Υπάρχει πόνος, θλίψη, αγωνία, απόγνωση, ανάγκη για βοήθεια, για συμπαράσταση, για μια αγκαλιά, μια κουβέντα, μια υπόσχεση ότι θα είμαστε εκεί.

Ότι θα είμαστε εκεί τώρα -και όχι μόνο τώρα. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Και επειδή όλοι -ή τουλάχιστον οι πλείστοι από εμάς- ξέρουμε πως σε μια βδομάδα δεν θα είμαστε εκεί, αλλά στον μικρόκοσμό μας, τουλάχιστον ας βοηθήσουμε τώρα. Τώρα, που όλα αυτά που βλέπουμε και όλα αυτά που ακούμε ενεργοποιούν εκείνο το τμήμα του εγκεφάλου μας που μας υπενθυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι, ότι είμαστε θαυμαστά όντα, και ότι πρέπει να συμπεριφερόμαστε ως τέτοια.

Έστω τώρα, ας βοηθήσουμε. Με κάθε τρόπο -ή τουλάχιστον όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Οι πρωτοβουλίες ατέλειωτες. Το ίδιο και η εκμετάλλευση της ανάγκης του άλλου από κάποιους προς ίδιον όφελος, για επικοινωνιακούς λόγους, για σκοπούς μάρκετινγκ.

Οπότε, σοφό είναι να «μετράμε» τι και πώς -ειδικά όσοι είμαστε μακριά. Να είμαστε σίγουροι πως όλη η ενέργεια που θα βάλουμε, όλη η προσπάθεια, τα λεφτά, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, θα πιάσουν τόπο.

Λιγάκι υποψιασμένοι να είμαστε, εύκολα μπορούμε να διακρίνουμε την αλήθεια, από τις μαρκετινίστικες μαλαγανιές. Και ειδικά στην εποχή (της κρίσης) που διανύουμε, που όποιος θέλει να εξασφαλίσει τη σίγουρη επιτυχία του event του, «κοτσάρει» έναν φιλανθρωπικό σκοπό, προβάλλοντάς το μάλιστα ως σημαία.

Προφανώς και όλες αυτές τις μέρες είδαμε πολλές επιτηδευμένες κινήσεις. Είδαμε όμως και κινήσεις ουσίας και ανιδιοτέλειας, από ανθρώπους που ξέρουμε ότι δεν έχουν καμιά ανάγκη για αυτοπροβολή ή για να οικειοποιηθούν πράγματα.

Αυτούς να ψάχνετε να βοηθάτε, αυτούς που με τη σειρά τους θα βοηθήσουν όλους όσοι έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, χωρίς να νοιώσουν ούτε δευτερόλεπτο ότι πρέπει να φανούν κάπου. Αυτούς που αντιλαμβάνονται τη δυναμική του μάρκετινγκ και τη χρησιμοποιούν με υγιή και αποτελεσματικό τρόπο, πρώτο γιατί έχουν τη γνώση και άρα μπορούν να το κάνουν και δεύτερο γιατί επιβάλλεται.

Αυτούς που γνωρίζετε πως κουβαλούν αλήθεια. Που έστω κι αν δεν το τυλίγουν αυτό το κάτι που σου «πωλούν» σε γλασέ περιτύλιγμα, που έστω κι αν βλέπεις μια προχειρότητα στο όλο πράγμα, ξέρεις πως θα σου προσφέρουν κάτι που αξίζει με χίλια να το πάρεις.

Αλλιώς, χάνουμε την ουσία, συνήθως κολλώντας σε λεπτομέρειες.

Και ποια είναι η ουσία. Ότι παρά τα όποια λάθη και παραλείψεις, δεκάδες άνθρωποι πέθαναν με τον πιο βασανιστικό τρόπο, δεκάδες παιδιά έφυγαν αγκαλιασμένα με τον φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, δεκάδες άνθρωποι έχασαν τα παιδιά, τα αδέρφια, τους γονείς, τους φίλους, δεκάδες άνθρωποι θα κουβαλούν για πάντα εφιαλτικές εικόνες που δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε, δεκάδες άνθρωποι αγνοούνται ακόμα, δεκάδες άνθρωποι έχουν ανάγκη από στέγη, φαγητό, φάρμακα, στοργή, αγκαλιές, παιχνίδια…

Δεκάδες άνθρωποι -έστω κι αν δεν θα το πουν ποτέ- έχουν ανάγκη να αισθανθούν ότι είσαι/είμαι/είμαστε εδώ, δίπλα τους, με κάθε τρόπο.

Να το θυμάσαι, είμαστε θαυμαστά όντα. Ίσως τα πιο θαυμαστά.

Για παράδειγμα...

Εδώ, μπορείς να προσφέρεις (ή να ζητήσεις) βοήθεια: voithise.com

Να προσφέρεις στον παγκύπριο έρανο της τηλεόρασης ΣΙΓΜΑ: goo.gl/gEX7D6

Εδώ, θα βρεις όλες οι πληροφορίες για τον έρανο και τη συναυλία #StandByMe: goo.gl/kCphA3

Τέλος, μάθε πως η Αργυρώ, ο Κώστας και τα δυο παιδιά τους πρέπει να ξεκινήσουν ξανά, οπότε ας τους βοηθήσουμε: goo.gl/NU58fc