Μέσω ενός άρθρου του στο Παιδεία News, ο Πέτρος Κυπριανού, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Μέσης Εκπαίδευσης, μας εξηγεί τι από αυτά ισχύει.

Διαβάστε παρακάτω το αρκετά κατατοπιστικό άρθρο:

Από τη στιγμή της εξαγγελίας της 48ωρης απεργίας έχουν κυκλοφορήσει διάφορα σενάρια για τα λεγόμενα αντίμετρα της Κυβέρνησης. Εδώ, αξίζει να αναφερθεί ότι ακόμα και η απειλή λήψης τιμωρητικών μέτρων από τον εργοδότη εναντίων νομίμως απεργούντων υπαλλήλων αποτελεί αδίκημα.

Ενδεικτική είναι η πρόσφατη καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην αγωγή που κατέθεσαν απεργούντες εκπαιδευτικοί και το οποίο στην απόφασή του τονίζει ότι ο  εκφοβισμός και η απειλή λήψης μέτρων εκ μέρους της Κυβέρνησης Ερτογάν καταπατά σειρά ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πολλοί, φυσικά, επικαλούνται το συμφέρον των μαθητών για να δικαιολογήσουν τα όποια μέτρα καθώς και τις εξουσίες που παρέχονται στον Υπουργό με βάση το νόμο και τους κανονισμούς. Έχει ακουστεί ότι μπορεί ο υπουργός να επεκτείνει τη σχολική χρονιά (π.χ. ως τις 15 Ιουλίου) ή να αποφασίσει να γίνονται μαθήματα τις μέρες των αργιών των Χριστουγέννων και  του  Πάσχα, για να αναπληρωθούν οι εργάσιμες διδακτικές ημέρες.

Ας δούμε, λοιπόν, τι από αυτά ισχύει χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της  Μέσης Εκπαίδευσης.

Στη Μέση Εκπαίδευση τα ζητήματα που συζητούμε διέπονται από τους «Οι  περί Λειτουργίας των Δημόσιων Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης Κανονισμοί του 2017» (Κ.Δ.Π. 60/2017). Σημειώνεται ότι οι εν λόγω κανονισμοί ψηφίζονται και τροποποιούνται μόνο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Η σχολική χρονιά ρυθμίζεται από το άρθρο 7 των σχετικών κανονισμών το οποίο και παραθέτω αυτούσιο εδώ.

Το ξεκάθαρο συμπέρασμα εδώ είναι ότι οι σχολικές εργασίες διαρκούν από την 1^η Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 30 Ιουνίου και αυτό δεν είναι στην ευχέρεια του οποιουδήποτε να το τροποποιήσει παρά της ίδιας της Βουλής. Εκείνο που ο Υπουργός μπορεί να κάνει είναι να αλλάξει την έναρξη και τη λήξη των μαθημάτων (κάτι που έκανε ήδη με την έναρξη) αλλά χωρίς αυτές να μπορούν να βγουν εκτός του περιθωρίου των σχολικών εργασιών. Με απλά λόγια ο Υπουργός δεν μπορεί νόμιμα να παρατείνει τα μαθήματα ή ακόμα και τις οποιεσδήποτε εργασίες στα σχολεία χωρίς τροποποίηση των κανονισμών που πρέπει να περάσει από τη Βουλή. Μάλιστα, ένας ενισχυτικός παράγοντας τούτου είναι στη συνέχεια του άρθρου και συγκεκριμένα στο 7(6)(β) όπου ορίζονται ρητά οι περίοδοι ανεξετάσεων:

Εδώ, φυσικά, κάποιοι νομικοί μπορούν να επικαλεστούν το σημείο 7(9)(γ) 3

Αλλά αυτό συγκρούεται με το άρθρο 8(8) στο οποίο και πάλι ορίζονται οι  θερινές διακοπές χωρίς να δίνεται οποιαδήποτε εξουσία απόφασης ή αλλαγής  στο συγκεκριμένο στον Υπουργό ή σε οποιονδήποτε άλλο. Επίσης, η επίκληση  σε «απρόβλεπτες συνθήκες» δεν μπορεί να σταθεί στην περίπτωση απεργίας, όπως έχει κριθεί σε διάφορες περιπτώσεις σε αποφάσεις, καθώς απρόβλεπτη  συνθήκη θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα μια φυσική καταστροφή για αυτό και δίνει την ευχέρεια ο νόμος στον Υπουργό να δράσει κατά περιφέρεια  ή σε συγκεκριμένα σχολεία που έχουν πλήξει οι «απρόβλεπτες συνθήκες». Για εργαζόμενους που καταπατήθηκαν οι εργασιακοί τους όροι χωρίς καν διαβούλευση μάλλον αναμενόμενη και όχι απρόβλεπτη μπορεί να χαρακτηριστεί η απεργία. Πιο κάτω παρατίθεται το άρθρο που καθορίζει τις θερινές διακοπές:

Μια ακόμα παράμετρος, όχι νομική, είναι και η κατάταξη των αρρένων μαθητών στην Εθνική Φρουρά που καθιστά την παράταση της σχολικής χρονιάς ανέφικτη. Επίσης, η τυχόν καθυστέρηση στη διεξαγωγή των Παγκύπριων Εξετάσεων θα δημιουργήσει αλυσιδωτά προβλήματα στα πανεπιστήμια αλλά και σε μαθητές που σκοπεύουν να φοιτήσουν σε χώρες της  ΕΕ και έχουν αυστηρές προθεσμίες στην προσκόμιση αποτελεσμάτων και απολυτηρίων.

Τέλος, στο θέμα των αργιών και διακοπών Χριστουγέννων και Πάσχα, το θέμα είναι πολύ πιο ξεκάθαρο καθώς ορίζονται από το άρθρο 8(1) στο οποίο και πάλι δεν υπάρχει καμία εξουσία παρέμβασης του οποιουδήποτε.

Μάλιστα, εδώ δεν υπάρχει καν συνάφεια του άρθρου 7(9)(γ) καθώς τυχόν αλλαγή τους δεν εμπίπτει στις παραγράφους του άρθρου 7 στις οποίες και ρητά αναφέρεται.

Εν κατακλείδι, η οποιαδήποτε προσπάθεια της Κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει  τις αργίες και διακοπές ως μέτρο πίεσης προς τις απεργίες είναι παράνομη ως προς την απειλή και στερείται νομικού υπόβαθρου ως προς την υλοποίησή της. Στο παρελθόν έχουν γίνει τέτοιες ρυθμίσεις μετά από απεργίες αλλά μετά από  συμφωνία με τις οργανώσεις και προφανώς ως αντιστάθμισμα της μη αποκοπής μισθών.

 

*Εκπαιδευτικός – Φυσικός

BSc‐MSc‐MBA