Εδώ και μέρες παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, ένα σκηνικό που αγγίζει τα όρια της γελοιότητας και της εθνικιστικής παράκρουσης. Για ακόμη μία φορά στην Κύπρο, η τέχνη και η καλλιτεχνική έκφραση βρίσκονται στο στόχαστρο από συγκεκριμένα δήθεν πατριωτικά πολιτικά (και όχι) μόνο λόμπι, που φαίνεται πως νοσταλγούν άλλες εποχές, ακόμη πιο μαύρες.

Το να ξανασχολιάσουμε τα όσα έγιναν, μάλλον είναι περιττό και αχρείαστο σε αυτή τη φάση, καθώς ήδη έχουν γραφτεί και ειπωθεί ήδη πολλά. Άλλωστε να σχολιάσουμε τι; Την απόφαση-πανικού της κυβέρνησης και του υφυπουργείου να ζητήσουν την απόσυρση της συμμετοχής προφανώς για να ικανοποιήσει μερίδα ψηφοφόρων; Την τοποθέτηση του Υφυπουργείου που κάνει λόγο για δύο επίσημες γλώσσες, ακυρώνοντας εμμέσως πλην σαφώς την τοπική διάλεκτο του τόπου, την καθομιλουμένη; Ακόμα και η αναφορά σε αυτές τις ανοσιότητες είναι τουλάχιστον προσβλητική για όποιον έχει τη στοιχειώδη λογική να σκεφτεί και να κρίνει.

Θα σταθούμε μόνο στην τοποθέτηση των δημιουργών του βιβλίου, των fisherwomxn, οι οποίες τοποθετήθηκαν δημόσια, στην κυπριακήν, στηρίζοντας το έργο τους και κατακεραυνώνοντας την απόφαση της κυβέρνησης και του υφυπουργείου πολιτισμού, ξεκαθαρίζοντας κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο μάλλον κάποιοι ηθελημένα αγνόησαν: «Οι απόψεις που εκφράζονται, αντιπροσωπέφκουν αποκλειστικά τζαι μόνο την άποψη των συγγραφέων. Επειδή χρηματοδοτείται που το κράτος, εν σημαίνει ότι πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τη γλώσσα τζαι τα αφηγήματά του».

Οποιοσδήποτε επιθυμεί ή ονειρεύεται το αντίθετο, τότε ίσως να πρέπει να κοιταχτεί αλλού, σε άλλα καθεστώτα.