Το θέμα αναδείχθηκε σχετικά πρόσφατα, μέσα από δημοσιεύματα στον Τύπο, τα οποία έκαναν λόγο για τη νέα ξενοδοχειακή μονάδα που ετοιμάζεται να ανεγερθεί στο χωριό Πέρα Πεδί της επαρχίας Λεμεσού.

Το συγκεκριμένο έργο, το οποίο θα ανεγερθεί σε γη ιδιοκτησίας της εταιρείας «Parnitha LTD», όπως μάθαμε, θα περιλαμβάνει ξενοδοχείο, σπα με αθλητικές εγκαταστάσεις, πτέρυγες δωματίων, 5 τουριστικές επαύλεις, εκκλησία, κατάστημα, μικρό γήπεδο τένις, στάβλο αλόγων, χώρους στάθμευσης, εστιατόρια και καφετέριες. Το σημείο που θα ανεγερθεί η ξενοδοχειακή μονάδα, βρίσκεται βόρεια της κοινότητας επί του δρόμου που ενώνει το Πέρα Πεδί με τις Πλάτρες.

Ποιο είναι το ζήτημα που προκύπτει από αυτή την ανάπτυξη; Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των περιβαλλοντικών οργανώσεων οι οποίοι βασίζονται πάνω στις μελέτες που έχουν ήδη γίνει για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει στο περιβάλλον η δημιουργία μιας τέτοιας ανάπτυξης, φαίνεται ότι στο σημείο που θα ανεγερθεί η μονάδα θα χρειαστεί να κοπούν 2114 πεύκα, ενώ οι οργανώσεις υποστηρίζουν ότι πέραν της αποκοπής των δέντρων, η μονάδα θα επηρεάσει και την ποιότητα του ποταμού του Κρυού και του φράγματος του Πέρα Πεδίου, με κίνδυνο επηρεασμού και της ποιότητας του νερού του φράγματος του Κούρρη, στον οποίο εκβάλλει ο ποταμός.

Σχετικό κείμενο στην ιστοσελίδα του, δημοσίευσε και το Κυπριακό Ίδρυμα για την Προστασία του Περιβάλλοντος, Terra Cypria, μέσα από το οποίο εκφράζει τους προβληματισμούς του για την επικείμενη ανάπτυξη: «Σχετικά με την προτεινόμενη ανάπτυξη στο Πέρα Πεδί, διαπιστώσαμε ότι η κοινότητα στηρίζει το προτεινόμενο Έργο, γιατί ‘θα φέρει νέα πνοή στην κοινότητα και εργασία στους κατοίκους’, ενώ το Τμήμα Δασών εκφράζει τις ανησυχίες του για τις 3.000 πεύκα που θα θυσιαστούν για χάρη της ανάπτυξης και το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων ανησυχεί για πιθανό επηρεασμό του ποταμού του Κρυού και του φράγματος του Πέρα Πεδίου, με κίνδυνο επηρεασμού και της ποιότητας του νερού του φράγματος του Κούρρη.  Διαβάζοντας τα πιο πάνω, το Terra Cypria- Κυπριακό Ίδρυμα για την Προστασία του Περιβάλλοντος, προβληματίζεται ιδιαίτερα για το μέλλον της περιοχής, αλλά και του νησιού ευρύτερα. Αναρωτήθηκε κανείς τι θα κάνει η κοινότητα τις νέες θέσεις εργασίας και τη νέα πνοή, αν δεν έχει καθαρό αέρα για την ίδια και τα παιδιά της, ενώ παράλληλα το νερό που θα πίνει (όχι μόνο η κοινότητα) μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά;

 

