Παράνομο δεν είναι, ούτε κάτι μεμπτό υπάρχει. Οι υπεραγορές διαθέτουν προς πώληση όλων των ειδών κρέατα, μαζί και γουρουνάκια. Και σίγουρα, σκοπός μας δεν είναι να το κρίνουμε αρνητικά. Σκοπός μας δεν είναι να το κρίνουμε καθόλου.

Κάθε φορά όμως που μια τέτοια ή παρόμοια φωτογραφία ανεβαίνει στο διαδίκτυο, συνοδευμένη συνήθως από ένα κείμενο-λάβρο για την «κατάντια» της ανθρωπότητας που ακόμη επιμένει να σκοτώνει ζώα και να τρώει κρέας, γίνεται ντόρος και ξεκινάει μεμιάς ένα γαϊτανάκι με αντικρουόμενα σχόλια και απόψεις για το αν όλο αυτό είναι υποκριτικό ή πραγματική έγνοια;

Με αυτό κατά νου, στείλαμε την εν λόγω ανάρτηση (με κείμενο και φωτογραφίες) σε άτομα τα οποία ακολουθούν μια vegan ή vegetarian διατροφή, αλλά και σε άτομα που τρώνε κρέας, έτσι ώστε να «κόψουμε» αντιδράσεις.

Και παρότι θεωρούσαμε πώς οι αντιδράσεις τους θα ήταν οι αναμενόμενες, ανάλογα με το lifestyle του καθενός, το αποτέλεσμα μας διέψευσε.

Η ανάρτηση, όπως ανέβηκε στο διαδίκτυο:  

«Μπορεί να μην είμαι χορτοφάγος ακόμη -λέω ακόμη διότι το παλεύω εδώ και χρονιά να γίνω-, αλλά η λαιμαργία μου δεν μ’ αφήνει. Όμως, αυτό που αντίκρυσα σήμερα στ... (όνομα υπεραγοράς) ήταν πραγματικά πολύ άσχημο για οποιονδήποτε άνθρωπο, χορτοφάγο ή μη. Η ανθρώπινη αποτρόπαια και σκληρή πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο, μπροστά μου… Ένα μικρό γουρουνάκι, σκοτωμένο και τυλιγμένο σε μια σακούλα δίπλα από τις μπουγάτσες, τα σορμπέ και τα παγωτά! Με ενόχλησε τόσο πολύ το θέαμα που αντίκρυσα, που δεν το θέλω ξανά στο πιάτο μου! Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες, αλλά από την άλλη τόσος πόνος για 5-10 λεπτά γαστρονομικής απόλαυσης; Διερωτώμαι».

10 άτομα που είδαν τη φωτογραφία και διάβασαν την ανάρτηση, μας γράφουν τι ένιωσαν και ποια είναι η άποψή τους.

Η αλήθεια είναι ότι το θέαμα είναι ανατριχιαστικό. Θα μπορούσαν να το έβαζαν σε μια σακούλα αδιαφανή ή ένα κουτί για να μην φαίνεται. Ως φανατικός κρεατοφάγος, όμως, μετά το πρώτο σοκ, η φαντασία μου έχει ήδη προχωρήσει στο επόμενο στάδιο και το βλέπει μαγειρεμένο και καλοψημένο.

Παναγιώτης Νικολάου

Είναι αποκρουστικό. Είμαι vegan εδώ και δύο χρόνια για ηθικούς λόγους και αν και έχω δει πολλές τέτοιες αποκρουστικές εικόνες, κάθε φορά η θέαση μιας άλλης μου προκαλεί τα ίδια άσχημα συναισθήματα. Είναι ένα μωρό γουρουνάκι που δολοφονήθηκε και «εκτίθεται» στο ψυγείο μιας υπεραγοράς. Στη θέση του, αν ζούσαμε για παράδειγμα σε μια άλλη κοινωνία, θα μπορούσε να ήταν ένας σκύλος, που αρκετοί από εμάς έχουμε ως κατοικίδιο στο σπίτι μας. Και προς ενημέρωση! Τα γουρούνια έχουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης, είναι πανέξυπνα και δύνανται να λύνουν μέχρι και γρίφους. Τροφή για σκέψη…  

