Οι τελευταίες ώρες μιας γυναίκας που επέλεξε να τερματίσει τη ζωή της για να ηρεμήσει από τον πόνο

Περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της στο δάσος και λαμβάνοντας ψυχεδελικά μανιτάρια.

Article featured image
Article featured image

Μια γυναίκα με καρκίνο αποκάλυψε πώς σχεδιάζει να περάσει τις τελευταίες ώρες της στη Γη, πριν τερματίσει η ίδια τη ζωή της.

Η Ροζένα Σπάνγκλερ-Σιμς από την Καλιφόρνια έλαβε τη διάγνωση ότι έπασχε από καρκίνο του παγκρέατος τετάρτου σταδίου, πριν από σχεδόν 18 μήνες. Για περίπου έναν χρόνο υπεβλήθη σε εξαντλητικές θεραπείες χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας, όμως οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος εξακολουθούσε να εξαπλώνεται.

Τον Ιούνιο, η 72χρονη αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, δηλώνοντας στο PEOPLE ότι θα λάμβανε μια θανατηφόρα δόση φαρμάκων στις 31 Αυγούστου, στο πλαίσιο του νόμου της Καλιφόρνιας περί Ιατρικής Βοήθειας στον Θάνατο (MAID).

Πριν από την απόφασή της, μίλησε ανοιχτά για το πώς θα περάσει τις τελευταίες ημέρες της – ακόμη και με μια τελετουργική μικροδόση «μαγικών μανιταριών».

Η Ροζένα σχεδίαζε για μήνες την τελευταία της ημέρα, δωρίζοντας όλα τα υπάρχοντά της και προετοιμάζοντας τη δωρεά του σώματός της για επιστημονική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. Παρά την τεράστια προετοιμασία, η Ροζένα δήλωσε: «Είμαι έτοιμη να φύγω. Είμαι πιο ήρεμη από ποτέ».

Η Ροζένα μετακόμισε από το διαμέρισμά της στη Βίστα στις 18 Αυγούστου για να περάσει τις τελευταίες δύο εβδομάδες της κοντά στο βουνό Παλομάρ, βόρεια του Σαν Ντιέγκο, με την οικογένειά της, τον γιο της, Σον Σισνέρος, τη σύζυγό του, Σίντι, και τη δίδυμη αδελφή της Σίντι, Σάντι.

Η οικογένεια πέρασε χρόνο μαζί, ταξίδεψαν σε δάση, ξεφύλλισαν παλιές φωτογραφίες και έκαναν μια «ζωντανή αγρυπνία» όπου φίλοι και συγγενείς γιόρτασαν τη ζωή της.

californiawoman2.png



Την τελευταία ημέρα, η Ροζένα προγραμμάτισε ένα ελαφρύ πρωινό με παπάγια και μάνγκο, πριν λάβει την τελική δόση φαρμάκων. Στις 11 π.μ., η death doula της, Μελίσα ΜακΚλέιβ, έφτασε για να βοηθήσει τη Ροζένα και την οικογένειά της στη διαδικασία του τέλους της ζωής. Ένας καθοδηγητής ψιλοκυβίνης ήταν επίσης παρών ώστε να τη βοηθήσει με το τελετουργικό για τη χρήση των μανιταριών ψιλοκυβίνης («μαγικά μανιτάρια»). Η τελετή περιελάμβανε «κάπνισμα» με φασκόμηλο και μικροδόση ψυχεδελικών.

«Η ψυχεδελική ουσία είναι το πρώτο βήμα για να φτάσω σε εκείνο το σημείο της ειρήνης», λέει η Ροζάνα. Και αφορά επίσης το να νιώσω ενότητα με τη φύση».


Στις 5 μ.μ. η Ροζένα θα έπαιρνε αντιεμετικό και μία ώρα αργότερα το μείγμα ηρεμιστικών, ναρκωτικών και χυμού λευκού σταφυλιού. «Θέλω να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Δεν θέλω τα παιδιά να κάθονται εδώ και να με κοιτάζουν μισοπεθαμένη για πολλή ώρα. Θέλω να φύγω», είπε.

Η Ροζένα σχεδίαζε να πάρει το διάλυμα ενώ βρισκόταν σε ένα ειδικό κρεβάτι στο κατάστρωμα του σπιτιού που είχε νοικιάσει, καθισμένη δίπλα σε ταΐστρες κολιμπρί και ένα πεύκο με θέα σε ένα ορεινό δάσος.

«Ποτέ δεν ήμουν ένας φοβισμένος άνθρωπος. Αυτό δεν είναι στο DNA μου», παρατήρησε λίγο πριν από τον θάνατό της. «Αγχώνομαι για το αν όλα θα είναι εντάξει για αυτούς εδώ», είπε, δείχνοντας την οικογένειά της.

Η ΜακΚλέιβ είπε ότι η Ροζένα ίσως χρειαστεί να φάει ένα παγωτό γρανίτα σταφυλιού μετά τη λήψη του φαρμάκου MAID για να καταπραΰνει τυχόν κάψιμο από το φάρμακο, αλλά καθησύχασε την οικογένειά της ότι μέσα σε λίγα λεπτά, θα βιώσει ένα «ευφορικό συναίσθημα» πριν γλιστρήσει σε έναν ήρεμο κώμα.

«Ανυπομονώ να μουδιάσω», πρόσθεσε η Ροζένα. «Ανυπομονώ να κάνω το σώμα μου να λιώσει. Για μήνες και μήνες είχα συνεχείς πόνους. Θα είναι μια ανακούφιση».

«Νιώθω έτοιμη να σβήσω», συνέχισε. «Πιστεύω ότι πηγαίνω σε ένα ειρηνικό επίπεδο ύπαρξης. Είναι σαν να μπαίνω σε μια άλλη διάσταση. Ελπίζω να έχω υπηρετήσει το μεγαλύτερο καλό αρκετά ώστε να μπορέσω να φτάσω σε εκείνο το ειρηνικό μέρος, αυτό που οι άνθρωποι σκέφτονται ως παράδεισο.

«Δεν ξέρω αν μπορώ να επικοινωνήσω με αυτήν τη διάσταση ή όχι. Απλώς ανυπομονώ για την περιπέτεια. Και θέλω να σας αφήσω να αισθάνεστε ότι αυτό είναι το επόμενο πράγμα για μένα».

ΠΗΓΗ: athensvoice.gr

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