Ανακαλύψαμε μια καινούργια αίρεση στην Κύπρο [και πήγαμε σε τελετή τους]

Η πρώτη εικόνα ίσως σου φανεί λίγο παράξενη. Ίσως σκεφτείς «τι κάμνουν τούτοι;». Και θεωρητικά δεν θα έχεις άδικο.

 


Article featured image
Article featured image

Άμα το καλοσκεφτείς όμως πόσο διαφέρει αυτή η τελετή από μια αντίστοιχη λειτουργία σε μια ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία;

Άλλωστε κι αυτοί υμνούν τον Ιησού Χριστό, κυρίως, απλώς δεν θεωρούν ότι η Παναγία και οι Άγιοι έχουν την ίδια αξία που τους προσδίδει η χριστιανορθόδοξη πίστη.

Όταν μας μίλησαν για τους «Αναγεννημένους Χριστιανούς», και την ιστορία πίσω από τη δημιουργία τους, μας κίνησε την περιέργεια ένα πράγμα. Το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους, τα μέλη του δόγματος, ήταν πρώην χριστιανοί ορθόδοξοι οι οποίοι σε κάποια φάση της ζωής τους (κάποιοι έπειτα από κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που τους συνέβη) αποφάσισαν να ασπαστούν το εν λόγω δόγμα.

 



Διάβασε κι αυτό: Πήγαμε σε τελετή «δωδεκαθεϊστών» στην Κύπρο [εικόνες & βίντεο]



 

Αυτό ήταν αρκετό για να τους ψάξουμε και να μάθουμε τι ακριβώς είναι αυτό που πρεσβεύουν και πώς το κηρύττουν. Και φυσικά, τους ανακαλύψαμε.

Ήταν Κυριακή, γύρω στις 12:00 το μεσημέρι όταν βρεθήκαμε έξω από τη μεταλλική διπλή πόρτα. Μας υποδέχτηκε ένας κύριος γύρω στα 65, ένα από τα παλαιότερα μέλη της αίρεσης, όπως μάθαμε αργότερα. Η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε, μπαίνοντας στον χώρο ήταν κάποιες γυναίκες με μαντίλι και άντρες, όλοι γονατιστοί, να προσεύχονται στον Χριστό, διαβάζοντας εδάφια από την Αγία Γραφή, λίγο πριν αρχίσει η τελετή.

Μας πήγαν στα πίσω καθίσματα και μας υπέδειξαν ποια σελίδα της Αγίας Γραφής έπρεπε να ανοίξουμε για να ψάλλουμε μαζί τους. Στον χώρο υπήρχε αρκετός κόσμος -κυρίως- νεαρά ζευγάρια με τα παιδιά τους που έψαλλαν ευλαβικά και με προσήλωση.

 



Είναι η πρώτη σας φορά εδώ; Δεν σας έχουμε ξαναδεί, μας ρώτησε ένας άλλος κύριος στο μπροστινό κάθισμα. Του απαντήσαμε καταφατικά, προσθέτοντας ότι θα μας ενδιέφερε να μαθαίναμε περισσότερα γι’ αυτούς και το δικό τους δόγμα, όπως προτιμούν να το αποκαλούν.

Στην Κύπρο, η εκκλησία των Αναγεννημένων Χριστιανών μετρά πάνω από 20 χρόνια παρουσίας, και έχουν εκκλησίες σε Λευκωσία, Λεμεσό και στον Πύργο της επαρχίας Λευκωσίας. «Στην Ελλάδα η υπάρχουμε για πάνω από 60 χρόνια και εκεί το κοσμικό κράτος μας έχει αναγνωρίσει. Στην Κύπρο, πάλι, ακόμη δεν έχει προχωρήσει η αναγνώριση και αυτό είναι κάτι το οποίο πιέζουμε να γίνει», διευκρινίζει ο πρώτος τη τάξει για την εκκλησία της Λευκωσίας. Ένας νεαρός, γύρω στα 35.