Άντρια Γεωργίου

Αποκρουστικό. Θυμίζει πτώμα ανθρώπου σε νεκροτομείο. Και το κάνει χειρότερο η θέση που βρίσκεται, δίπλα από τα παγωτά και τις πίτσες. Νομίζω, αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο. Το θέμα είναι όμως ότι βρίσκω όλο αυτή την αντίδραση υποκριτική. Γιατί και η κυρία που έκανε το ποστ, όπως αναφέρει, προσπαθεί να κόψει το κρέας, αλλά δεν τα έχει καταφέρει ακόμη, άρα γιατί τόσος ντόρος; Άποψή μου είναι πώς όλοι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και καταφέρονται με μένος απέναντι σε όσους τρώνε κρέας, ενώ πριν μερικά χρόνια ξεκοκκάλιζαν και αυτοί τις μιξ, και ξαφνικά την είδαν vegan η vegetarian, είναι κάπως γραφικοί. Αν γουστάρεις να μην τρως κρέας, μη φας, γιατί πρέπει να μου επιβάλεις όμως αυτό που θα φάω εγώ;

Αντώνης Περικλέους

Τέτοιες εικόνες συνήθως σοκάρουν κάποιους γιατί  απλούστατα ποτέ δεν έκαναν τον συνειρμό πως αυτή η εικόνα -ενός πεθαμένου μικρού γουρουνιού- είναι το ίδιο με το να βλέπεις απλώς bacon στο πιάτο σου. Εμένα δεν με σοκάρει καθόλου, τα ίδια συναισθήματα νιώθω και για τις μπριζόλες, τα συκωτάκια, τα κεφαλάκια το Πάσχα, κτλ. Είναι καιρός όλοι μας να σταματήσουμε να ζούμε σε υποκριτικά πλαίσια και να ξέρουμε τι είναι αυτό που τρώμε, να κάνουμε δηλαδή συνειδητά τις διατροφικές μας επιλογές. Τι διαφορά έχει ένα ολόκληρο κοτόπουλο στον καταψύκτη από αυτό το γουρουνάκι; Επειδή λείπει το κεφάλι της κότας;  Ή απλώς θεωρούμε υποδεέστερη την κότα από το γουρούνι; Η αγελάδα που κόπηκε σε 1000 κομμάτια για να γίνει steak, burger, δερμάτινο σακάκι και καναπές δεν μας προκαλεί άσχημα αισθήματα; Το γούνινο παλτό που πήρες πολύ φτηνά από την Κίνα δεν ήταν και αυτό ένα χαριτωμένο κουνελάκι; (Στην ‘καλύτερη’ περίπτωση διότι μπορεί να φοράς ακόμα και γούνα από σκύλο, μιας και η σήμανση της προέλευσης της γούνας δεν είναι υποχρεωτική -και αυτό είμαι σίγουρη θα προκαλούσε ακόμη περισσότερες αντιδράσεις). Όλα τα ζωικά προϊόντα που τρώνε ή καταναλώνουν οι άνθρωποι, κάποτε είχαν ματάκια και ποδαράκια και ήταν χαριτωμένα ζωάκια που θανατώθηκαν για ένα γεύμα 15 λεπτών, ή μια μάσκαρα ή ένα καναπέ ‘πολυτελείας’. Σκέψου το καλά αυτό την επόμενη φορά που θα λιγουρευτείς τραγανό bacon ή θα πας για να αγοράσεις ένα παλτό. #GOVEGAN

Χριστιάνα Κωνσταντίνου

Η εικόνα νεκρών ζώων είναι σοκαριστική νομίζω για τη πλειοψηφία του κόσμου. Το παράδοξο, όμως, σε τούτο, θεωρώ εγώ, είναι ότι «αναστατώνονται» μάλλον πιο πολλά όσοι ακόμα τρέφονται με κρέας, γιατί μόνο σε έτσι περιπτώσεις αντιλαμβάνονται τι τρώνε. Γίνεται, δηλαδή, τζίνη μόνο τη στιγμή η σύνδεση ότι τα σουβλάκια μου κάποτε ήταν το γουρουνάκι. Οι χορτοφάγοι από την άλλη νομίζω ότι έχουν τα ίδια συναισθήματα κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να τους πείσει να δοκιμάσουν τη χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα ή τα σουβλάκια τους, και τούτο γιατί η συσχέτιση για τζίνους έγινε ήδη. Η εικόνα, όμως, είναι αποκρουστική θέλω να πιστεύω μέρα με τη μέρα και για πιο πολλούς ανθρώπους και κάπως έτσι αλλάζει ο τρόπος σκέψης μας και έρχεται η αλλαγή!

