Οι πιγκουίνοι είναι γνωστοί ως τα «μονογαμικά» πτηνά και η επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων έχει γίνει πολλές φορές αντικείμενο μελέτης. Ωστόσο, ακόμα και οι πιγκουίνοι «χωρίζουν και αναζητούν νέο ταίρι».

Το Πανεπιστήμιο Monash της Μελβούρνης εστίασε στους πιγκουίνους του Phillip Island και ερεύνησε τους λόγους χωρισμού ενός ζεύγους πιγκουίνων.

Σε συνεργασία με το Island Nature Parks, για πάνω από μια δεκαετία, η ερευνητική ομάδα εστίασε στις πολύπλοκες σχέσεις του είδους και κυρίως «την περίπλοκη ερωτική ζωή του» για να καθορίσει τι μπορεί να προβλέψει για το αναπαραγωγικό μέλλον της αποικίας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ποσοστό των «διαζυγίων» στους πιγκουίνους είναι πιο αξιόπιστος δείκτης της αναπαραγωγικής επιτυχίας της αποικίας, συγκριτικά με περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι αλλαγές στο βιότοπο ή συμπεριφορές, όπως ο χρόνος αναζήτησης τροφής.

Δεν ζευγαρώνουν όλοι οι πιγκουίνοι για πάντα

Συγκεκριμένα, περισσότερα διαζύγια και νέες ζευγαρώσεις σε μια αναπαραγωγική περίοδο συνδέονται με χαμηλότερη επιτυχία στο σύνολο της αποικίας.

Το Phillip Island φιλοξενεί 37.000 μικρούς πιγκουίνους, τη μεγαλύτερη αποικία του είδους στον κόσμο, που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο για να παρακολουθήσουν αυτά τα θαλασσοπούλια να επιστρέφουν από τον ωκεανό στις φωλιές τους, το σούρουπο.

Ο καθηγητής Richard Reina, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Οικοφυσιολογίας και Διατήρησης στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών του Monash, μελετά τους πιγκουίνους του νησιού εδώ και 20 χρόνια. Όπως αναφέρει, αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, «δεν ζευγαρώνουν όλοι οι πιγκουίνοι για πάντα».

«Σε καλές περιόδους, οι περισσότεροι παραμένουν με τους συντρόφους τους, αν και συμβαίνουν συχνά μικρές... απιστίες», εξηγεί ο Reina. «Ωστόσο, μετά από μια κακή αναπαραγωγική περίοδο μπορεί να προσπαθήσουν να βρουν νέο σύντροφο για την επόμενη σεζόν, ώστε να αυξήσουν την αναπαραγωγική τους επιτυχία», προσθέτει.





Με πληροφορίες από monash.edu και LiFO