Στη Βόρεια Κορέα, η συστηματική αντι-αμερικανική κατήχηση ξεκινά από την τρυφερή νηπιακή ηλικία, αφού τα παιδάκι στο Νηπιαγωγείο μαθαίνουν κάτι πολύ παραπάνω από το να μετράνε.

 

Το συναίσθημα απέναντι στις ΗΠΑ αντικατοπτρίζεται στην σοκαριστική αφίσα τοίχου που κοσμεί τάξη νηπιαγωγείου της Βόρειας Κορέας και δείχνει μικρά παιδιά να κραδαίνουν όπλα και ξιφολόγχες καθώς επιτίθενται σε στρατιώτη των ΗΠΑ, που έχει επιδέσμους στο πρόσωπο και φτύνει αίματα.

Οι μικροί μαθητές της Βόρειας Κορέας μαθαίνουν ότι η χώρα τους έχει δύο μεγαλύτερους εχθρούς: τους Ιάπωνες, οι οποίοι αποίκισαν την Κορέα το διάστημα 1910-1945, και τις ΗΠΑ, η οποία αγωνίστηκε κατά της Βόρειας Κορέας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας το διάστημα 1950-1953.

«Μας αρέσει να παίζουme στρατιωτικά παιχνίδια και να χτυπάμε τα Αμερικανικά καθάρματα» γράφει το σύνθημα τυπωμένο στην κορυφή της αφίσας μία φράση απόλυτα αποδεκτή για να αναφέρονται στους Αμερικανούς.

Μια άλλη αφίσα απεικονίζει έναν Αμερικανό με μια θηλιά γύρω από το λαιμό του: «Ας εξαφανίσουμε τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ» γράφει η αφίσα.

Πιστόλια, τουφέκια και τανκς βρίσκονται παραταγμένα στα ράφια. Η Γιουν Σονγκ Ιλ, διευθύντρια του σχολείου, βγάζει ένα ομοίωμα ενός Αμερικανού στρατιώτη και βάζει τους μαθητές να τον χτυπούν με κλομπ και πέτρες. «Είναι το αγαπημένο παιχνίδι του σχολείου» εξηγεί.

Τρεις δημοσιογράφοι του Associated Press έγιναν δεκτοί στο σχολείο, προκειμένου να καταγράψουν και να απαθανατίσουν την καθημερινότητα και την εκπαίδευση των παιδιών.

Η διευθύντρια δείχνει στους δημοσιογράφους -συμπεριλαμβανομένου ενός Αμερικανού- τις αντιαμερικανικές αφίσες: «Τα παιδιά μας μαθαίνουν από μικρή ηλικία για τα αμερικανικά καθάρματα» εξηγεί.

Οπως λέει, η άμυνα της Βόρειας Κορέας ενάντια στις εξωτερικές δυνάμεις -κυρίως στις ΗΠΑ, η οποία έχει περισσότερους από 28.000 στρατιώτες στη Νότια Κορέα- παραμένει η ραχοκοκαλιά της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.

Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρά να επιδιώκουν την εκδίκηση ακόμα και όταν η κυβέρνηση τους διακηρύσσει ότι θέλει ειρήνη με τις ΗΠΑ.

Στο Νηπιαγωγείο Kaeson στο κέντρο της Πιονγκγιάνγκ, ένα από τα πολλά σχολεία που επισκέφθηκαν οι δημοσιογράφοι, οι Αμερικανοί στρατιώτες απεικονίζονται ως σκληροί και βάρβαροι με μεγάλες μύτες και διαβολικά μάτια να μαρκάρουν κρατούμενους με καυτό σίδερο, να αμολάνε άγρια σκυλιά στις γυναίκες και να βγάζουν τα δόντια ενός κοριτσιού με μια πένσα. Ενα άλλο σχέδιο δείχνει έναν Αμερικανό στρατιώτη να συνθλιβει ένα κορίτσι με την μπότα του, καθώς έτρεχε αίμα από το στόμα της, με τα μάτια της άγρια από τον φόβο και τον πόνο.

«Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι Ιάπωνες μιλιταριστές είναι οι ορκισμένοι εχθροί του λαού της Βόρειας Κορέας» γράφει ένα κείμενο του εκλιπόντος ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ που βρίσκεται στην κορυφή ενός τοίχου σε ένα μεγάλο δωμάτιο αφιερωμένο στην αντιαμερικανική εκπαίδευση.

