Οι New York Times, επικαλούμενοι το βιβλίο Empire of the Elite του Michael Grynbaum, δημοσίευσαν πρόσφατα τη λίστα με 178 πολιτιστικές αναφορές — συμπεριλαμβανομένων καλλιτεχνών, βιβλίων, ταινιών, σχεδιαστών και ιδρυμάτων — που η Anna Wintour ανέμενε να γνωρίζει απ' έξω και ανακατωτά κάθε επίδοξος βοηθός στη Vogue κατά τη δεκαετία του ’90.

Όσοι έχετε δει την ταινία «Ο διάβολος φοράει Prada» με την εξαιρετική ερμηνεία της Μέριλ Στριπ που υποδυόταν στην ουσία την Wintour, θα έχετε ήδη καταλάβει.

Η σιδηρά κυρία της Μόδας

Ας μην ξεχνάμε πως η Wintour έφερε επανάσταση στον κόσμο των περιοδικών. Για παράδειγμα, ήταν εκείνη που τόλμησε για πρώτη φορά να βάλει διάσημες προσωπικότητες στο εξώφυλλο της αμερικάνικης Vogue, αντί για μοντέλα που ήταν ως τότε ο κανόνας. Η ίδια γνώριζε πολύ καλά τον χώρο της δημοσιογραφίας, αφού ο πατέρας της διατέλεσε διευθυντής της βρετανικής εφημερίδας Evening Standard.

Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Hampstead του Λονδίνου είχε γερές βάσεις από το περιβάλλον της για να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους του παγκόσμιου Τύπου. Υπό τη διεύθυνσή της εξέλιξε τη Vogue σε ένα ισχυρότατο τίτλο που δεν αφορούσε πια μόνο τη Μόδα, αλλά και τις Τέχνες ακόμη και την πολιτική. Είχε ανέκαθεν το χάρισμα να βρίσκει ταλέντα και να συνθέτει ομάδες -μάλιστα, όπως η ίδια είχε δηλώσει στο ντοκιμαντέρ “In Vogue” (Disney+) ο πρώτος άνθρωπος που προσέλαβε για την αμερικάνικη Vogue φεύγοντας από την Αγγλία ήταν η creative director Grace Coddington, η συνεργάτιδα με την οποία είχε τις περισσότερες συγκρούσεις: «Τι νόημα έχει να έχω στην ομάδα μου ανθρώπους που σκέφτονται σαν εμένα;» λέει στο ντοκιμαντέρ.

Τώρα, μετά από μια υπέρλαμπρη πορεία στο τιμόνι της Vogue, η Wintour ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τη διεύθυνση του περιοδικού προκειμένου να λειτουργήσει ως επικεφαλής σύμβουλος εκδόσεων των περιοδικών της Conde Nast (όλων των εκδόσεων της Vogue όπως και των WIRED, Vanity Fair, GQ, AD, Condé Nast Traveler, Glamour, Bon Appétit, Tatler, World of Interiors, Allure, Teen Vogue, Ars Technica και Them ).

Mε αφορμή αυτήν την ιστορική στιγμή για τον Όμιλο, αλλά και την έκδοση του βιβλίου «Empire of the Elite: Inside Conde Nast, the Media Dynasty That Reshaped America» του Michael M. Grynbaum, οι New York Times έφτιαξαν μια λίστα των «διαπιστευτηρίων» που έπρεπε να έχει ένας υποψήφιος τη δεκαετία του ‘90 για να μπορεί να σταθεί απέναντί της προκειμένου να διεκδικήσει τη θέση βοηθού της στη Vogue, αντλώντας πληροφορίες από το βιβλίο.

