Ξημερώματα 1ης Σεπτεμβρίου 1985. Σε μια οθόνη γεμάτη χιόνια, το πλήρωμα του ερευνητικού πλοίου Knorr αντίκρισε μια μεταλλική κυλινδρική μορφή. Έμοιαζε με λέβητα – και πράγματι ήταν. Ο Τιτανικός είχε μόλις βρεθεί, 73 χρόνια μετά το μοιραίο του ταξίδι.

Ο Μπομπ Μπάλαρντ, επικεφαλής της αποστολής, θυμάται πώς πετάχτηκε από το κρεβάτι του με τις πιτζάμες κάτω από τη στολή του πιλότου. «Καταλάβαμε αμέσως ότι ήταν ο Τιτανικός. Και τότε επικράτησε πανικός», λέει.

Η ανακάλυψη δεν ήταν τυχαία. Στην πραγματικότητα, η αποστολή κάλυπτε μια μυστική επιχείρηση του αμερικανικού ναυτικού, που ήθελε να ερευνήσει δύο βυθισμένα πυρηνικά υποβρύχια. Ο Τιτανικός χρησιμοποιήθηκε ως «βιτρίνα». Κι όμως, η στρατηγική του Μπάλαρντ –να αναζητήσει το τεράστιο πεδίο συντριμμιών αντί για το ίδιο το σκάφος– ήταν αυτή που οδήγησε στο ιστορικό εύρημα.

Οι πρώτες εικόνες, ασπρόμαυρες και θολές, ακολούθησαν σύντομα από έγχρωμες λήψεις που αποκάλυψαν την πισίνα, τη μεγάλη σκάλα και το εμβληματικό πλώριο του πλοίου. Ανάμεσα στα αντικείμενα: παιδικές κούκλες, ασημικά και σαμπάνιες που δεν άνοιξαν ποτέ. Ανθρώπινα λείψανα δεν βρέθηκαν.

Από τότε, ο Τιτανικός συνεχίζει να μαγνητίζει. Η ανακάλυψή του γέννησε μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, δεκάδες ντοκιμαντέρ και ταξίδια για δισεκατομμυριούχους στα 3.900 μέτρα βάθος – μερικά εκ των οποίων κατέληξαν σε τραγωδία.

Ο Μπάλαρντ, σήμερα 83 ετών, εξακολουθεί να εξερευνά τον βυθό. Πιστεύει ότι το μέλλον ανήκει στα ρομπότ και στα αυτόνομα υποβρύχια που χαρτογραφούν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του ωκεανού. «Πάντα θα υπάρχουν μυστικά για να ανακαλύψει η επόμενη γενιά», λέει.

Η ιστορία του Τιτανικού δεν είναι απλώς μια ιστορία ναυαγίου. Είναι η ιστορία της περιέργειας, της τεχνολογίας και της ανάγκης του ανθρώπου να κατακτήσει τα άγνωστα βάθη.

Πηγή: CNN