άλμπουμ που θα συντροφεύσει τους θαυμαστές του για το επόμενο διάστημα είτε μέσα στα ακουστικά τους περπατώντας βιαστικά το πρωί για τη δουλειά είτε σε κάποιο πάρκο από αυτά που γράφτηκαν ιστορίες σε ξεθωριασμένα παγκάκια και ακόμα στέκουν αγέρωχα στον χρόνο.

Το νέο άλμπουμ έχει τίτλο «G.T.K.» και αποτελείται από έντεκα τραγούδια. Ο ΛΕΞ μάς έχει συνηθίσει στους αναγραμματισμούς σε όλα τα άλμπουμ του. Εξάλλου, ο ίδιος στα τραγούδια του λέει πως «τα ακρωνύμια έχουν πλάκα και Τ.Γ.Κ (Τέχνη για Κολλημένους)». Το Γ.Τ.Κ., χωρίς να είμαστε και εντελώς σίγουροι, ίσως να αντιστοιχεί στο «Για την Κουλτούρα», την κουλτούρα, δηλαδή, της χιπ χοπ, την οποία ο ΛΕΞ στα κομμάτια αυτού του άλμπουμ περιγράφει με ιδιαίτερα περίτεχνο τρόπο.

Μια ακόμη έκπληξη σε αυτόν το δίσκο, αποτελεί και η συμμετοχή του Ιταλού ράπερ Guè ή κατά τον κόσμο Cosimo Fini. Πρόκειται για έναν ράπερ που έρχεται από το Μιλάνο της Ιταλίας και στο κομμάτι, στο οποίο συμμετέχει, κάνει αναφορές στις δυσκολίες που βιώνουν όσοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν στον δρόμο, στο τσιμέντο ή στο περιθώριο, ψέγοντας, παράλληλα, το γεγονός πως είμαστε σκλάβοι σε έναν κόσμο με κανόνες, προσπαθώντας να αποδράσουμε από τη μιζέρια (μια απόδοση των ιταλικών στίχων του από το κομμάτι).

Ο δίσκος αυτός είχε διαφημιστεί μονάχα στο λογαριασμό του ΛΕΞ στο ίνσταγκραμ και αυτό που τον έκανε κάπως ξεχωριστό ήταν ότι το διαφημιστικό βίντεο δεν είχε αλυσίδες, πάρκα, πλατείες, κόντρες με αμάξια και άλλα πολλά χαρακτηριστικά που συνηθίζεται να υπάρχουν σε παρόμοια βίντεο κλιπ χιπ χοπ κομματιών. Ο ΛΕΞ επαναφέρει στις οθόνες μας τις κούκλες από τη «Φρουτοπία» και «Του Κουτιού τα Παραμύθια» που έπαιζαν στην ΕΡΤ στα μέσα της δεκαετίας του 1980 αλλά σε παραλλαγμένα τοπία, με φόντο τις γκρίζες πολυκατοικίες και τα γκραφίτι στους τοίχους. Κούκλες που δεν έχουμε συνηθίσει και δεν εμπίπτουν στα πρότυπα της ομορφιάς ή της αθώας παιδικότητας που η παγκόσμια βιομηχανία έχει επιβάλει. Ο ίδιος ο ΛΕΞ επιδιώκει μάλλον να επαναφέρει τη νοσταλγία για την απολεσθείσα παιδική αθωότητα που χάθηκε μέσα στα χρόνια, επιχειρώντας παράλληλα να δείξει πως ο κόσμος χάθηκε στον φόβο του διαφορετικού, φοβούμενος όσους διαφέρουν και βρίσκονται στο περιθώριο χωρίς να έχουν ίση πρόσβαση στα χαρούμενα μηνύματα και φώτα που επιβάλλουν οι άρχουσες τάξεις.

Μουσικά ο δίσκος είναι ένα ακόμα καινούργιο πείραμα για τον ίδιο τον ΛΕΞ, διαφοροποιημένος από τα boom bap, old school, grim και drill beats των προηγούμενων άλμπουμ. Ο ίδιος παρεμβαίνει στα τραγούδια του με μια έντονη αυτοαναφορικότητα, η οποία όμως τον τοποθετεί διαφορετικά σε κάθε περιβάλλον που αναφέρει στο εκάστοτε κομμάτι. Βρίσκει τον ίδιο τον καλλιτέχνη να βλέπει την εξέλιξή του μέσα από την κουλτούρα της χιπ χοπ, πώς αυτή η κουλτούρα τού έδωσε την ευκαιρία να ακουστεί και να μπορεί να ζει «άνετος», αλλά την ίδια ακριβώς στιγμή αυτή η κουλτούρα των ωθεί στον παλιό τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε.

Το άλμπουμ αγγίζει αρκετές πτυχές της σύγχρονης πραγματικότητας και έχει αναφορές σε πολλούς αφανείς ήρωες της καθημερινότητάς μας όπως για παράδειγμα τους οδηγούς ντελίβερι, τα παιδιά που δουλεύουν σε περίπτερα, τα κορίτσια που δουλεύουν ως γραμματείς, τους ανθρώπους του περιθωρίου και πολλούς άλλους. Επιπρόσθετα, ο ΛΕΞ κάνει αρκετές αναφορές στην ψυχική υγεία και στη σημασία τού να μπορούν οι άνθρωποι να επικοινωνούν και να μιλούν για τα προβλήματά τους. Εξάλλου, ο ίδιος λέει στο τραγούδι του F.K.A. «Το να μιλάς δεν είναι ντροπή. Μονάχα όταν είσαι ρουφιάνος. Και όταν τα λέμε όλοι μαζί, καμιά φορά οι φωταγωγοί μυρίζουνε γιασεμί».

Το άλμουμ «G.T.K.» – επί της ουσίας – είναι η τέταρτη σόλο ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του ΛΕΞ ύστερα από εκείνες με τίτλο «Ταπεινοί και πεινασμένοι» (2014), «2ΧΧΧ» (2018) και «Metro» (2022).

Τα 11 τραγούδια του άλμπουμ «G.T.K.»

«3.000 στροφές» (Dof Twogee)
«Χειρότερη γενιά» (Dof Twogee)
«Graffiti» (Dof Twogee)
«Cognac» (Ortiz)
«F.K.A.» (Dof Twogee)
«Αλήτικη αγάπη» (Dof Twogee)
«24ωρα» (Dof Twogee)
«Νυχτερίδες» (Dof Twogee)
«Breakdance» (Ortiz)
«SL» (Guè, Dof Twogee)

«Μοβ βροχή» (Dof Twogee)