Είναι αυτοί των οποίων τα post αγαπάμε να μισούμε!
Πιο κάτω οι πιο χαρακτηριστικές φυλές του Facebook και λοιπών social media:
Οι Καλημεράκηδες
Ποστάρουν από το χάραμα, με την αυγούλα. Μας καλημερίζουν με φωτογραφίες γεμάτες καρδούλες, χειλάκια, πουλάκια (και άλλα πολλά σε -άκια), ενίοτε όλα αυτά μαζί, και μας εύχονται να έχουμε μια όμορφη μέρα, γεμάτη χαμόγελα και θετική ενέργεια. Υπήρχαν πάντα, πλην όμως από τότε που ήρθε στην Κύπρο το matcha, αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Οπότε, μην αναρωτιέσαι πλέον τι πίνουν…
Οι Χρονιαπολλάκηδες
Σε ονομαστικές εορτές, κάνουν ένα και μόνο post πάνω στο οποίο είναι tag-αρισμένοι από 10 μέχρι 50 άνθρωποι -άγνωστοι ο ένας με τον άλλο, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα για τους χρονιαπολλάκηδες. Εντάξει μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Σιγά το πράγμα τώρα επειδή σού έρχεται notification κάθε 30 δευτερόλεπτα όποτε κάποιος λέει «ευχαριστώ» ή πατά like. Σημασία έχει ότι κάποιος σε σκέφτεται, ή έστω σε βρήκε μπροστά του πατώντας απλά το «A» στο πληκτρολόγιο το πρωί της 30ης Νοεμβρίου.
Οι Τσιτατάκηδες (aka Αποφθεγματάκηδες)
Ποιητές, συγγραφείς, στοχαστές, στιχουργοί, celebrities, άγνωστοι, αλλά και άνθρωποι της διπλανής πόρτας (στο δίπλα γραφείο ενδεχομένως) έχουν πει πράγματα που αξίζουν να γίνουν spread και να ειπωθούν ξανά έτσι ώστε ο κόσμος να γίνει καλύτερος και ακόμα πιο σοφός, μακριά από πολέμους, πείνα, διαφθορά και άλλα τέτοια. Εγώ, πάντως, το καθήκον μου το έκανα, βάζοντας το λιθαράκι μου για να αλλάξουμε τον κόσμο. Τώρα, αν ο κόσμος δεν αλλάζει, τι να πω… Εγώ μια φορά προσπάθησα…
Οι Αραϊπήδες (aka RIP-ήδες)
Γιατί ως γνωστόν, αν δεν γράψει R.I.P. στο Facebook ο Παυλής που τη Σκάλα, στην είδηση του θανάτου του Hugh Hefner, του Chester Bennington των Linkin Park, του σκύλου του Αναστασιάδη και χιλιάδων άλλων διασημοτήτων, ποστάροντας μάλιστα και ένα τραγούδι, ένα λουλούδι, ένα αναμμένο κερό, ή κάτι που να σχετίζεται τελοσπάντων, δύσκολα θα αναπαυθούν εν ειρήνη όλοι αυτοί. R.I.P. στη σοβαρότητά και στη διακριτικότητα!
Οι Καληνυχτάκηδες
Ο απολογισμός της ημέρας γίνεται συνήθως με ένα τσιτάτο / απόφθεγμα (βλέπε Τσιτατάκηδες), ή ένα τραγούδι, με την ελπίδα ότι η αυριανή μέρα θα είναι μια καινούργια ευκαιρία για ανέλιξη, ευτυχία και επιτυχία. Ἐς αὔριον τά σπουδαῖα.
Οι Φιλινγκμπλεσσάκηδες
Δεν είναι πολλοί, αλλά συχνά νοιώθουν μια απροσδιόριστη ευλογία για πολύ σημαντικά γεγονότα, όπως πχ το να είσαι μπροστά-μπροστά σε συναυλία του Κωνσταντίνου Αργυρού. Μια ευλογία την οποία φροντίζουν να μοιραστούν με τον κόσμο. Ευλογημένοι να ‘ναι!
Οι Ελεοσάκηδες
Έλεος κύριοι!!!!!!!!! Έλεος με πολλά θαυμαστικά και πολλά –διαφορετικά μεταξύ τους- angry emoticons. Στο παζάρι, πολλούς από αυτούς θα τους βρεις και ως «Εγώ δεν έχω πρόβλημα, φτάνει να μην…». Είναι συνεχώς σε εγρήγορση και άγρυπνοι φρουροί του καθωσπρεπισμού και του πολιτικά ορθού. Αν δεν ήταν κι αυτοί, κανείς δεν ξέρει πώς θα είχε καταντήσει η κοινωνία αυτή. Πολλούς από αυτούς θα τους βρεις ενδεχομένως στα σχόλια κάτω από το εν λόγω post, να επισημαίνουν ότι ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα, ότι γίνονται πολέμοι, ότι η κρίση είναι ακόμα εδώ… και εμείς ασχολούμαστε με μ@#@%!3&. Πάσο!
Οι Καλομηνάκηδες
Βλέπε Καλημεράκηδες (όπου νέα μέρα, βάλε νέος μήνας).