«Το κύριο θέμα της αντι-αμερικανικής προπαγάνδας δεν είναι «Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μια επίθεση”, αλλά “πρέπει να είμαστε έτοιμοι για εκδίκηση» εξηγούν οι δάσκαλοι.

Το νηπιαγωγείο Kaeson θεωρείται ένα πρότυπο σχολείο. Το πρωί, τα παιδιά παρατάσσονται για γυμναστική και τραγουδούν πατριωτικά τραγούδια και το μεσημέρι τρέφονται με ρύζι, ψάρι και τόφου, σύμφωνα με τη διευθύντρια. Μαθαίνουν να τραγουδούν, να χορεύουν και να κάνουν μονόκυκλο, και στις 4 το μεσημέρι τρώνε ένα σνακ και πίνουν γάλα σόγιας. Τα μαθήματα Ιστορίας περιλαμβάνουν ιστορίες για την παιδική ηλικία του Κιμ Γιονγκ Ιλ, τη ζωή υπό ιαπωνική κατοχή και τον πόλεμο της Κορέας.

«Αρχικά ξεκινάμε την εκπαίδευση τονίζοντας ότι οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές άρχισαν τον πόλεμο» εξηγεί γλυκομίλητος δάσκαλος Τζον Τσουνγκ Γιονγκ επικαλούμενος τη δική του εκδοχή για το πώς άρχισε ο πόλεμος της Βόρειας Κορέας.

«Από εκείνη τη στιγμή, επήλθε η τραγωδία που χώρισε το έθνος μας στα δύο. Από τότε ο λαός μας υπομένει τον πόνο της ζωής» εξηγεί ο Τζον, ο οποίος διδάσκει στο νηπιαγωγείο εδώ και 15 χρόνια.

Εξω από τη Βόρεια Κορέα, τα βιβλία της ιστορίας λένε μια διαφορετική ιστορία. Τα δυτικά σχολικά βιβλία λένε ότι δύο χρόνια μετά η Βόρεια και η Νότια Κορέα χωρίστηκαν σε ξεχωριστές δημοκρατίες και τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας βάδισαν στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, Σεούλ, το πρωί της 25 Ιουνίου 1950.

Οι ΗΠΑ υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών και τις δυνάμεις της Νότιας Κορέας πολέμησαν την κομμουνιστική Βόρεια Κορέα που υποστηριζόταν από τους Κινέζους στρατιώτες σε μια μάχη τριών ετών για τον έλεγχο της χερσονήσου. Οι ΗΠΑ και η Βόρεια Κορέα έκαναν τελικά ανακωχή το 1953, και η Κορέα παραμένει διαιρεμένη μέχρι σήμερα.

Στο Νηπιαγωγείο Kaeson, τα παιδιά κάθονται σκυμμένα πάνω από χαρτιά και ζωγραφίζουν με παστέλ. Ενα κορίτσι ζωγραφίζει ένα μεγάλο μπλε ψάρι. Το αγοράκι δίπλα της έχει γεμίσει το χαρτί του με τανκς.

Ένα άλλο αγόρι ζωγραφίζει ένα ολόκληρο πεδίο μάχης: ένα αεροπλάνο της Βόρειας Κορέας που ρίχνει βόμβες σε νεκρούς, ματωμένους Αμερικανούς στρατιώτες, καθώς και χειροβομβίδες και τανκς.

Η εκστρατεία μίσους της Βόρειας Κορέας γενικά δεν περιλαμβάνει τους Νοτιοκορεάτες, οι οποίοι ωστόσο παρουσιάζονται ως μαριονέτες των ΗΠΑ, αν και τους τελευταίους μήνες, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μιουνγκ Μπακ ασκεί σκληρές πολιτικές προς το Βορρά, οι οποίες έχουν εξοργίσει τους ηγέτες της.

Παρόλα αυτά, όπως και τα παιδιά παντού, οι μικροί Βορειοκορεάτες δείχνουν όλο και μεγαλύτερη γοητεία όταν αντιμετωπίζουν Αμερικανούς στην Πιονγκγιάνγκ, κουνώντας τα χέρια και φωνάζοντας «Γεια σας!» στην αγγλική γλώσσα.

Μάλιστα μεταξύ των πενθούντων μετά το θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, τον Δεκέμβριο ήταν ένα αγόρι που εμφανώς δεν είχε κανένα πρόβλημα με τους Γιανκις, αφού φορούσε στο κεφάλι του ένα μπλε καπέλο μπέιζμπολ των New York Yankees.