Ένας Κύπριος αστροφυσικός μας μιλά για το Τρίγωνο του Διαβόλου

Συμπληρώνονται φέτος 70 χρόνια από το χειμώνα του 1945, όπου ένα σμήνος αεροπλάνων της Αμερικάνικης Αεροπορίας, αποτελούμενο από 5 βομβαρδιστικά, η περιβόητη πτήση 19, χάθηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό. Αμέσως, ένα διασωστικό αεροπλάνο ξεκινά να εντοπίσει τα βυθισμένα αεροπλάνα και χάνεται και αυτό. 

 

Γράφει ο Χρύσανθος Φάκας, Αστροφυσικός - Δημοτικός Σύμβουλος Λευκωσίας



 


Article featured image
Article featured image

Τα πέντε βομβαρδιστικά με 14 μέλη πλήρωμα απογειώνονται από τη Φλόριντα για μία πτήση ρουτίνας. Η επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου κάθε άλλο παρά ρουτίνα θύμιζε. Οι πιλότοι ζητούσαν βοήθεια διότι ταξίδευαν στο άγνωστο και δεν έφθαναν ποτέ στον προορισμό τους, ενώ οι πυξίδες είχαν τρελαθεί. Ο αρχηγός της πτήσης φώναζε «ψάχνω το αεροδρόμιο και  δεν το βρίσκω», ενώ ύστερα από λίγο «δεν έχουμε καύσιμα, πέφτουμε».

Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα υδροπλάνο με 13 μέλη πλήρωμα ξεκίνησε να εντοπίσει τα αεροπλάνα στην πιθανή περιοχή με αποτέλεσμα να χαθεί κι αυτό.  Αυτό το συμβάν ήταν το πιο πολυσυζητημένο για το Αμερικάνικο Ναυτικό αλλά και την επιστήμη. Αφού μετά την απομαγνητοφώνηση των πιλότων μέχρι και το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κάτι μυστήριο συμβαίνει στην περιοχή.

Ο θρύλος του Τριγώνου του Βερμούδων, με τα εκατοντάδες πλοία και αεροπλάνα να το στοιχειώνουν, είχε για τα καλά γιγαντωθεί. Τελικά τι είναι το Τρίγωνο των Βερμούδων, ή το Τρίγωνο του Διαβόλου;

 

Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι μια περιοχή σε σχήμα τριγώνου στο Βορειοδυτικό Ατλαντικό, που ενώνει τη Φλώριδα, τις Βερμούδες και το Πουέρτο Ρίκο.  Το εμβαδό του είναι περίπου 100 φορές το εμβαδόν της Κύπρου.  Άρα αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μία τεράστια θαλάσσια περιοχή, που δεν συγχωρεί λάθη.

Ο πρώτος που μίλησε για τη μυστήρια αυτή θάλασσα ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος, όπου θα εξηγήσω πιο κάτω γιατί τελικά δεν χάθηκε.

Οι θεωρίες που δόθηκαν είναι πολλές και θα τις κατατάξουμε στις φυσικές και υπερφυσικές. Πολλοί μίλησαν για UFO, μυστικές βάσεις, απαγωγές από εξωγήινους, θεούς της θάλασσας. Αν ήταν έτσι, γιατί σήμερα δεν συμβαίνουν;

Για να βρεθούν τα αίτια του Διαβόλου, έπρεπε να μελετηθούν προσεκτικά όλες οι μαρτυρίες, όπου όλες είχαν ένα κοινό σημείο, ότι η πυξίδα τρελαινόταν και στριφογύριζε.  Η παραδοσιακή πυξίδα, την οποία όλα τα κινούμενα μέσα είχαν τότε ως οδηγό, λειτουργεί μέσω των μαγνητικών γραμμών που ξεκινούν από τον Νότιο Πόλο και καταλήγουν στο Βόρειο Πόλο, γι’ αυτό δείχνουν πάντα το Βορρά. 