H λίστα… της Wintour

Ανάμεσα στα ονόματα που θα έπρεπε να γνωρίζει κανείς απ’ έξω και ανακατωτά ήταν ηθοποιοί και μεγάλοι σκηνοθέτες του κινηματογράφου- από τον Pedro Almodóvar έως τον Leonardo DiCaprio και τους Sandra Bernhard, Jean-Luc Godard και Charlotte Rampling. Κι αν οι γνώσεις για τον χώρο της μόδας ήταν δεδομένο πως αποτελούσαν προαπαιτούμενο (για παράδειγμα: ποιος ήταν και τι είχε κάνει ο Azzedine Alaïa, το supermodel Kate Moss, η φωτογράφος Annie Leibovitz;) πόσοι άραγε θα ήξεραν το έργο της συγγραφέως Marguerite Duras ή της Karen Finley, που έγινε διάσημη για τις περφόρμανς της κατά της πατριαρχίας;

Ήταν απλώς αδιανόητο για την Anna Wintour να προσλάβει έναν βοηθό χωρίς να έχει γνώσεις μόδας, τέχνης, κινηματογράφου και λογοτεχνίας -και για να είμαστε δίκαιοι πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι; Γι’ αυτό θα έπρεπε να είχε δει κανείς διάφορα είδη ταινιών, από τα American Psycho (2000), Even Cowgirls Get the Blues (1993) -ταινία και βιβλίο, ως τα The Seventh Seal (1957) και Jules and Jim (1962). Θα έπρεπε να έχει διαβάσει λογοτεχνία, να ξέρει όσα συμβαίνουν στο βιβλίο «Το μαγικό βουνό» (1924) και τον «Καλό στρατιώτη» του Ford Madox Ford (1915). Κι αν ρωτούσε ποιο βιβλίο ξεκινά με τη φράση «Για πολύ καιρό, πήγαινα νωρίς για ύπνο», ποιος θα ήξερε άραγε να της απαντήσει αμέσως;

Ας δούμε λοιπόν τον κατάλογο των 178 αναφορών που θα έπρεπε να κατέχει κανείς προκειμένου να σταθεί απέναντί της -που και για εμάς μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ωραίο κουίζ γνώσεων:

-Πέδρο Αλμοδόβαρ

-“American Psycho”

-Mάριαν Αντερσον

-“Ο Απρίλιος είναι ο πιο σκληρός μήνας”

-Ρίτσαρντ Άβεντον

-Αζεντίν Αλάια

-Ρόμπερτ Άλτμαν

-BAM

-“Barbarians at the Gate”

-St. Barts

-Άννα Μπας

-Σεσίλ Μπίτον

-Σάντρα Μπέρνχαρντ

-Μπερνάρντο Μπερτολούτσι

-Μανόλο Μπλάνικ

-Μόλι Μπλουμ

-Μαίρη Μπουν

-“Breathless”

-Τίνα Μπράουν

-Χόλι Μπρούμπαχ

-CAA

-Τζέιν Κάμπιον

-Τζον Κασσαβέτης

-Chateau Marmont

-Τίνα Τσόου

-Claridge’s

-Έλντριτζ Κλίβερ

-Φραντσέσκο Κλεμέντε

-“The Conformist”

-The Connaught

-Κουέντιν Κρισπ

-“Mrs. Dalloway”

-Έβαν Ντάντο

-Άντζελα Ντέιβις

-“The Day of the Locust”

-Νόρμα Ντέσμοντ

-Λεονάρντο Ντι Κάπριο

-Μπάρι Ντίλερ

-DKNY

-Dolce & Gabbana

-Ισιδώρα Ντάνκαν -Πώς πέθανε;

-Μαργκερίτ Ντυράς

-Μάριαν Ράιτ Έντελμαν

-“8 ½”

-Μάικλ Άισνερ

-Μπρετ Ίστον Έλις

-Esalen

-“Even Cowgirls Get the Blues”

-The Face

-Τζέρι Φάλγουελ

-Φασμπίντερ

-Χένρι Φίλντινγκ

-Κάρεν Φίνλεϊ

-Έρικ Φισλ

-Gennifer Flowers

-“Για πολύ καιρό συνήθιζα να πηγαίνω νωρίς για ύπνο”

