Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, ούτε κάτι ξεχωριστό, ίσως κάποιο το χαρακτηρίσουν απλοϊκό ή αρκετά εκλαϊκευμένο. Είναι, όμως, αληθινό. Και δεν απευθύνεται ούτε σ’ εσένα ούτε σ’ εμένα. Απευθύνεται στους μαθητές της. Στα παιδιά της, της Α’ Δημοτικού, που την Πέμπτη ίσως να αναρωτηθούν γιατί δεν πήγαν σχολείο τις προηγούμενες ημέρες.

 

Γράφει η Μαρίνα, δασκάλα Α’ Δημοτικού

Δεν απεργώ για σένα.

Δεν απεργώ για να μπουν λεφτά στη τσέπη μου.

Δεν απεργώ για να χάσεις εσύ τα μαθήματά σου.

Δεν απεργώ γιατί εσύ έρχεσαι στο σχολείο με τόση όρεξη, στην Α’ τάξη του Δημοτικού και ανυπομονείς να μάθεις να διαβάζεις, να γράφεις και ένα σωρό άλλα.

Απεργώ γιατί με εξευτέλισαν σαν επαγγελματία και ως άνθρωπο και δεν το αξίζω.

Αφιερώνω πολλές ώρες στο σπίτι μου, αλλά και στο σχολείο, για να ετοιμάσω όλες αυτές τις δραστηριότητες, τις εργασίες, τα βίντεο και τις παρουσιάσεις για σένα.

Απεργώ γιατί ποτέ δεν έβαλα εμένα πάνω από εσένα και πάντα έχω έγνοια, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό, να προσαρμοστείς στο σχολείο και να μην έχεις άγχος, άλλα να είσαι ένα χαρούμενο πρωτάκι. Αυτό όμως, οι γονείς, κάποιοι γονείς, ίσως το ξέχασαν. Και με κατηγόρησαν ότι είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο.

Απεργώ γιατί τρέχω στο σχολείο να ετοιμάσω φύλλα εργασίας, τετράδια, να σκεφτώ μια καινούρια δραστηριότητα, να κόψω καρτέλες, και κάποιοι με αποκάλεσαν ταμπέλα.

Απεργώ γιατί το απόγευμα παίρνω τηλέφωνο τη μαμά σου να την ενημερώσω για κάτι που σε απασχολεί, να το συζητήσουμε και να βρούμε λύση. Όμως είπαν ότι δουλεύουμε πολύ λίγο και παίρνουμε πολλά λεφτά.

Απεργώ γιατί κάποιες φορές νιώθω ότι νοιάζομαι περισσότερο για σένα, παρά οι ίδιοι σου οι γονείς 

Απεργώ γιατί ζω σ’ ένα κράτος που επιβραβεύει το κακό, το άδικο, τα σκάνδαλα και τιμωρεί το δίκαιο, το σωστό και το νόμιμο.

Απεργώ γιατί η κοινωνία που ζω, η κοινωνία που ζεις κι εσύ, έπιασε πάτο.

Απεργώ για όλα τα μαύρα σύννεφα που έρχονται σιγά - σιγά, μήπως και προλάβουμε τη βροχή.

Δεν απεργώ σαν εκπαιδευτικός, μα ως άνθρωπος που δεν αντέχει πια να βλέπει και να ακούει όσα ο νους και η λογική δεν μπορεί να αντέξει.

Απεργώ, για σένα, όχι για μένα.