«Αυτό που μου δίνει δύναμη, είναι που πήρα αυτόν τον πόνο»
Ιφιγένεια εν Ουαλία: Μια αποκαλυπτική παράσταση.
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019
2
λεπτά
Δεύτερος κύκλος παραστάσεων
Το Dream theatre, με πρωτοβουλία της ηθοποιού Μάρας Κωνσταντίνου, μετά την επιτυχία του πρώτου κύκλου παραστάσεων, παρουσιάζει ξανά επί σκηνής το θεατρικό έργο Ιφιγένεια εν Ουαλία του Ουαλλού συγγραφέα Γκάρι Όουεν, σε μετάφραση της Κωνσταντίνας Αγαθοκλέους, το οποίο ανεβαίνει για πρώτη φορά στον ελλαδικό και κυπριακό χώρο. Μια νέα Ιφιγένεια μόνη και ανυπεράσπιστη, έρμαιο στην σκληρότητα της κοινωνικής αναλγησίας. Την βλέπουμε να ακροβατεί ανάμεσα στο δικαίωμα της για ζωή και στη δολοφονία των ονείρων της. Πρόκειται για ένα έργο προκλητικό και μαστιγωτικό απέναντι στην κοινωνική αδικία. Πρεμιέρα στις 17 Οκτωβρίου 2019, μέρα Πέμπτη η ώρα 20:30 στο FleaTheatre, Λευκωσία. Μια παράσταση που ταξιδεύει τον θεατή σε δυνατά, εναλλασσόμενα συναισθήματα, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Ένα έργο που σίγουρα θα προβληματίσει τον κάθε ένα από εμάς.
Hβρετανική εφημερίδα Guardian αναφερόμενη στο συγκεκριμένο θεατρικό, γράφει, «…αυτό είναι το τέλειο θέατρο: έξυπνο, συγκινητικό και τρομερά, τρομερά σύγχρονο και σχετικό. Μα περισσότερο απ’ όλα, στις τελευταίες του στιγμές, το νιώθει κανείς σαν την αρχή μιας επανάστασης.»
Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή ΩΡΑ 20:30 Στο FleaTheatre στη Λευκωσία Mόνο για 8 παραστάσεις (περιορισμένος αριθμός θέσεων)
(μέρος των εσόδων θα δοθεί στο Κέντρο διάσωσης για ζώα Dog Resort Cyprus)
Υπόθεση έργου
Η ηρωίδα του έργου μας είναι η Effie (Έφη), μια γυναίκα την οποία βλέπουμε να θυσιάζεται ωσάν άλλη Ιφιγένεια στο βωμό της ανάπτυξης και των περικοπών. Με μια πρώτη ματιά, όλοι την κατακρίνουν για την έκφυλη ζωή της (γεμάτη κραιπάλες) και την επιφανειακά ξέγνοιαστη καθημερινότητά της. Όμως, κανείς δεν φαντάζεται τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το εκρηκτικό και σκληρό της ταμπεραμέντο, τις πράξεις της, την ευθύτητα και τη γλώσσα της, που τσακίζει κόκκαλα. Μιας γλώσσας προκλητικής, αποτέλεσμα της φτωχής της καταγωγής. Άθελά της, και εξ’ ανάγκης, βρίσκεται ξαφνικά στο επίκεντρο των μέτρων λιτότητας του εθνικού συστήματος υγείας, και προσπαθεί με ότι μέσα διαθέτει να παλέψει για κάτι καλύτερο. Το έργο, με πολλά «κατηγορώ» και ένα ωμό, επιθετικό λόγο, αλλά και με χιούμορ, απευθύνεται ευθέως στον θεατή. Αγγίζει τις δυσκολίες του στριμωγμένου και ανυπεράσπιστου απλού πολίτη, που βιώνει την ανέχεια και τη στέρηση, την αγάπη και τον έρωτα, τις ανθρώπινες αδυναμίες – και δυνάμεις – τις εξαρτήσεις, τις καταχρήσεις και την καθημερινή πάλη για επιβίωση. (Τοποθετημένο στην Ουαλία του 21ου αιώνα, το έργο κάλλιστα θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει και μια Έφη της σύγχρονης Κύπρου, όπως έχει διαμορφωθεί η χώρα μας, ειδικά, τα τελευταία χρόνια της κρίσης.)