Η περιοχή αυτή χαρακτηρίζεται για τις απρόβλεπτες καταιγίδες και αλλαγές του καιρού, όπου σε συνδυασμό με τις μαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή, ήταν αρκετά για να αποπροσανατολίσουν τους ταξιδιώτες. Είναι πλέον αποδεδειγμένα πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η περιοχή βρίσκεται σε μία άγονη Μαγνητική γραμμή, όπως ονομάζεται, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τεράστιες μαγνητικές ανωμαλίες. Η μαγνητόσφαιρα στη συγκεκριμένη περιοχή εύκολα δέχεται πολλές πιέσεις από τον Ηλιακό Άνεμο, ο οποίος εάν καταφέρει να εισχωρήσει εντός της μαγνητόσφαιρας αμέσως η περιοχή φορτίζεται. Το φαινόμενο συμβαίνει έντονα στα ψηλά γεωγραφικά πλάτη, όπου οι μαγνητικές γραμμές είναι εξασθενημένες. Παράδειγμα αυτού το φαινομένου είναι το γνωστό Σέλας, όπου ο ουρανός ντύνεται με όμορφα χρωματιστά ρούχα για πολλές ημέρες. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα μαγνητικά πεδία είναι εντονότερα όταν ο Ήλιος είναι σε έξαρση και εκπέμπει προς τη Γη μεγαλύτερες ποσότητες Ηλιακού Άνεμου. 

 


Πολλοί μίλησαν για UFO, μυστικές βάσεις, απαγωγές από εξωγήινους, θεούς της θάλασσας. Αν ήταν έτσι, γιατί σήμερα δεν συμβαίνουν;


 

 

Συνοψίζοντας τα όσα προαναφέραμε θα καταλήξουμε στη λύση του μυστηρίου στο Τρίγωνο των Βερμούδων. Από την κατασκευή του αεροπλάνου και των μηχανών στα πλοία, το μοναδικό σύστημα πλοήγησης και προσδιορισμού που είχαν ήταν η μαγνητική πυξίδα. Όταν λοιπόν εισέρχονταν εντός του τριγώνου οι πυξίδες άρχιζαν να τρελαίνονται και να οδηγούνται στα τυφλά σε ένα ωκεανό και μία περιοχή 100 φορές μεγαλύτερη από το νησί μας.  Οι πιθανότητες ένα αεροπλάνο με χαμένες πυξίδες να διανύσει μία τόσο μεγάλη απόσταση και να βρει στεριά είναι μικρές, για αυτό το τρίγωνο έγινε η εκατόμβη πολλών πιλότων.Ο Κολόμβος εντόπισε το πρόβλημα, αλλά όντας έμπειρος θαλασσοπόρος προσανατολίστηκε μέσω των αστεριών, παρόλο που οι πυξίδες του ήταν αναξιόπιστες στην συγκεκριμένη περιοχή. Εξάλλου αυτός ήταν ο κύριος τρόπος προσανατολισμού τον θαλασσοπόρων για χιλιάδες χρόνια μέχρι την τότε εποχή.

Σήμερα με την υπερσύγχρονη και σχεδόν «αλάνθαστη» χρήση των GPS, ακόμα και με ένα κινητό τηλέφωνο μπορούμε να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή που είμαστε και που πηγαίνουμε, πόσο μάλλον με τα συστήματα πλοήγησης που έχουν τα σημερινά αεροπλάνα και πλοία, χωρίς πλέον να χρειαζόμαστε τις μαγνητικές πυξίδες και τους παραδοσιακούς χάρτες και δεν κινδυνεύουμε πλέον να χαθούμε.

Με την περιοχή του διαβόλου γεμάτη αναμνήσεις, θρύλους, μύθους, αεροπλάνα, πλοία, θαλασσοπόρους και ταξιδιώτες, η απομυθοποίηση του Τριγώνου ήταν ένα στοίχημα που κερδήθηκε και αξίζει να υπογραμμιστεί, διότι με την πάροδο των αιώνων στο βωμό της επιστήμης έγιναν πολλές θυσίες, για να απολαμβάνουμε όλα αυτά που πλέον θεωρούνται δεδομένα στην καθημερινή μας ζωή. 

 


 Η απομυθοποίηση του Τριγώνου ήταν ένα στοίχημα που κερδήθηκε και αξίζει να υπογραμμιστεί


 


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