Παρεξηγημένο είδος του ζωικού βασιλείου, συχνά οι γάτες θεωρούνται απόμακρες, ανεξάρτητες και ασταθείς στις αγάπες τους. Σύμφωνα ωστόσο με νέα έρευνα, δείχνουν επίσης σημάδια πένθους μετά το θάνατο ενός άλλου κατοικίδιου ζώου στο ίδιο νοικοκυριό, ακόμη και όταν πρόκειται για τον σκύλο της οικογένειας.

Ορισμένες γάτες δυσκολεύονταν να κοιμηθούν, δεν έτρωγαν το φαγητό τους ή έκαναν ήχους δυσαρέσκειας. Άλλες εκδήλωναν πιο απαιτητική συμπεριφορά ή έπαυαν να παίζουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια, ανέφεραν οι κηδεμόνες που συμμετείχαν στην έρευνα.

Οι γάτες θρηνούν τους χαμένους συντρόφους τους

Η ομάδα πίσω από την εργασία δήλωσε ότι τα ευρήματα αμφισβητούν την άποψη ότι οι γάτες είναι αντικοινωνικές και υποδηλώνουν ότι η ψυχολογική εμπειρία της απώλειας μπορεί να είναι καθολική για όλα τα είδη.

«Ασχολούνταν λιγότερο με τον ύπνο, το φαγητό και το παιχνίδι, αλλά περισσότερο με την αναζήτηση προσοχής από ανθρώπους και άλλα κατοικίδια, το κρύψιμο, το να περνούν χρόνο μόνες τους και έμοιαζαν να αναζητούν τους χαμένους συντρόφους τους», έγραψαν οι συγγραφείς από το Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στις ΗΠΑ στη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύθηκε στο Applied Animal Behaviour Science.

Το πένθος είναι ένα καθιερωμένο φαινόμενο στο ζωικό βασίλειο, με τους ελέφαντες, τα δελφίνια και τους χιμπατζήδες, για παράδειγμα, να επιδεικνύουν πολύπλοκες συμπεριφορές, όπως η φύλαξη του σώματος ενός συντρόφου μετά τον θάνατο.

Πρόσφατη μελέτη Ιταλών ερευνητών έδειξε ότι το φαινόμενο επεκτείνεται και στους σκύλους, οι οποίοι εμφάνιζαν αλλαγές στη συμπεριφορά τους όταν πέθαινε ένας άλλος σκύλος στο σπίτι.

Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, ήταν λιγότερο προφανές ότι μια γάτα θα εμφάνιζε σημάδια πένθους.

«Ενώ οι σκύλοι, που κατάγονται από ζώα αγέλης, θα μπορούσαν εύλογα να αντιδράσουν πιο έντονα στον θάνατο ενός συγγενικού ζώου, οι γάτες υπό ανθρώπινη φροντίδα έχουν προσαρμοστεί να ζουν ανάμεσα σε συγγενικά ζώα και η ικανότητά τους να αντιδρούν στην απώλεια ενός συντρόφου χρήζει περαιτέρω μελέτης», έγραψαν οι συγγραφείς.

Οι γάτες είχαν την τάση να συνασπίζονται και να σχηματίζουν ιεραρχίες

Στην τελευταία μελέτη, οι φροντιστές περισσότερων από 450 γατών που είχαν άλλο κατοικίδιο, είτε γάτα είτε σκύλο, που πέθανε πρόσφατα, ρωτήθηκαν για τη συμπεριφορά της γάτας που ζούσε. Στα δύο τρίτα περίπου των περιπτώσεων το αποθανόν κατοικίδιο ζώο ήταν άλλη γάτα και τα υπόλοιπα ήταν σκύλοι.

«Σε αντίθεση με τους σκύλους, τείνουμε να πιστεύουμε ότι οι γάτες είναι απόμακρες και όχι κοινωνικές», δήλωσε στους Times η καθηγήτρια Τζένιφερ Βονκ, συγκριτική/γνωσιακή ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Όκλαντ και συγγραφέας της εργασίας. Ωστόσο, σημείωσε η ίδια, στην άγρια φύση οι γάτες είχαν την τάση να συνασπίζονται και να σχηματίζουν ιεραρχίες. «Νομίζω ότι τις έχουμε χαρακτηρίσει λάθος», πρόσθεσε η Βονκ.

Η μελέτη έδειξε ότι οι γάτες επηρεάζονταν βαθύτερα όσο περισσότερο ζούσαν μαζί με το άλλο κατοικίδιο ζώο, αλλά το γεγονός ότι ήταν μάρτυρες του θανάτου ή ο αριθμός των κατοικίδιων ζώων στο ίδιο σπίτι δεν είχαν αντίκτυπο.

«Ο χρόνος που τα ζώα συντροφιάς περνούσαν μαζί συμμετέχοντας σε καθημερινές δραστηριότητες προέβλεπε μεγαλύτερες συμπεριφορές που μοιάζουν με πένθος και φοβικότητα, ενώ οι πιο θετικές σχέσεις μεταξύ του επιζώντος και του αποθανόντος ζώου έδειχναν μείωση στον ύπνο, το φαγητό και το παιχνίδι», αναφέρει η μελέτη.

Ενώ τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι γάτες θρηνούν, μια εναλλακτική πιθανότητα είναι ότι οι κηδεμόνες προβάλλουν τη δική τους στενοχώρια στο επιζών κατοικίδιο ζώο.

Με πληροφορίες από Athensvoice