Πολλές μητέρες, όπως αναφέρει το ελλαδικό blog, μετά την απαγωγή ανηλίκων που απασχόλησε την Κύπρο την περασμένη εβδομάδα έστελναν μηνύματα και ερωτήσεις για το πώς μπορούν να προστατεύσουν το παιδιά τους από επίδοξους απαγωγείς, χωρίς βεβαίως να τα τρομάξουν μιλώντας τους για τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν μιλώντας σε αγνώστους.

Πώς μπορούμε να μάθουμε, λοιπόν, στα παιδιά μας να προφυλάσσονται από τους απαγωγείς χωρίς να τα τρομάξουμε και χωρίς να τα κάνουμε καχύποπτα;

Μαθαίνουμε στο παιδί πώς πρέπει να συμπεριφέρεται όταν το πλησιάζει οποιοσδήποτε άγνωστος. Ούτε τα παιδιά, ούτε καν εμείς οι ενήλικοι δεν έχουμε την ικανότητα να καταλάβουμε πότε κάποιος είναι απαγωγέας, ληστής, δολοφόνος, ή έχει οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά και κακή πρόθεση απέναντί μας. Συνεπώς, εκείνο που πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά είναι το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται όταν τα πλησιάζει ένας άγνωστος για οποιονδήποτε λόγο.

Αρχικά, συμβουλεύουμε τα παιδιά να είναι πάντα σε ομάδες. Ένα παιδί που κυκλοφορεί μόνο του ή κάνει ποδήλατο μόνο του ή παίζει μόνο του στο πάρκο και στην πλατεία, αποτελεί πιο εύκολο στόχο. Όταν πλησιάσει ο άγνωστος, οποιαδήποτε και αν είναι η πρόθεσή του, η ηλικία του ή η εμφάνισή του, το παιδί πρέπει να αρνηθεί οποιαδήποτε συναλλαγή μαζί του. Πρέπει να αρνηθεί να πάρει οτιδήποτε από αυτόν ακόμα κι αν επικαλεστεί τους γονείς με τα ονόματά τους και φυσικά απαγορεύεται να τον ακολουθήσει οπουδήποτε ακόμα κι αν επικαλεστεί τους γονείς με τα ονόματά τους.

Πρέπει να γίνει σαφές στα παιδιά ότι ο άγνωστος είναι άγνωστος, δεν τον ακολουθούμε, δεν παίρνουμε τίποτα από εκείνον, δεν μπαίνουμε στο αυτοκίνητό του, δεν του δίνουμε το χέρι μας. Στη περίπτωση που επιμείνει και πλησιάσει το παιδί, τότε εκείνο πρέπει να ξέρει ότι το σωστό είναι να φωνάξει βοήθεια από δασκάλους αν είναι στο σχολείο, από άλλους γονείς αν είναι στο πάρκο ή την πλατεία, από γείτονες αν είναι στη γειτονιά. Σε άλλη περίπτωση τρέχουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε σε σημείο με πολύ κόσμο και φωνάζουμε βοήθεια.

Όλα τα παραπάνω τα εξηγούμε με ψυχραιμία στα παιδιά, επαναλαμβάνοντας ότι η συζήτηση γίνεται γιατί όταν είμαστε έτοιμοι και ξέρουμε πώς να ανταποκριθούμε, πετυχαίνουμε καλύτερα αποτελέσματα. Δεν τρομοκρατούμε τα παιδιά σαν να τα περιμένει ο απαγωγέας στην πιο κάτω γωνία.

Τέλος, καλό είναι οι γονείς να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί με τη δημοσιοποίηση των ονομάτων των παιδιών τους και των φωτογραφιών των παιδιών τους μέσω των social media. Κάποιος με κακές προθέσεις πιθανόν θα μπερδέψει ένα παιδί αν το πλησιάσει και του απευθυνθεί γνωρίζοντας το όνομά του.

 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο mommy.gr