Στην Καρπασία είχαμε πάει το 2016, στο πλαίσιο ενός οδοιπορικού σε όλη τη Χερσόνησο της Καρπασίας. Πιο κάτω, δείτε αρκετές από τις φωοτγραφίες της Θεοδώρας Ιακώβου, ξεκινώντνας από το Golden Beach και φτάνοντας μέχρι την άκρη της χερσονήσου, ή «μούττη» της Καρπασίας.

Πρώτη στάστη το Golden Beach, μια από τις πιο όμορφες παραλίες στο νησί, με την ατέλειωτη χρυσή αμμουδιά. Τόσο η από ψηλά θέα της όσο και η εικόνα της όταν την περπατήσεις/κολυμπήσεις είναι το ίδιο εντυπωσιακή.

Μια από τις πολύ ωραίες εικόνες-εμπειρίες στην Καρπασία είναι τα δεκάδες γαϊδούρια που σου κόβουν το δρόμο, στο σημείο από το Golden Beach μέχρι και τον Απόστολο Ανδρέα. Και όταν λέμε σου κόβουν τον δρόμο, κυριολεκτούμε. Έμαθαν να σταματάνε στη μέση του δρόμου και αν δεν πάρουν κάτι για να φάνε, με τίποτα δεν το κουνάνε. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήραμε τα μήλα μαζί μας. Σταματάς, ανοίγεις παράθυρο, δίνεις φαγητό και όσο αυτά μασάνε έχεις λίγο χρόνο για να την κάνεις. Αν αργήσεις, μπορεί και να προλάβει να βάλει ολόκληρο το γαϊδουρινό κεφάλι του στο αυτοκίνητο, μέσα απ’ το ανοικτό παράθυρο. Το ζήσαμε κι αυτό! [Διάβασε περισσότερα για τα γαϊδουράκια εδώ: goo.gl/kZBxu2]

Στον Απόστολο Ανδρέα πήγαμε κατά τη διάρκεια που γίνονταν τα έργα για την αναπαλαίωση του Μοναστηριού, λίγο πριν τα εγκαίνια.

Ο Λευτέρης έχει τον άτυπο ρόλο του καλόγηρου, είναι στην ουσία ο άνθρωπος-κλειδί για την ομαλή λειτουργία του χώρου.

Οι πιστοί αφήνουν μικρές πέτρες ανάμεσα στον τοίχο, στον κάτω χώρο που είναι το Αγίασμα.

Ο Πάτερ Ζαχαρίας, η εμβληματική προσωπικότητα του Αποστόλου Ανδρέα

Τελευταίος σταθμός, τον οποίο μπορεί κανεί να προσεγγίσει έπειτα από μια μικρή διαδρομή σε χωμάτινο δρόμο, η άκρη της χερσονήσου, η «μούττη» της Καρπασίας. Μέσω ενός στενού δρόμου και μέσα από καταπράσινη βλάστηση (οι αόρατοι στα καλύτερά τους), φτάνεις στο βορειο-ανατολικότερο σημείο της Κύπρου όπου μπιορείς να δεις τα νησιά-κλείδες, εκεί όπου φωλιάζει μάλιστα ο Αιγαιόγλαρος, ένα σπάνιο είδος γλάρου.