Οι μαθητές δεν αρκεί να είναι τίμιοι, πρέπει και να φαίνονται τίμιοι

Το Λύκειο Δασουπόλεως, μετά τα όσα συνέβησαν το πρωί της Δευτέρας, κατά τη διάρκεια της πρώτης μέρας της νέας σχολικής χρονιάς, μπήκε στο μάτι του κυκλώνα.

 


Article featured image
Article featured image

Όχι άδικα, θα λέγαμε. Τα βίντεο που κυκλοφόρησαν δείχνουν εικόνες που θεωρητικά δεν θα έπρεπε να βλέπαμε σε ένα δημόσιο σχολείο. Παρ’ όλα αυτά, επειδή υπήρξε αρκετή παραπληροφόρηση και υπερβολή στον τρόπο που προβλήθηκε το συμβάν, θεωρήσαμε σωστό να μιλήσουμε με κάποιους από τους πρωταγωνιστές για να δούμε την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.

Σκοπός μας δεν ήταν να ξεπλύνουμε τη συμπεριφορά κανενός, από τη στιγμή μάλιστα που αυτά που εκτυλίχθηκαν και παράνομα ήταν (χρήση φωτοβολίδων και πυροδότηση πυροτεχνημάτων χωρίς άδεια εντός σχολείου) και επικίνδυνα. Είναι συμπεριφορές και ενέργειες που δείχνουν πως ούτε τον θεσμό του σχολείου σεβόμαστε, ούτε τους συμμαθητές και δασκάλους μας, αλλά ούτε τον ίδιο τον εαυτό μας.

Αφού είδαμε ό,τι είδαμε και διαβάσαμε όσα διαβάσαμε, θεωρήσαμε σωστό να μιλήσουμε με κάποιους από τους πρωταγωνιστές, για να μάθουμε τι ακριβώς έγινε τη Δευτέρα στη Δασούπολη.



Αρχικά, μιλήσαμε με τη μαμά ενός μαθητή στο Λύκειο, η οποία μας εξήγησε ότι αυτό που συμβαίνει τα τελευταία μερικά χρόνια εκεί (αλλά και σε άλλα σχολεία όπως μαθαίνουμε), είναι ένα έθιμο των παιδιών της Γ’ Λυκείου και ο τρόπος τους να… υποδέχονται τους νέους μαθητές στο σχολείο.

«Τα παιδιά, αφού έφτιαξαν μια συντονιστική επιτροπή για να το οργανώσουν, βρήκαν μια θεματική ενότητα και άρχισαν τις προετοιμασίες από τον περασμένο Ιούνιο. Έφτιαξαν πανό, έφτιαξαν μάσκες οι οποίες ήταν μέρος του θέματος και γενικά έτρεχαν με ενθουσιασμό όλο αυτό το διάστημα.

Όλο αυτό ήταν εις γνώση της διεύθυνσης του σχολείου αλλά και του Συνδέσμου Γονέων, ενώ δεσμευτήκαν κιόλας ότι θα καθαρίσουν οτιδήποτε λερώσουν. Να πω εδώ πως ούτε βανδαλισμούς έκαναν ούτε ζημιές στο σχολείο.

Το μόνο που δεν γνωρίζαμε και αυτό είναι κάτι που προέκυψε μετά είναι πως κάποιοι θα έριχναν πυροτεχνήματα και θα έφερναν φωτοβολίδες.

Μετά τα όσα συνέβησαν, τα παιδιά κατάλαβαν το λάθος τους και είναι έτοιμοι να ακούσουν την τιμωρία που θα τους επιβάλει η διευθύντρια του σχολείου», ήταν το καταληκτικό σχόλιο της μητέρας.



Ανάλογο ήταν και το περιεχόμενο των όσων μας ανέφερε μια από τις τελειόφοιτες μαθήτριες του Λυκείου Δασουπόλεως, με την οποία επίσης μιλήσαμε τηλεφωνικώς. Ότι δηλαδή κάποιοι παρεκτράπηκαν, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν σε ΜΜΕ και Μέσα κοινωνικής δικτύωσης εικόνες που έχουν στεναχωρήσει τόσο την ίδια όσο και τους συμμαθητές της. «Αναγνωρίζουμε ότι κάναμε λάθος, αλλά είναι άδικο να λέγονται και να γράφονται τόσο άσχημα πράγματα για το σχολείο μας».



Τέλος, επικοινωνήσαμε φυσικά και με τη διευθύντρια του σχολείου, κυρία Μαρία Γεωργίου. «Ακούσαμε χαρακτηρισμούς όπως ‘χούλιγκαν’ και αυτό πραγματικά είναι άδικο για τα παιδιά. Αυτό που διδάχτηκαν ως θεωρία, στο μάθημα των ΜΜΕ της Β’ Λυκείου, για την παραπληροφόρηση, το έζησαν από πρώτο χέρι. Η Δασούπολη έγινε το εξιλαστήριο θύμα.

Από την άλλη, πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτό που έκαναν τα παιδιά είναι κατακριτέο και τιμωρητέο. Εξ ου και στη συνάντηση που είχαμε τους ανέφερα πως είμαι θυμωμένη, πως με έχουν απογοητεύσει και ότι δεν μπορώ να μην τους τιμωρήσω από τη στιγμή που δεν με άκουσαν και δεν έλαβαν υπόψη τις νουθεσίες.

Πρέπει όμως να πω πως είχαμε ένα ωραίο διάλογο και ότι τους χάρηκα. Τα παιδιά απολογήθηκαν ήδη για τη συμπεριφορά τους.

Να πω τέλος πως ήδη ενημερώθηκε η συντονιστική επιτροπή των μαθητών για την τιμωρία που έπεται, συν ότι έχουν ετοιμάσει ήδη με δική τους πρωτοβουλία ένα κείμενο το οποίο θα στείλουν στον Τύπο.

Θέλω αυτό το ατυχές συμβάν να εξελιχτεί σε κάτι θετικό για όλους, να τους παραδειγματίσει, να τους κάνει να σκέφτονται περισσότερο για τις συνέπειες των πράξεων τους. Θέλω να εμπιστευτώ τους μαθητές μου».

 

Όπως η διευθύντρια χάρηκε τους μαθητές και τον διάλογό τους, έτσι κι εμείς χαρήκαμε την κουβέντα μαζί της. Είναι καλό να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, να απολογούμαστε όταν πρέπει και να προσπαθούμε κάτι που έχει αρνητική χροιά να το αλλάζουμε σε κάτι θετικό και ωφέλιμο.

Και ειδικά αν αναλογιστούμε τη συγκυρία, όπου η παιδεία διανύει περίοδο κρίσης, με τους περισσότερο ζημιωμένους από όλο αυτό το μπέρδεμα να είναι οι ίδιοι οι μαθητές. Ένας λόγος παραπάνω που οι μαθητές -και δη οι τελειόφοιτοι και θεωρητικά πιο ώριμα σκεπτόμενοι- δεν αρκεί να είναι τίμιοι, πρέπει και να φαίνονται τίμιοι.


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