Πρόκειται για μία σειρά νέων, καθαρά γλυπτικών έργων: στην ουσία για «νεκρές φύσεις» από ασβεστολιθικό ψαμμίτη. Αυτές προσφέρονται στο χώρο ως αυτόνομες μονάδες αλλά πιότερο ως συναθροίσεις στερεών - με άλλα λόγια ως ολότητες.
Συμπαγείς όγκοι, θραύσματα και σκόνη επιδέχονται συνταιριασμούς, σχηματικές προσμείξεις, συντάξεις νοηματικές.
Μέσα από παραθέσεις, η καλλιτέχνης επανεξετάζει δυνατότητες ανάδειξης ενός στοιχειώδους υλικού - όπως είναι η πέτρα - σε εύγλωττο αντικείμενο. Το θέμα πλήρους ή μερικής γλυπτικής απόδοσης ενός αντικειμένου (similacrum), οι δυνατότητες μα και τα όρια της πρακτικής της λάξευσης, όπως επίσης και το ζήτημα ομοιογένειας του έργου τέχνης, τίθενται σε εξέταση.
Μελετώντας το altitudo - το ύψος και το βάθος κατά τους Λατίνους στον ίδιο ορισμένο χρόνο-, η δημιουργός ανάγει τις αξίες της αβρότητας και της εκλέπτυνσης που εμφωλεύουν στις ήπιες μνημονικές της παραθέσεις, σε κύριες συνιστώσες του δικού της εγχειρήματος.
Τα έργα πραγματεύονται τη μνήμη, ως εκεί που θα μπορούσαμε να πούμε πως επιτελείται μια συγχώνευση του παρελθόντος χρόνου με τον μέλλοντα καιρό. Το έργο διατηρεί μια θέση στο μεταίχμιο: να φαίνεται παλιό και να φαντάζει νέο. Όσο για το παρόν, αυτό χαρίστηκε στην πρακτική, σε μια επίπονη τέχνη κοπής και λάξευσης. Τα έργα είναι σαν απομεινάρια μιας ανασκαφής. Αναντιρρήτως, αυτά μπορούν να οριστούν ως υπολειμματικά. Σαν κάτι ήλθε και κατάργησε την τάξη ή τη δόμηση τους. Σαν κάτι άσκησε επάνω τους μια εναντίωση.
Μελετώντας το altitudo, η δημιουργός ανάγει τις αξίες της αβρότητας και της εκλέπτυνσης που εμφωλεύουν στις ήπιες μνημονικές της παραθέσεις, σε κύριες συνιστώσες του δικού της εγχειρήματος
Από τη μια μοιάζουν να γεύονται μια δεδομένη ένδεια και μια αποτελμάτωση. Από την άλλη, συνιστούν διατυπώσεις ισχυρές μιας επινόησης που δε στοχεύει παρά μόνο να συντάξει τον μνημονικό ιστό στη χρονική διάσταση που θεωρούμε άγραφη ή και αδήλωτη: την επικείμενη. Είναι τα ίδια από μόνα τους μια εναντίωση.
Τα πλείστα έργα τέχνης κρίνονται σύμφωνα με τον χρόνο και τον τόπο της πραγμάτωσης τους. Η Ιωάννου μοιάζει να ακουμπά σε μια τέτοια πεποίθηση. Στρέφεται εντούτοις και επαυξάνει τη συλλογιστική υπέρβαση από πλευράς του ποιητή. Είναι και έργα που καλούνται να κριθούν μες τη « μελλοντική τους φύση », εμφαντικά γράφει ο Ρίλκε σε ένα δοκίμιο του για Τα έργα τέχνης. Αυτά δηλώνονται σε μια αντιστροφή, σύμφωνα με τον ίδιο. Βγαίνουν και έρχονται σε μας από απέναντι. Δηλώνουν μια προέλευση μελλοντική. Ανάλογη προέλευση είναι διακριτή στα έργα και της Ιωάννου.
H έκθεση Αltitudo της Ελίνας Ιωάννου φιλοξενείται στο Volks (Warehouse 5.101) από τις 23 Οκτωβρίου μέχρι τις 21 Νοεμβρίου 2015.
Εγκαίνια: Παρασκευή, 23 Οκτωβρίου, 19:00
Η έκθεση ανοίγει επίσης με ραντεβού στο τηλέφωνο 99842453
Volks
(Warehouse 5.101)
Χαράλαμπου Μιχαήλ, Στρόβολος / έναντι της Σχολής Μελκονιάν
Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη – Παρασκευή 17:00 - 20:00 και Σάββατο 11:00 - 14:00