Έλενα Ξενοφώντος

 

Σίγουρα, είναι λυπηρό, αντιαισθητικό και ανατριχιαστικό το «θέαμα»… Ωστόσο, στα διπλανά ψυγεία, ράφια κλπ, υπάρχουν διαφόρων ειδών ζώα τεμαχισμένα ανά κομμάτι (μπούτι, πλάτη, στήθος) και ακόμα χειρότερα… πολτοποιημένα! Τούτα, όμως, εν πελλαμός έννεν; Κατά πάσα πιθανότητα, ακόμη και η ευαίσθητη κυρία που πόσταρε τις φωτογραφίες στα social media, αδυνατώ να πιστέψω ότι ποτέ δεν ανέβασε φωτογραφία ή στόρι με σούβλα ή λουκάνικα ή ακόμη και μακαρόνια με κιμά. We must learn to see the big picture of anything… If you don’t like it don’t eat it at all…Ο κάθε ένας, πλέον, ποστάρει ότι του κατέβει. Βαρέθηκα το Facebook.

Νικόλας Σάββα

Δεν είμαι χορτοφάγος, αλλά αυτή η εικόνα νομίζω ότι είναι ένα καλό boost για να γίνεις. Ίσως με επηρεάζει περισσότερο το γεγονός ότι και το κατοικίδιό μου έχει το ίδιο μέγεθος και κάνω άσχημους συνειρμούς. Πάντως, όπως και να έχει, το θέαμα δεν είναι ωραίο. Βέβαια, αν το είχα ψημένο στο πιάτο μου, παρέα με ζιβανία, θα το έτρωγα ευχαρίστως.

Αντρέας Παναγιώτου  

 

Δεν με ενοχλούν οι φωτογραφίες, το ίδιο είναι να βλέπω μια μπριζόλα ή μια σιεφταλιά για μένα. Απλώς, ο περισσότερος κόσμος έχει το αποσυνδεδεμένο στο μυαλό του, το ότι το κομμάτι κρέας που αγοράζει είτε αλεσμένο είτε κομμένα περιποιημένο, εν κομμάτι από εκείνο το αθώο πλάσμα. Τώρα, σχετικά με το post, έχει δύο τρόπους να το δεις. Από τη μία, είναι υποκριτικό εκ μέρους της να βάζει μια τέτοια φωτογραφία αφού δεν είναι χορτοφάγος και πληρώνει για να σφάζουν αυτά που τρώει, λόγω λαιμαργίας (γελοία δικαιολογία). Από την άλλη, είναι θετικό να ανεβαίνουν τέτοια ποστ γιατί αυξάνουν το awareness. Φυσικά, στα σχόλια από κάτω, το bullying είναι τουλάχιστον αναμενόμενο.

Αντρέας Γιάγκου

 

Η τοποθέτηση δίπλα από τα παγωτά, κάνει το θέαμα ακόμη πιο αποκρουστικό και αηδιαστικό. Παρόλα αυτά, ας μην είμαστε υποκριτές. Αν δηλαδή το συγκεκριμένο ήταν κομμένο σε μπριζόλες θα ήταν ok, αλλά επειδή το βλέπουμε ολόκληρο μέσα σε ένα σακούλι νάιλον και συνειδητοποιούμε ποια είναι η προέλευση της μπριζόλας μας, μας ενοχλεί; Δηλαδή, το κοτόπουλο που το αγοράζουμε ολόκληρο γιατί δεν μας πειράζει;