Το συγκεκριμένο Έργο περιλαμβάνει ξενοδοχείο, σπα με αθλητικές εγκαταστάσεις, πτέρυγες δωματίων, 5 τουριστικές επαύλεις, εκκλησία, κατάστημα, γήπεδο τένις, στάβλο αλόγων κτλ. Από την τεράστια ανάπτυξη θα επωφεληθεί μια ιδιωτική επιχείρηση και υπάρχει πιθανότητα κάποια λεφτά να πάνε και στις γύρω κοινότητες, νοουμένου ότι φυσικά θα προσληφθούν ντόπιοι κάτοικοι της περιοχής. Η υγεία των ντόπιων όμως τι θα γίνει; Η μακροχρόνια επιβίωση και ευημερία της υγείας των κατοίκων δεν προβληματίζει κανένα; Φυσικά και είναι επιθυμητό μια κοινότητα να πάρει περισσότερα λεφτά, αλλά αν στην προσπάθεια να το κάνει αυτό, επηρεάσει δυσμενώς το νερό και τον αέρα των κατοίκων της, τότε τι πέτυχε στο βάθος χρόνου; Κλείνοντας, αναφέρουμε ένα αρχαίο ινδιάνικο ρητό για τροφή για σκέψη: ‘Όταν το τελευταίο δέντρο θα έχει κοπεί, όταν τα ποτάμια θα έχουν μολυνθεί, όταν τα ψάρια της θάλασσας θα είναι νεκρά, τότε ο άνθρωπος θα καταλάβει ότι τα χρήματα δεν τρώγονται’. Αν όντως οι ανησυχίες των Αρμοδίων Τμημάτων ευσταθούν, τότε ίσως να είναι η κατάλληλη στιγμή όλη η κοινωνία, αλλά και η Κυβέρνηση να κοιτάξει προς το μακροχρόνιο συμφέρον και την υγεία των κατοίκων και να πάρει τις κατάλληλες στρατηγικές αποφάσεις». 

 

Ποια είναι όμως η θέση της κοινότητας;

«Η περιοχή μας, αλλά και οι γύρω κοινότητες τα τελευταία χρόνια έχουν πέσει σε μαρασμό και αυτό μας πληγώνει. Στο χωριό αυτή τη στιγμή ζουν μόνο ηλικιωμένοι, ενώ το βράδυ φοβάσαι να κυκλοφορήσεις και σαφώς δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από τους νέους να επιστρέψουν στο χωριό, γιατί πολύ απλά δεν έχουν τίποτα να κάνουν», ήταν τα πρώτα πράγματα που μας ανέφερε ο κος Πανίκος Χατζηκοφίνας, Γραμματέας του Κοινοτικού Συμβουλίου Πέρα Πεδίου. «Σαφώς και η κοινότητα Πέρα Πεδίου επιθυμεί μια τέτοια φιλόδοξη ανάπτυξη, αφού θεωρούμε ότι όχι μόνο θα εργοδοτήσει κατοίκους των τοπικών κοινοτήτων, αλλά παράλληλα θα δημιουργήσει την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης διαφόρων υπηρεσιών και στις γύρω κοινότητες. Εν ολίγοις, η συγκεκριμένη ανάπτυξη πιστεύουμε ότι θα αναζωογονήσει την ευρύτερη περιοχή και θα ξαναφέρει ζωή στα χωριά μας, που σχεδόν έχουν εγκαταλειφθεί», συμπληρώνει ο κ. Χατζηκοφίνας.   

