Ο «πολλά βαρύς κι ασήκωτος», ο «βαρύς διανοούμενος» και ο «σκληροπυρηνικός light», είναι οι τρεις κατηγορίες ανθρώπων που συναντά κανείς στη σημερινή κυπριακή πραγματικότητα και οι οποίες ξεχωρίζουν από το πρώτο καλημέρα. Η Μ.Γ, με αφοπλιστική ειλικρίνεια ασχολείται μαζί τους και καταγράφει ένα προς ένα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Γράφει η Μ.Γ
Μου αρέσουν πολύ τα γλυκά light, οι αμαρτίες χωρίς τύψεις. Δεν βλέπω τον αριθμό θερμίδων βέβαια για να μη γίνουν τα πράγματα ξαφνικά βαριά ή έστω «λιγότερο light», παραμένω σ’ ένα πνεύμα πιο ανάλαφρο, κοιτάζοντας μόνο την ετικέτα χωρίς πολλές-πολλές λεπτομέρειες και καταναλώνω με καθαρή συνείδησή ή έστω με συνείδηση light το πιο πιθανόν 1000 θερμίδες, αντί για 1001.
Το light κάνει τα πράγματα πιο ελαφριά, όχι απαραίτητα λιγότερο παχυντικά ή βλαβερά, τα κάνει λιγότερο βαριά, τις σκέψεις πιο απλές και τη συνείδησή αλαφρότερη.
Αν προκληθώ να απολογηθώ για το αμάρτημά μου, που θα είναι η λαιμαργία και το ότι «εθελοτύφλησα», θα μαρτυρήσω με παρρησία και τόλμη ότι μπορεί το ζήτημα να είναι μόνο μία θερμίδα, αλλά μια θερμίδα προς τη σωστή κατεύθυνση, μια θερμίδα πιο ….light.
Το light κάνει τα πράγματα πιο ελαφριά, όχι απαραίτητα λιγότερο παχυντικά ή βλαβερά, τα κάνει λιγότερο βαριά, τις σκέψεις πιο απλές και τη συνείδησή αλαφρότερη. Είναι ίσως αυτό λέει βαρύγδουπα ο Κούντερα «η αβάστακτη ελαφρότητα του Είναι» ή πιο εκλαϊκευμένα «κουλτούρα light».
Φυσικά στην Κύπρο υπάρχει και η κουλτούρα του «πολλά βαρύ και όχι» ή πιο κυπριακά του «πολλά πελλός για να πεθάνει». Αυτός ο τύπος είναι ο «αβάστακτος νόμος της βαρύτητας», που σέρνει από το περπάτημα μέχρι τη φωνή του και ό,τι βρεθεί στο διάβα του αδιακρίτως. Είναι ο τύπος ο πολλά βαρύς κι ασήκωτος που φτύνει τακτικά δημόσια χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, μυρίζει αμυδρά πετρέλαιο, είναι παράγοντας ή αλλιώς φάκτορας, έχει την τελευταία λέξη σε όποιο θέμα και δεν σηκώνει πολλά-πολλά, αφού η υπομονή του εξαντλείται από το να σηκώνει το βάρος της προσωπικότητας του. Ένας τύπος με τουπέ Τιτάνα δεν μπορεί να είναι «ντεκαφεινές», είναι ένας διπλός κυπριακός με τρεις φουσκάλες. Δεν το σηκώνει η φήμη του να είναι light, γιατί χάνει «die hard» πόντους και ντροπιάζει τη φυλή του.
Υπάρχει βέβαια και ο βαρύς διανοούμενος, ο οποίος είναι μονίμως προβληματισμένος με την αβάστακτη ελαφρότητα των άλλων. Βλέπει «the voice» αλλά χρησιμοποιεί λέξεις όπως φαυλότητα, φαιδρότητα, φαιότητα -και αυτά είναι μόνο τα σε -φι-. Συμμετέχει σε τελετουργίες πίτσα-μπύρα, αλλά ξεκαθαρίζει ότι η σκέψη του είναι πολύ πιο βαριά και πολύπλοκη από τις απαιτήσεις αυτών των light ηθών και πετάει και κανένα αρχαίο μέσα-μέσα τύπου «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι» καταβροχθίζοντας το δέκατο κομμάτι πίτσα – κατά προτίμηση με τυρί light, γιατί σε αυτόν ταιριάζει να είναι λίγο χωρίς ζάχαρη και με χαμηλά λιπαρά. Είναι βαρύς στο σκέπτεσθαι και ελαφρύς στο στομάχι, παρόλο που σε πολλούς πέφτει λίγο βαρύς και στο σκέπτεσθαι και στο στομάχι.
Το light με μέτρο κάνει τη ζωή ελαφρότερη, ίσως και ευχάριστη κάποιες φορές, πιο ανεκτή.
Υπάρχουν βέβαια και οι σκληροπυρηνικά light. Αυτοί που δεν μπορούν να προβληματίζονται πολύ-πολύ, έως καθόλου και με ότι και αν συμβαίνει γύρω τους παραμένουν ανεπηρέαστοι βάζοντας στο ίδιο καζάνι της light κουλτούρας όλα τα γεγονότα -είτε πρόκειται για τα επεισόδια ενός reality show, είτε πρόκειται για το επεισόδιο όπου λιντσάρεται ένας άνθρωπος, είτε πρόκειται για μια τηλε-περσόνα που χωρίζει, είτε πρόκειται για ένα άνθρωπο που χάνεται γιατί υποστηρίζει την ελευθερία του λόγου-όλα αδιακρίτως τα καταπίνουν χωρίς καμία θερμίδα, χωρίς καμία τύψη. Αυτοί είναι οι ισοπεδωτικά light.
Το light με μέτρο κάνει τη ζωή ελαφρότερη, ίσως και ευχάριστη κάποιες φορές, πιο ανεκτή, ας πούμε παρόλο, που ο Κούντερα λέει ότι η ίδια η ελαφρότητα είναι αβάστακτη. Υπάρχει κάτι στην βαρύτητα της ζωής, που όταν την αντιμετωπίζεις κάνει την συνείδηση πιο ελαφριά. Είναι ένας περίεργος νόμος που αντιστρέφει τη βαρύτητα και αντί να βασίζεται στην έλξη της γης, βασίζεται στην έλξη που ασκεί η ψυχή. Σε αυτόν ακριβώς το νόμο βρίσκει νόημα και η λέξη ψυχ-αγωγία, αγωγή της ψυχής, μια κουλτούρα που τρέφει τη ψυχή έστω και με ένα μικρό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, μια θερμίδα περισσότερη για μια καρδιά λίγο πιο light.