Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Δερβίσιδες είναι μέλη μιας μουσουλμανικής θρησκευτικής αδελφότητας, ένα είδος μοναχών, οι οποίοι είναι γνωστοί για την εντυπωσιακή τους ενδυμασία αλλά και για τον ιδιαίτερο χορό τους, ο οποίος είναι ένας τρόπος διαλογισμού και επαφής τους με το σύμπαν και τον Θεό.
Πού στη Λευκωσία βρίσκεται ακριβώς αυτό το εντυπωσιακό graffiti;
Ψάχνοντάς το λίγο, εντοπίσαμε πως το συγκεκριμένο graffiti βρίσκεται σε τοίχο περιμετρικά της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας στην κατεχόμενη Λευκωσία και έγινε στο πλαίσιο του «Yuka Blend Street Festival», το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 7-8 Οκτωβρίου στην παλιά πόλη.
Το συγκεκριμένο φεστιβάλ διοργανώθηκε για δεύτερη χρονιά, έπειτα από την πρώτη του επιτυχημένη διοργάνωση στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας, και είναι μια δικοινοτική πρωτοβουλία που έχει ως βασική της θεματική των ανάμειξη (blend) των νέων του τόπου μέσα από τις τέχνες, τη μουσική, το χορό, τη ζωγραφική κοκ.
Ο εντυπωσιακός ντερβίσης, είναι έργο του Ελληνοκύπριου -γνωστού graffiti artist- Paparazzi, ο οποίος συμμετείχε στο Festival.
«Την ιδέα για τον ντερβίση την έχω εδώ και πολύ καιρό. Ήταν ιδέα της κοπέλας μου, την οποία όμως μέχρι σήμερα δεν είχα καταφέρει να υλοποιήσω, αφού κανείς στις ελεύθερες περιοχές δεν ήθελε να σχεδιάσουμε κάτι τέτοιο. Το «Yuka Blend Street Festival», ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να φτιάξω επιτέλους αυτό που είχα στο μυαλό μου. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα αντιδράσεις, αλλά προς το παρόν μόνο θετικά σχόλια έχω λάβει τόσο από Ε/Κ όσο και από Τ/Κ. Ο τοίχος που ζωγράφισα τον ντερβίση δεν είναι τυχαίος. Αρχικά, αν προσέξετε έχει ακόμη πάνω του τρύπες από τον καιρό του πολέμου, ενώ η πλευρά που του κτηρίου που έγινε ο ντερβίσης είναι ορατή και από την πράσινη γραμμή τις ελεύθερες περιοχές, περίπου 300 μέτρα από τη Λήδρας».
Γιατί Δερβίση;
Οι Δερβίσηδες είναι άτομα πνευματικά, που επικοινωνούν με το θείο μέσα από ένα δικό τους τρόπο, ενώ σκοπό τους είναι να σκορπίσουν μηνύματα αγάπης, ειρήνης και συμβίωσης στην ανθρωπότητα. Αυτό ήταν και το μήνυμα που ήθελα κι εγώ να στείλω. Και χαίρομαι να παρατηρήσω ότι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ αυτό που έζησα ήταν μια Κύπρος ενωμένη, που δεν ξεχώριζε θρησκείες και εθνικότητες, ήταν μόνο άνθρωποι ενωμένοι και αγαπημένοι που περνούσαν καλά και ήταν χαρούμενοι. Ειδικά η χαρά των Τ/κ που συνειδητοποιούσαν ότι ένας Ε/Κ έφτιαξε έναν ντερβίση, ήταν απερίγραπτη.