«Τα καλύτερα σύννεφα τα έχω δει στην Κύπρο» έγραψε προχθές μια φίλη δημοσιεύοντας την ακόλουθη απίθανη φωτογραφία από ένα τυχαίο σημείο κάπου στη Λεμεσό:

Μιλώντας για τις φυσικές ομορφιές της Κύπρου τις περισσότερες φορές αναφερόμαστε στις παραλίες, στα βουνά, στην Πέτρα του Ρωμιού, στο Κάβο Γκρέκο, στον Ακάμα, Save Akamas κλπ.

Τα παραπάνω συνδυασμένα με τη λαχταριστή παραδοσιακή κουζίνα και το θερμόαιμο και μεσογειακό ταμπεραμέντο των ντόπιων -που πλασάρεται κι ως φιλόξενο και δεν (;) έχουμε λόγο να το αμφισβητούμε- αποτελούν για δεκαετίες, όπως σαφώς όλοι γνωρίζουμε, την κλασική (και μοναδική) συνταγή στις διάφορες καμπάνιες του ΚΟΤ.

Πιστεύουμε με πάθος πως στο διαχρονικό αυτό set menu τουριστικής προώθησης της νήσου πρέπει να προστεθούν οι κυπριακοί ουρανοί.

Ναι, οι ουρανοί, που πέρα απ’ το να γίνονται θέμα για τους αεροψεκασμούς, θα’ πρεπε να γίνονται, γι' αυτό και τους κάνουμε, και για τα απίστευτα και «απόκοσμα» σχέδια και μοτίβα που προσφέρουν, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, όπου οι καιρικές συνθήκες μεταβάλλονται συνεχώς και τα σύννεφα, οι αστραπές, οι κεραυνοί και οι διάφορες ψυχρές και θερμές αέριες μάζες κάνουν παιχνίδι τσαχπίνικο.

Ένα φυσικό φαινόμενο που δεν συναντάται παντού στον κόσμο. Σίγουρα όχι στις βόρειες, μουντές και μονίμως μονότονες και γκρι –στους ουρανούς τους τουλάχιστον- χώρες.

Π.Δ