Μια ανάρτηση στον απόηχο της χθεσινής μεγάλης πορείας για την Παιδεία, με αφορμή την παρουσία της κυρίας Μαρούλλας. Μιας συνταξιούχου δασκάλας η οποία κατέβηκε στο δρόμο για να διεκδικήσει ένα δικαιότερο αύριο για όλους.

 Γράφει ο Aceras Anthropophorum

«Τζ̆ιαι έναν να εκατάφερεν, αξίζει της μια αξιοπρεπής ζωή, ένας αξιοπρεπής μισθός, μια αξιοπρεπής σύνταξη. Δέτε τα σπίθκια τους μεγαλοδικηγόρους που πλυννίσκουν χρήμαν βρώμικον τζ̆αι τους ντιβέλοππερς που καταστρέψαν τον τόπον ρε ξύλα απελέτζ̆ιτα που δεν έπιαεν μόρφωση πάνω σας 12 χρόνια σκολείον, τζ̆ιαι βρίζετε τους δασκάλους σας τζ̆ιαι τους δασκάλους των παιθκιών σας. Δέτε τα αυτοκίνητα των βεντέττων ποδοσφαιριστών σας, τα σπίθκια των τραπεζιτών τζ̆αι πάντων των κλεφτών, νόμιμων τζ̆ιαι παράνομων που σας επαττήσαν, παττίζοντας πολλές φορές τζῐαι οι ίδιοι, τζ̆ιαι συγκρίνεται τα με τζ̆ιείνα τους δασκάλους του χωρκού σας.

Ποιος δάσκαλος επλούτισεν ρε κουζούλες; Άτε, άτε να εσπουδάσαν κανέναν παιδίν. Βρωμισμένοι τίποτες, που αυτοβαφτιστήκατε ‘λαός’, ‘κοσμάκης’, ‘εργαζόμενοι’, ‘γονείς’ τζ̆ιαι δεν ξέρω ‘γώ τι άλλον, για να σας εργαλειοποιήσουν οι λωποδύτες της Κυβέρνησης τζ̆ιαι τα παπαγαλάκια τους στα Μέσα.

Αηδίασα την αμορφωσιάν, την βλακείαν τζ̆ιαι την κατζ̆ίαν σας. Οι εργαζόμενοι δεν αζουλεύκουν τον μισθόν του άλλου εργαζόμενου ρε κολλατσιαριστόν κύτταρον όχλου. Τζιαι σου νεοφιλελεύθερε που σαλαβατάς για τους φόρους σου που σπαταλούνται ιμις σε μισθούς, έτσι ππαραόπιστον που σε ξέρω, είσαι σίουρα ο πρώτος πονηρός που κάμνει ούλλα τα τσιαλιμούθκια να διαφύγει του φόρου. Κανένας δάσκαλος δεν μπορεί να κρύψει μιαν μπακκίραν της δασκαλιτζιής. Οι εργαζόμενοι εν αλληλέγγυοι με τους άλλους εργαζόμενους για το κοινόν καλόν. Κόφκουν που τον μισθόν τους για να τανίσουν του άλλου εργαζόμενου που απεργεί άμα χρειάζεται.

Τζ̆ιαι όταν απαιτούν ποιότηταν που τους δασκάλους των παιθκιών τους, απαιτούν το με αγάπην τζῐαι σεβασμόν, όπως το απαιτούν που τον εαυτόν τους τζ̆αι τα παιθκιά τους. Πτού. Να καθαρίσει το στόμαν μου που τα λόγια που μου βάλλετε τζ̆ιαι να κάτσει στον τόπον της η σκέψη μου που την εξημαρίσατ».