Τα θύματα που χάθηκαν στην Πομπηία μετά την καταστροφική έκρηξη του Βεζούβιου μ.Χ. 79 μπορεί να σκοτώθηκαν από έναν ταυτόχρονο σεισμό, σύμφωνα με έρευνα.

Οι μελετητές έχουν συζητήσει για δεκαετίες εάν η σεισμική δραστηριότητα σημειώθηκε κατά την έκρηξη του Βεζούβιου στη νότια Ιταλία πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια, και όχι λίγο πριν από αυτήν, όπως αναφέρει ο Πλίνιος ο Νεότερος στις επιστολές του.

Το άρθρο που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο ακαδημαϊκό περιοδικό Frontiers in Earth Science έριξε μια νέα ματιά στον παγκοσμίου φήμης πλέον αρχαιολογικό χώρο, υποστηρίζοντας ότι ένας ή περισσότεροι ταυτόχρονοι σεισμοί ήταν «μια αιτία κατάρρευσης κτιρίου και θανάτου των κατοίκων».

«Τα συμπεράσματά μας υποδηλώνουν ότι τα αποτελέσματα της κατάρρευσης κτιρίων που προκαλούνται από ταυτόχρονη σεισμικότητα (σεισμική δραστηριότητα τη στιγμή της έκρηξης) θα πρέπει να θεωρούνται ως πρόσθετη αιτία θανάτου στην αρχαία Πομπηία», ανέφερε.

Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι το 15 με 20% του πληθυσμού της Πομπηίας πέθανε στην έκρηξη, κυρίως από θερμικό σοκ καθώς ένα γιγάντιο σύννεφο αερίων και τέφρας κάλυψε την πόλη. Η ηφαιστειακή τέφρα έθαψε στη συνέχεια τη ρωμαϊκή πόλη, διατηρώντας τέλεια τα σπίτια, τα δημόσια κτίρια, τα αντικείμενα και ακόμη και τους ανθρώπους μέχρι την ανακάλυψή της στα τέλη του 16ου αιώνα.

Τον Μάιο του 2023, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τους σκελετούς δύο ανδρών που φαινόταν να σκοτώθηκαν όχι από ζέστη και σύννεφα πύρινου αερίου και τέφρας, αλλά από τραύμα λόγω κατάρρευσης τοίχων – παρέχοντας πολύτιμα νέα δεδομένα. Ένα από τα θύματα ανακαλύφθηκε με το αριστερό του χέρι σηκωμένο, σαν να ήθελε να προστατεύσει το κεφάλι του. «Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοια τραύματα είναι ανάλογα με αυτά των ατόμων που εμπλέκονται σε σύγχρονους σεισμούς», έγραψαν οι συγγραφείς, οι οποίοι προσδιόρισαν ότι οι τοίχοι που κατέρρευσαν δεν οφείλονταν σε πτώση πετρών και συντριμμιών αλλά σε σεισμική δραστηριότητα.

«Σε μια ευρύτερη άποψη που λαμβάνει υπόψη ολόκληρη την πόλη, θεωρούμε, ως υπόθεση εργασίας, ότι τα θύματα που προκαλούνται από σεισμικές αστοχίες κτιρίων μπορεί να μην περιορίζονται στα δύο άτομα», έγραψαν οι συγγραφείς. Η διασταύρωση φαινομένων τόσο από την ηφαιστειακή όσο και από τη σεισμική δραστηριότητα απαιτεί μια διεπιστημονική προσέγγιση, υποστήριξε η μελέτη, με τη συνεργασία αρχαιολόγων και γεωλόγων.


ΠΗΓΗ