Σημαντικές διαφορές καταγράφονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με το ποιοι πολίτες δηλώνουν ότι βιώνουν διακρίσεις στην καθημερινότητά τους, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat για το 2024.
Όπως αποτυπώνεται στην έρευνα, τα άτομα με αναπηρία, οι μετανάστες και όσοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αναφέρουν πολύ συχνότερα ότι υφίστανται διακριτική μεταχείριση σε βασικούς τομείς της ζωής τους, όπως η στέγαση, οι δημόσιες υπηρεσίες, οι δημόσιοι χώροι και η εκπαίδευση.
Συνολικά, το 5,9% των πολιτών της ΕΕ ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφεραν ότι ένιωσαν διακρίσεις όταν αναζητούσαν κατοικία. Το ποσοστό αυτό σχεδόν διπλασιάζεται (10,1%) στους πολίτες που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.
Αντίστοιχη εικόνα καταγράφεται και στην αλληλεπίδραση με δημόσιες ή διοικητικές υπηρεσίες: 9,2% των ατόμων σε κίνδυνο φτώχειας ανέφεραν εμπειρίες διάκρισης, έναντι μόλις 4,2% των υπολοίπων.
Αν και τα συνολικά ποσοστά αυτοαντιλαμβανόμενης διάκρισης σε δημόσιους χώρους και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα είναι χαμηλότερα, η τάση παραμένει: 5,7% των ατόμων σε κίνδυνο φτώχειας ένιωσαν ότι αντιμετωπίστηκαν με διακριτικό τρόπο σε δημόσιους χώρους, ενώ 4,4% αισθάνθηκαν το ίδιο στον χώρο της εκπαίδευσης.
Αναπηρία: 1 στους 12 αισθάνθηκε διάκριση στη στέγαση
Η αναπηρία συνδέεται επίσης με υψηλότερα επίπεδα αυτοαντιλαμβανόμενης διάκρισης. Το 2024, το 8,3% των ατόμων με κάποιο είδος αναπηρίας ανέφεραν ότι ένιωσαν διάκριση όταν αναζητούσαν κατοικία — ποσοστό περίπου 1,6 φορές υψηλότερο σε σχέση με άτομα χωρίς αναπηρία.
Το χάσμα είναι ακόμη μεγαλύτερο στις επαφές με δημόσιες υπηρεσίες: το 9,3% των ατόμων με λειτουργικούς περιορισμούς ανέφερε εμπειρία διάκρισης, έναντι 4,1% για όσους δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς — διαφορά μεγαλύτερη του διπλάσιου.