Ιδού η πρώτη συμμετοχή για τον διαγωνισμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η προκήρυξη του Παγκύπριου Μαθητικού Διαγωνισμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Όσον αφορά στον εν λόγω διαγωνισμό η οδηγία είχε ως εξής: «Αν τυχόν κάπου συναντήσω αγγέλους θα τους μιλήσω ελληνικά επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική. "Η ελληνική γλώσσα ως όχημα διάδοσης της χριστιανικής διδασκαλίας και ο κίνδυνος αποξένωσης απ’ αυτή με τη χρήση των greeklish"».

 


Article featured image
Article featured image

Με βάση την πιο πάνω οδηγία, αναγνώστρια-μαθήτρια-λάτρης των εκθέσεων ιδεών, μάς απέστειλε την δική της συμμετοχή, όπως αυτή προωθήθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή, με την παράκληση να δημοσιευτεί. 

Ακολουθεί αυτούσια η έκθεση ιδεών:

Ένα κατάλευκο εκτυφλωτικό φως με εμπόδιζε να διακρίνω καθαρά τις φιγούρες που σίμωναν προς το μέρος μου. Χαρμόσυνες μελωδίες ηχούσαν στα αυτιά μου καθώς αυτοί έρχονταν όλο και πιο κοντά μου. Σε απόσταση αναπνοής πια, τους έβλεπα καθαρά. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα αγγέλους στην ζωή μου. Δεν γνώριζα πώς να συμπεριφερθώ, τι έπρεπε να κάνω. Ανακάλεσα μεμιάς στην μνήμη μου την συμβουλή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου. «Θα τους μιλήσω ελληνικά», σκέφτηκα. Και μετά σιωπή. Δεν ήξερα τι να πω. Δεν τύχαμε ποτέ ενημέρωσης από το υπουργείο παιδείας και πολιτισμού τι να πούμε άμα δούμε στο διάβα μας αγγέλους. Τότε ένιωσα ένα μεγάλο κενό. Σάστισα. Ακινητοποιήθηκα. Και παίρνοντας μία ανάσα βαθιά, μάζεψα όλες μου τις δυνάμεις και τους ρώτησα: «Ομιλείτε ελληνικά;». «Μόνο ελληνικά», μου απάντησαν. Η καρδιά μου πλημμύρισε εθνική υπερηφάνεια. «Που βρίσκομαι; Ποιοι είστε;», ρώτησα τους κατάλευκους αγγέλους με τα άσπρα και με φόντο το έντονο φως που εξακολουθούσε να μου τυφλώνει τα μάτια. «Είσαι στο ψυχιατρείο», μου είπαν και μετακίνησαν με μία γρήγορη κίνηση το φωτιστικό που είχαν στραμμένο προς το μέρος μου. Τότε όλα γύρω μου σκοτείνιασαν. Οι όμορφοι άγγελοι μεταμορφώθηκαν σε άσχημους, κοιλαράδες γιατρούς. Ο ένας κοίταζε το κινητό του και διάβαζε φωναχτά σε έναν άλλο το hoax τουίτ του Τραμπ για τα χαλούμια. Οι άνθρωποι με τα άσπρα, αφού μου πήραν την πίεση, μου έβαλαν ένα χαρτί στην τσέπη και με έστειλαν στην είσοδο, εκεί που με περίμενε η μάνα μου. «o gios sas den exei tipote kiria mou. xairei akras igeias. o nearos ipie katiti parapano kai gi afto arxise na mila monos tou kai na vlepei optasies. Doste tou ena panadol kai tha tou perasei». Ήταν η πιο σημαίνουσα νύχτα της ζωής μου. Από τότε ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι την επόμενη φορά που ο μπάρμαν θα θέλει να πειραματιστεί πάνω μου κερνώντας με περίεργα κοκτέιλ με βότκα, δυόσμο, ουίσκι, σπαστό κόλιανδρο, lemon zest, ένα κομματάκι στέικ Νταιάνα και μανιταράκια μες το ποτήρι, θα τα στείλω ευγενικά πίσω και θαρραλέα θα του πω «Ευχαριστώ, δεν θα πάρω».


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