Η συμμετοχή σου σε ένα τέτοιο διαγωνισμό (που στην ουσία δεν είναι διαγωνισμός), πέραν από το fun της υπόθεσης, έχει να σου προσφέρει πολλά πράγματα.

Η βελτίωση της αυτοπεποίθησης είναι σίγουρα ένα από αυτά. Λίγο το ‘χεις να καταφέρνεις να σκαρφαλώνεις σε σχοινιά και τοίχους, να κολυμπάς στη λάσπη, να περνάς μέσα από υπόγειους σωλήνες από τους οποίους ίσα που χωράς, να περνάς μέσα κάτω συρματοπλέγματα;

Άσε που όλο αυτό σε βοηθάει να ξεπερνάς και τυχόν φοβίες που έχεις.

Το Legion δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται.

Κάποια πράγματα που νοιώθεις κατά τη διάρκεια του Legion είναι πρωτόγνωρα. Που αλλού θα έμπαινες με ρούχα και παπούτσια σε ένα τεράστιο κάδο (skip) γεμάτο με νερό και πάγο, κάνοντας μάλιστα δυο βουτιές πριν βγεις ξανά στη «στεριά»; Το σοκ που περνά ο οργανισμός σου είναι μοναδικό, ενώ για το επόμενο δεκάλεπτο νοιώθεις ντούρος, λες και έχεις καταναλώσει ότι πιο τονωτικό υπάρχει εκεί έξω. Σούπερμαν!

 

Πρωτόγνωρο είναι φυσικά και το αίσθημα του αλτρουισμού αλλά και η αλληλοβοήθεια, τόσο προς τους δικούς σου teammates, κυρίως όμως για τους παίκτες άλλων ομάδων. Αυτό ήταν ίσως και το highlight του Legion. Να βοηθάς έναν άγνωστο να ξεπεράσει ένα εμπόδιο, να εισπράττεις το «ευχαριστώ» και λίγα μέτρα πιο κάτω να βοηθάει κάποιος άλλος εσένα. Αυτό, μαζί φυσικά με την επιλογή του location. Εντυπωσιακό και σχεδόν σεληνιακό το τοπίο στα Λατομεία Λατούρος!

Παρόλο που δυσκολευτήκαμε σε κάποια σημεία της διαδρομής και με κάποια συγκεκριμένα εμπόδια, που κουραστήκαμε, που απογοητευτήκαμε, εντούτοις περνάγαμε καλά και αυτό φαινόταν στα πρόσωπα όλων. Στις περιπτώσεις όπου υπήρχε ουρά, κάνε bonding, συζητούσαμε για τα εμπόδια που περάσαμε και γι’ αυτά που θα έρθουν…

 

Και παρόλο που ξεκινάς για να κερδίσεις (ή τουλάχιστον πηγαίνεις εκεί με αυτό το attitude), εντούτοις στο τέλος φεύγεις με εντελώς διαφορετικά μυαλά. Ήτανε τόσο δυνατό και όμορφο αυτό που έζησες, αυτά που πήρες, η συναναστροφή με κόσμο που επίσης φαινόταν να το διασκεδάζει που... ποιος νοιάζεται αν τερμάτισες στις 2 το απόγευμα, στις 3 ή στις 3.30.

Σε ότι αφορά στα θέματα διοργάνωσης και ασφάλειας, τι να πει κανείς. Η παρουσία ασθενοφόρου σε όλα σχεδόν τα εμπόδια τα λέει όλα.

Οι διοργανωτές έκαναν ότι έπρεπε για να σε κρατήσουν στο χώρο για ώρες (ακόμα κι αν δεν θα λάμβανες μέρος στο Legion), χωρίς να χρειαστεί να φύγεις ούτε για προμήθειες ούτε από οποιαδήποτε άλλη ανάγκη.

Ζωντανή μουσική, φαγητό, ποτό, τουαλέτες, show με ποδήλατα BMX, χαβαλές. Ένα δυνατό event που κατάφερε, χωρίς αμφιβολία (και με αποδείξεις), να μαζέψει χιλιάδες Κύπριους και ξένους.

 

Ένα event από το οποίο, φεύγοντας δεν μπορείς παρά να ξεκινήσεις τους προγραμματισμούς σου για την επόμενη χρονιά -όσο καταπονημένος και κουρασμένο κι αν είσαι. Γυμναστήρια, καταλληλότερος εξοπλισμός, ενδυνάμωση ομάδας… Πλέον ξέρεις!

Κι αν, τέλος, πρέπει να βρω και κάτι αρνητικό, ένα μικρό ψεγάδι, έτσι για το «γαμώτο», αυτό σίγουρα έχει να κάνει με τα €5 που μας ζήτησαν για το πάρκινγκ (στο χωράφι). Πραγματικά, αχρείαστο.

Πάρε μια μικρή γεύση αυτού που ζήσαμε, μέσω ενός 3λεπτου βίντεο που τραβήχτηκε από ψηλά με drone. Δες το βίντεο πατώντας ΕΔΩ.

 

Κεντρική φωτογραφία: Manon Sinnige‎

Φωτογραφίες: SHARK Energy

Για την ιστορία, στο Legion Run συμμετείχαμε με την ομάδα του Time Out Cyprus.