Διεθνή
Η οικογένεια του δάσους που έχει διχάσει την ιταλική κοινωνία
Οι γονείς μεγάλωναν τα παιδιά τους στο δάσος, μακριά από δομές και συστήματα, υιοθετώντας έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής.
Η απόφαση δικαστηρίου στην Ιταλία να απομακρύνει τρία παιδιά - που μεγάλωναν μέσα στο δάσος - από τους Βρετανο-Αυστραλούς γονείς τους έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση στη χώρα σχετικά με τις εναλλακτικές μορφές ζωής.
Ο Νέιθαν Τρεβάλιον, πρώην σεφ από το Μπρίστολ, και η σύζυγός του, Κάθριν Μπέρμιγχαμ, πρώην δασκάλα ιππασίας από τη Μελβούρνη, αγόρασαν το 2021 μια ετοιμόρροπη ιδιοκτησία σε δασική περιοχή στην Παλμόλι, στην περιφέρεια Αμπρούτσο της κεντρικής Ιταλίας. Στόχος τους ήταν να μεγαλώσουν τα τρία τους παιδιά όσο πιο κοντά στη φύση γίνεται.
Παρήγαγαν μόνοι τους την τροφή τους, παρήγαγαν ρεύμα με ηλιακή ενέργεια και αντλούσαν το νερό από πηγάδι. Τα παιδιά, περιτριγυρισμένα από άλογα, γαϊδούρια και κότες, λάμβαναν κατ’ οίκον εκπαίδευση. Οι εβδομαδιαίες επισκέψεις στο Σαν Σάλβο, μια πόλη 20.000 κατοίκων στην Αδριατική, τα έφερναν σε επαφή με τον έξω κόσμο.
Αλλά αυτός ο ειδυλλιακός τρόπος ζωής τέθηκε υπό αμφισβήτηση από τις κοινωνικές υπηρεσίες τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, όταν ολόκληρη η οικογένεια νοσηλεύτηκε επειγόντως μετά την κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών που είχαν μαζέψει στο δάσος.
Οι αρχές διερεύνησαν περαιτέρω και διαπίστωσαν ότι η κατοικία της οικογένειας ήταν «ετοιμόρροπη, με άθλιες συνθήκες υγιεινής και χωρίς τις απαραίτητες παροχές», σύμφωνα με δικαστικό έγγραφο.
Την προηγούμενη εβδομάδα, δικαστής υιοθέτησε τους ισχυρισμούς του εισαγγελέα ότι τα παιδιά υπέστησαν «σοβαρές και επιβλαβείς παραβιάσεις» των δικαιωμάτων τους λόγω του ότι ζούσαν εκτός δικτύου και διέταξε την απομάκρυνσή τους.
Τα παιδιά απομακρύνθηκαν από την αστυνομία το απόγευμα της Πέμπτης και μεταφέρθηκαν σε δομή που διοικείται από την Εκκλησία.
Το δικαστήριο ανηλίκων σημείωσε ότι «η οικογένεια ζει σε στεγαστική δυσχέρεια» και ότι δεν έχει «καμία κοινωνική αλληλεπίδραση, κανένα σταθερό εισόδημα», ενώ το σπίτι «δεν διαθέτει εγκαταστάσεις υγιεινής» και «τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο».
Καθώς περίμεναν την απόφαση, ο Τρεβάλιον και η Μπέρμιγχαμ έδωσαν αρκετές συνεντεύξεις στον Τύπο, προκαλώντας κύμα υποστήριξης από χιλιάδες ανθρώπους που υπέγραψαν ηλεκτρονική αίτηση ζητώντας να παραμείνει η οικογένεια ενωμένη.
Ο Τρεβάλιον περιέγραψε την απομάκρυνση των παιδιών ως «μια τεράστια καρδιά που ράγισε», και ως ένα μεγάλο «σοκ». «Ήταν η χειρότερη νύχτα της ζωής μου», είπε στον τοπικό ιστότοπο Il Centro την επόμενη ημέρα, προσθέτοντας ότι στη δομή φιλοξενίας τα παιδιά αναγκάστηκαν να κοιμηθούν σε άλλο δωμάτιο από τη μητέρα τους.
«Αυτό είναι το πιο δύσκολο», είπε. «Είναι μια τρομερή κατάσταση», τόνισε.
Ο δικηγόρος της οικογένειας είπε ότι το ζευγάρι θα ασκήσει έφεση κατά της απομάκρυνσης των παιδιών, ισχυριζόμενος ότι η έκθεση της δικαστού περιέχει «ανακρίβειες», ιδίως σε ό,τι αφορά την εκπαίδευσή τους.
🇮🇹 Nathan Trevallion and his family live ‘off-grid’ in an Italian farmhouse but social services accuse the couple of ‘parental negligence’
— The Telegraph (@Telegraph) November 14, 2025
The Italian authorities are threatening to take the children away and place them in care
Watch and read the full story ⬇️… pic.twitter.com/xh41zl7V9C
Το ζευγάρι γνωρίστηκε ταξιδεύοντας στο Μπαλί και είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να μεγαλώσει την οικογένεια στην Ισπανία πριν εγκατασταθεί στην Ιταλία. Ο Τρεβάλιον είπε στη La Repubblica ότι θα ήθελαν να παραμείνουν στη χώρα, αλλά είναι έτοιμοι και να μετακομίσουν στην Αυστραλία.
Η υπόθεση έχει προκαλέσει πολιτική αντιπαράθεση και αντιδράσεις κατά της προέδρου του δικαστηρίου ανηλίκων, Σεσίλια Ανγκρισάνο.
Η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, εξέφρασε «ανησυχία» για την απομάκρυνση των παιδιών και ζήτησε από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Κάρλο Νόρντιο, να εξετάσει αν υπήρχαν λόγοι για την αποστολή επιθεωρητών. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, παρομοίασε την υπόθεση με «απαγωγή».
Η Τσιάρα Σαρατσένο, γνωστή Ιταλίδα κοινωνιολόγος, δήλωσε: «Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει εκεί. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να θέλει κάποιος να προσφέρει μια εναλλακτική μορφή εκπαίδευσης. Το πρόβλημα είναι πόσο απομονωμένα ήταν αυτά τα παιδιά και πόσο υγιεινές ήταν οι συνθήκες διαβίωσής τους».
Ωστόσο, η Σαρατσένο αμφισβήτησε το γεγονός ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες επικεντρώθηκαν τόσο πολύ σε αυτή την περίπτωση, «όταν τόσα πολλά φτωχά παιδιά ζουν σε σπίτια». «Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να αναρωτηθεί κανείς: πού είναι οι κοινωνικοί λειτουργοί;».
Με πληροφορίες από Lifo, Guardian