«Η θάλασσα ήταν τόσο ήρεμη που, από ψηλά, ήταν ευδιάκριτος ο υποβρύχιος τοίχος που πέφτει από τα -22 μέτρα στα -50» γράφουν οι φωτογράφοι της Cyprus from Air που ανάρτησαν τις 4 φωτογραφίες στο facebook.

Η λεζάντα για τη σπάνια φωτογραφία αναφέρεται προφανώς στην κεντρική φωτογραφία του άρθρου ενώ και οι 3 υπόλοιπες φανερώνουν σαφέστατα την αξεπέραστη ομορφιά μιας περιοχής που ντε και καλά… πρέπει να την αναπτύξουμε.

Όσο «ελεγχόμενη» και «περιορισμένη» κι αν είναι αυτή η ανάπτυξη που ζητούμε, μπορούμε αλήθεια να αντισταθμίσει με τη χασούρα που θα προκύψει από την παρέμβαση στην απείρου κάλλους φύση της περιοχής;

Σίγουρα το θέμα είναι πολύπλοκο, πλην όμως, όποια κι αν είναι τα κίνητρα, το συμφέρον, οι φιλοδοξίες ή το όραμα του καθενός από εμάς, ότι κι αν αποφασιστεί, ότι κι αν αλλάξει (ή δεν αλλάξει) τελικά, τέτοιες εικόνες θέλουμε να τις βλέπουμε για πάντα. Και αυτό θα πρέπει σίγουρα να είναι αδιαπραγμάτευτο.