Πώς ορίζεται η γενοκτονία
Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη γενοκτονία του 1948, που υιοθετήθηκε μετά τη μαζική δολοφονία Εβραίων από τη ναζιστική Γερμανία, ορίζει τη γενοκτονία ως εγκλήματα που διαπράττονται «με την πρόθεση να καταστραφεί, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, εθνοτική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα, ως τέτοια». Για να θεωρηθεί γενοκτονία, πρέπει να έχει διαπραχθεί τουλάχιστον μία από τις πέντε πράξεις. Η επιτροπή του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι το Ισραήλ είχε διαπράξει τέσσερις από αυτές: δολοφονίες, πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχικών βλαβών, σκόπιμη επιβολή συνθηκών διαβίωσης με σκοπό την καταστροφή των Παλαιστινίων, εν όλω ή εν μέρει, και επιβολή μέτρων με σκοπό την αποτροπή νέων γεννήσεων.
Ως αποδεικτικά στοιχεία ανέφερε συνεντεύξεις με θύματα, μάρτυρες, γιατρούς, επαληθευμένα έγγραφα από ανοιχτές πηγές και ανάλυση δορυφορικών εικόνων που συγκεντρώθηκαν από την έναρξη του πολέμου. Η επιτροπή κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι δηλώσεις του Νετανιάχου και άλλων αξιωματούχων ήταν «άμεσες αποδείξεις γενοκτονικής πρόθεσης». Η έκθεση αναδεικνύει μία επιστολή προς τους Ισραηλινούς στρατιώτες τον Νοέμβριο του 2023, στην οποία συνέκρινε την επιχείρηση στη Γάζα με αυτό που η επιτροπή περιέγραψε ως «ιερό πόλεμο ολικής εξόντωσης» στην Εβραϊκή Βίβλο. Η έκθεση αναφέρει επίσης τον Ισραηλινό πρόεδρο, Ισαάκ Χέρτζογκ, και τον πρώην υπουργό Άμυνας, Γιοάβ Γκαλάντ.
Με πληροφορίες από efsyn.gr