-Άιλιν Φορντ

-Ζαν Μισέλ Φρανκ

-Στίβεν Φρίαρς

-Φρόιντ: Μπέλα, Λούσιαν, Σίγκμουντ

-Squeaky Fromme

-Λάρι Γκαγκόσιαν

-Ζαν Πολ Γκοτιέ

-Ντέιβιντ Γκέφεν

-Φρανκ Γκέρι

-Αντρέ Ζιντ

-Romeo Gigli

-Ρουθ Γκίνσμπουργκ

-Ζαν-Λυκ Γκοντάρ

-“The Good Soldier”

-C.Z. Guest

-Τζέσικα Χαν

-Άσλεϊ Χάμιλτον

-Iβ Χάρινγκτον

-Τζιν Χάρις

-Τζουλιάνα Χάτφιλντ

-Haute Couture

-Hermès

-Jenny Holzer

-Humbert Humbert

-Ιμάν

-Ντέρεκ Τζάρμαν

-Τζιμ Τζάρμους

-Τομ Τζόουνς

-Νιλ Τζόρνταν

-“Jules and Jim”

-Λούις Καν

-Rei Kawakubo

-Κεν Κίζι

-Τζακ Κεβόρκιαν

-Άντονι Κίντις

-Anselm Kiefer

-Τζαμάικα Κινκέιντ

-Λάρι Κράμερ

-“La Dolce Vita”

-Christian Lacroix

-Karl Lagerfeld

-Le Corbusier

-Άνι Λίμποβιτς

-Φραν Λίμποβιτς

-Κόρτνεϊ Λαβ

-Ντέιβιντ Λιντς

-“The Magic Mountain”

-Τζάνετ Μάλκολμ

-Ρόμπερτ Μάπλθορπ

-Πίτερ Μάρτινς

-Χάτι ΜακΝτάνιελ

-Τζέι Μακίνερνι

-Στίβεν Μαιζέλ

-Σούζαν Μινό

-MOCA

-MoMA

-La MaMa

-Κέιτ Μος

-Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ

-Λίαμ Νίσον

-S. I. Newhouse Jr.

-Φρανκ Ο’ Χάρα

-Oribe

-“Παναγία των Λουλουδιών”

-Out

-Μίχαελ Όβιτζ

-Palais-Royal

-Μπομπ Πάκγουντ

-“Παρίσι, Τέξας”

-Ίρβινγκ Πεν

-Père Lachaise

-PETA

-Pink Flamingos

-Place des Vosges

-Σύλβια Πλαθ

-Έζρα Πάουντ

-Prada

-Prescriptives

-Βόλφγκανγκ Πουκ

-The Raleigh

-Σαρλότ Ράμπλινγκ

-Χερμπ Ριτς

-Τζίνα Ρόουλαντς

-Ντομινίκ Σαντά

-Ed Schlossberg

-Τζιν Σίμπεργκ

-“Η Έβδομη Σφραγίδα”

-Ντόνα Σαλάλα

-Σίντι Σέρμαν

-Ράντι Σιλτς

-Άντριου Σου

-Siegfried & Roy

-Μόνα Σίμπσον

-Άννα Ντιβέρ Σμιθ

-Άννα Νικόλ Σμιθ

-Paul Smith

-South Beach

-Spago

-Special K

-Γκέιφριντ Στάινμπεργκ

-Τζον Στιούαρτ

-Μπεν Στίλερ

-Stonewall

-Studio 54

-Νίκι Τέιλορ

-“Trash”, “Heat”, “Flesh”

-Τζέιμς Τρούμαν

-Κρίστι Τέρλινγκτον

-Cy Twombly

-Γκας Βαν Σαντ

-Έντι Βέντερ

-Βερούσκα

-Νταϊάνα Βρίλαντ

-Τζορτζ Γουάλας

-Γουέντι Γουάσερσταϊν

-Τζον Γουότερς

-Βερόνικα Γουέμπ

-Γουίλιαμ Γουέγκμαν

-Βιμ Βέντερς

-“The White Album”

-Wigstock

-Μπίλι Γουάιλντερ

ΠΗΓΗ: newmoney.gr