Έλενα Αντωνίου

Υπάρχει μια έντονη ρητορική ανάμεσα σε βίγκαν και κρεατοφάγους, ειδικά τα τελευταία 5 χρόνια, η οποία βασίζεται σε ιδεολογικές τοποθετήσεις και από τις δυο πλευρές. Από τη μια, η κοινότητα των βίγκαν υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να τρώμε ζώα, καθώς είναι έμψυχα όντα και από την άλλη η δεύτερη κοινότητα υποστηρίζει ότι από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι φύσει κρεατοφάγο ον τότε έχει το δικαίωμα να τρέφεται με ζώα. Και οι δυο πλευρές έχουν δίκαιο και βρίσκονται χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούν μέσα σε μια μάχη την οποία  πυροδοτεί τρόπο τινά το υφιστάμενο σύστημα υπερκαταναλωτισμού - κερδοσκοπίας των επιχειρήσεων. Υπάρχει όμως απολυτότητα και από τις δυο πλευρές. Αφενός, οι χορτοφάγοι δε σέβονται την επιλογή των ατόμων που επιλέγουν και έχουν δικαίωμα να τρώνε κρέας και αφετέρου οι κρεατοφάγοι το παρακάνουν με τη κατανάλωση κρέατος.

Λαμβάνοντας λοιπόν τα παραπάνω υπόψη, εγείρεται ένα ζήτημα/ερώτημα: Τελικά το πρόβλημα είναι χωροταξικό; Δηλαδή αν το γουρουνάκι είναι πεταμένο δίπλα από τα παγωτά; Είναι καλλωπιστικό; Δηλαδή δεν σεβόμαστε το νεκρό ζώο και θα έπρεπε να καλυφθεί σε μια ωραία συσκευασία για να μην μας χαλά την ωραία μας μέρα ένα τέτοιο αποκρουστικό θέαμα ή ηθικό; Δεν έπρεπε  εξαρχής να το θανατώσουμε; Τρίλημμα. Προσωπικά, αφού είναι περί ορέξεως ο λόγος τείνω προς τη χορτοφαγία καθώς αυτά μου αρέσουν να τρώω (συμπεριλαμβανομένου του κοτόπουλου κυρίως για λόγους ισορροπημένης διατροφής). Εμένα λοιπόν, δεν με απασχολεί και τόσο αν είναι τυλιγμένο σε χαρτί το συγκεκριμένο ζώο ή αν είναι δίπλα από τα παγωτά, αλλά το να υπάρχει ένα μέτρο από τους καταναλωτές ως προς την αγορά κρεατικών, ώστε να αναγκαστούν οι εταιρείες να σκοτώνουν λιγότερα ζώα. Δηλαδή, αν το δούμε λίγο κυνικά, αυτό είναι το θέμα. Το να υπερεκτρέφονται και να υπερθανατώνονται ζώα έχει συνέπειες στην ισορροπία του οικοσυστήματος. Επιπλέον, η τεράστια και αυξανόμενη ζήτηση κρεατικών (αχόρταγοι άνθρωποι που είμαστε) δίνει έδαφος για χρήση φαρμάκων και χημικών από τις εταιρείες για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες μας γρήγορα για να «φαουσιάσουμε». Αυτό έχει αντίκτυπο στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι βίγκαν από την άλλη οφείλουν να επίσης να «πνάσουν λλίο» με την χωρίς αιτία  επανάσταση και την απολυτότητά τους, γιατί θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι και τα χόρτα είναι έμψυχα όντα.

Καταλήγω λοιπόν με δύο ερωτήματα: Η συγκεκριμένη  ανάρτηση της φωτογραφίας έγινε τελικά για κάποιο σοβαρό λόγο ή για λόγους αισθητικής; Να θυμίσω λίγο ότι ζούμε στην εποχή ενός σελφο-ναρκισσισμού και μιας έντονης επιθυμίας προώθησης της θετικής μας κοινωνικής ταυτότητας/εικόνας προς τους άλλους ώστε να γίνουμε αποδεκτοί και αρεστοί. Το δεύτερο και τελευταίο ερώτημα είναι: αν το άτομο που ανάρτησε τη φωτογραφία του αλλάζαμε λίγο το σκηνικό με ένα γουρουνάκι σε γκουρμέ πιάτο φτιαγμένο από γνωστό σεφ με τατουάζ θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο ή θα έβαλλε καρδούλα; Peace!

Ελισάβετ Κιούρτη