Την άποψή του όμως, εξέφρασε και για το ζήτημα της αποκοπής των πεύκων και της μόλυνσης του νερού: «Η ανάπτυξη θα γίνει σε μια έκταση γης 250 χιλ m2 , από τα οποία θα χρησιμοποιηθούν μόνο τα 60 χιλ m2. Το υπόλοιπο θα παραμείνει δάσος. Ναι, είναι γεγονός ότι θα χρειαστεί να κοπούν γύρω στα 2114 πεύκα και όχι 3000, αλλά βάσει των μελετών που έχουν γίνει θα φυτευτούν 1800 νέα πεύκα για να αντισταθμίσουν την απώλεια. Αυτοί είναι επίσημοι αριθμοί των μελετών, οι οποίες έγιναν καθ’ υπόδειξη των αρμοδίων τμημάτων του κράτους. Προβάλλουν, κάποιοι, συνεχώς την καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά τι θέλουν; Να κρατήσουμε το περιβάλλον άθικτο και να σκοτώσουμε τους ανθρώπους; Αν υπάρχουν κάποιοι που νοιάζονται και προστατεύουμε το περιβάλλον και τη φύση της περιοχής, είμαστε εμείς. Ξέρετε πόσες φορές τρέχαμε να σβήσουμε τις φωτιές που κάποιοι άναβαν παράνομα και να προστατεύσουμε καταστροφές από επιτήδειους;».

 

Όπως αναφέρει ο κ. Χατζηκοφίνας, στις αρχές όντως υπήρξαν κάποιοι ενδοιασμοί και από την κοινότητα, οι οποίες όμως εξαλείφθηκαν όταν είδαν τις μελέτες που έγιναν, οι οποίες τηρούσαν κατά γράμμα όλους τους όρους που έθεσαν τα αρμόδια τμήματα. «Οι μελετητές έχουν συμμορφωθεί με όλους τους όρους που τους επέβαλαν οι αρμόδιες υπηρεσίες και αν αυτοί τηρηθούν και γίνονται οι σωστοί και τακτικοί έλεγχοι από την Κοινότητα και το κράτος, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Και επειδή αναφέρθηκε και το θέμα της μόλυνσης του νερού, να σας πω ότι αν έρθετε μια μέρα εδώ και δείτε τι γίνεται με τα σπίτια που είναι χτισμένα κοντά στον ποταμό και έχουν κανονικά άδεια, θα καταλάβετε ότι ίσως αυτά να είναι πιο επίφοβο να μολύνουν το νερό, από τη μονάδα».

Όπως λέει στη CITY ο κ. Χατζηκοφίνας, η κοινότητα ήδη έχει πραγματοποιήσει πολλές συναντήσεις με την ιδιοκτήτρια εταιρεία, οι οποίοι τους έχουν βεβαιώσει τόσο για την τήρηση των περιβαλλοντικών και άλλων κανονισμών όσο και για την επαγγελματική απασχόληση ντόπιων και κατά τη διάρκεια της κατασκευής της μονάδας, και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της αλλά και για τις ανάγκες συντήρησης της μονάδας. «Μιλάμε για μία ανάπτυξη εκατομμυρίων, η οποία θα δώσει κίνητρο στους νέους να επιστρέψουν στο χωριό και σε εμάς να παραμείνουμε στην περιοχή», αναφέρει κλείνοντας ο κ. Χατζηκοφίνας.

Παρά τις διαβεβαιώσεις των μελετητών για τις ελάχιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής και την εύλογη ανάγκη της κοινότητας για οικονομική ανάπτυξη, προκύπτουν διάφορα ερωτήματα που αφορούν κυρίως την εθνική στρατηγική σε τέτοιας φύσης ζητήματα. Γιατί το κράτος δεν προωθεί, για παράδειγμα, επενδύσεις και αναπτύξεις σε χωριά που είναι εγκαταλελειμμένα ή ακόμη και σε ξενοδοχεία που βρίσκονται στο ύπαιθρο και για χρόνια δεν λειτουργούν; Ποια ανάγκη μας ωθεί στο να κόβουμε συνεχώς νέα δάση;  Ενώ πώς μία τέτοια ανάπτυξη που στην ουσία θα περιλαμβάνει τα πάντα, μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία νέων μικρομεσαίων επιχειρήσεων ή στην διατήρηση των υφιστάμενων; Ποιος πελάτης του ξενοδοχείου θα βγει έξω στο χωριό να κάτσει σε ένα καφενέ, όταν τα έχει όλα στο ξενοδοχείο που πλήρωσε ήδη;