Αυτός ήταν που βγήκε πρώτος στο βήμα για να δώσει το έναυσμα για την έναρξη της τελετής, αλλά και για να προλογίσει τον καλεσμένο εξ Ελλάδος.

 

Και τι είναι αυτό στο οποίο πιστεύετε; Ποια η διαφορά σας από τους Ορθόδοξους Χριστιανούς; 

Εμείς αναγνωρίζουμε ως μόνο και βασικό εκπρόσωπο της θρησκείας μας τον Χριστό και τον Πατέρα του. Δεν καταργούμε την Παναγία και τους Αγίους μεν, εντούτοις θεωρούμε ότι κανένα ανθρώπινο ον δεν μπορεί να φτάσει την αγιότητά τους. Οι άνθρωποι κάνουν λάθη, έχουν αμαρτίες, έχουν αδυναμίες. Πώς μπορεί αυτό να εξαλειφθεί;

 



Πήγαμε κι εδώ: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Κύπρο [εικόνες, βίντεο]



 

Ναι, αλλά η Παναγία είναι η Μητέρα του Χριστού. Αυτό από μόνο του δεν της προσφέρει αγιότητα;

Δεν το αναιρούμε αυτό, αλλά μέχρι εκεί. Είναι απλώς ένα πρόσωπο που έφερε στον κόσμο τον Ιησού Χριστό μας.



Όσοι ασπάζονται το δόγμα, ακολουθούν πιστά το λόγο του Ιησού Χριστού, όλα όσα δίδαξε το διάστημα που ήρθε στη Γη. Και όλη η ζωή τους περιστρέφεται γύρω απ’ αυτόν. Οι «Αναγεννημένοι Χριστιανοί», είναι άνθρωποι που σε κάποια φάση της ζωής τους, όπως υποστηρίζουν, είδαν τον Χριστό, Τον ένιωσαν και τον ασπάστηκαν. Αναγεννήθηκαν, πιστεύοντας μόνο σε Αυτόν. Και αυτό είναι διάχυτο παντού στην ατμόσφαιρα. Στον τρόπο που μιλούν γι’ αυτόν, στον τρόπο που ψάλλουν και τραγουδούν τα εδάφια τα οποία είναι αφιερωμένα στον Ιησού και την αγιότητά του.

 

Και με τα μυστήρια τι γίνεται;

Τα κάνουμε κανονικά όλα. Βαφτίζουμε, κάνουμε γάμους και αρραβώνες βάσει των δικών μας τελετουργικών. Βεβαίως δεν αναγνωρίζονται από το κοσμικό κράτος, έτσι αναγκαζόμαστε να προχωράμε και σε κατοχυρώσεις που αναγνωρίζονται για να έχουμε υπόσταση. Ελπίζουμε όμως ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα.

Η τελετή μαζί με τις ομιλίες διήρκησαν περίπου 1 ώρα και κάτι. Ακούσαμε διάφορα. Από προσωπικές ιστορίες του κεντρικού ομιλητή, ο οποίος διηγείτο τη συνάντηση που είχε με τον Ιησού και το πώς αυτό τον άλλαξε και τον έστρεψε ολοκληρωτικά στο δόγμα, μέχρι και ανάλυση του λόγου του Ιησού.

Στ’ αυτιά μας, όλα αυτά ακούστηκαν περίεργα, όπως περίεργα φαντάζουν βέβαια και τα κηρύγματα άλλων Θρησκειών, Αιρέσεων και Δογμάτων. Εντούτοις, όσοι ασπάζονται το εν λόγω δόγμα φαίνεται πως νιώθουν καλά με το μέσα τους. Μοιάζουν να έχουν βρει το νόημα που έψαχναν. Και μάλλον, αυτό είναι τελικά που έχει σημασία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Μετά την τελετή, μας προσκάλεσαν στο μεσημεριανό γεύμα που θα γινόταν στον πάνω όροφο της εκκλησίας. Αρνηθήκαμε ευγενικά λόγω άλλων υποχρειώσεων και αποχωρήσαμε.


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