Τέτοιες συμπεριφορές μπολιάζουν ανθρώπους με μίσος, φόβο και σίγουρα δεν πάνε καμία κοινωνία μπροστά. 

«Είχα αποφασίσει ότι δεν θέλω να κάνω οποιοδήποτε σχόλιο τις προηγούμενες μέρες σχετικά με το θέμα του COCK, έως ότου παρθεί μια τελική απόφαση. Θεώρησα μάλιστα ότι ίσως το θέμα να πήρε μεγαλύτερη διάσταση από το τι συνέβαινε στη πραγματικότητα.

Τώρα όμως που η απόφαση πάρθηκε και το θέμα πήρε την πραγματική του διάσταση θα ήθελα ως σκηνοθέτης της παράστασης, αλλά και ως δημιουργός γενικότερα να μοιραστώ δυο σκέψεις.

Το COCK παίζεται εδώ και δυο μήνες στο Κρατικό Θέατρο της χώρας, φαίνεται να αγαπήθηκε και να αγκαλιάστηκε από το κοινό με τα όποια αρνητικά ή θετικά σχόλια όσον αφορά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το να μην επιτρέπεις όμως -και με ομόφωνη όπως διαβάζω απόφαση- την παρουσίαση ενός καλλιτεχνικού έργου σε οποιοδήποτε μέρος της Ευρωπαϊκής κοινότητας είναι κάτι που δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό μου...

Ένα θεατρικό έργο που παρουσιάστηκε με επιτυχία σε Αγγλία , Ελλάδα, Αυστραλία, Ισπανία, Φιλιππίνες, βρήκε ερμητικά κλειστές τις πόρτες του Δημοτικού Θεάτρου Σωτήρας... Τι πόρτες να βρίσκει άραγε ο κάθε δημότης της συγκεκριμένης περιοχής που επιλέγει να ζει τη ζωή του όπως τη θέλει;

Λυπάμαι που ένα μέρος του τόπου μου δεν δέχτηκε καν να δει το έργο μας, πριν το κρίνει.

Αυτό δεν θα ήθελα να το ξέρω και μάλλον αυτό είναι που θα πρέπει να μας προβληματίσει πραγματικά. Τέτοιες συμπεριφορές μπολιάζουν ανθρώπους με μίσος, φόβο και σίγουρα δεν πάνε καμία κοινωνία μπροστά.

Λυπάμαι που ένα μέρος του τόπου μου δεν δέχτηκε καν να δει το έργο μας, πριν το κρίνει. Συνεχίζω να είμαι το ίδιο περήφανος για τον κάθε συντελεστή και για το κάθε λεπτό αυτής της παράστασης και σας διαβεβαιώνω ότι στόχος μας δεν ήταν ούτε για μια στιγμή να προκαλέσουμε την παραμικρή αναστάτωση, ούτε να παρουσιάσουμε οτιδήποτε προκλητικό ή χυδαίο. Το μόνο που θελήσαμε και εξακολουθούμε να θέλουμε είναι να μιλήσουμε για την αγάπη. Λυπάμαι που δεν μας το επιτρέψατε».