Η αλήθεια είναι πως δεν τη γνώριζα. Όπως πολύς κόσμος, έτσι κι εγώ, τη γνώρισα μέσα από το «Καλό Μεσημεράκι» και από το «Για τη παρέα» πιο πριν, όπου υποδύεται τη Βάνια. Έναν ρόλο «character», ιδιόμορφο αλλά οικείο και αγαπησιάρικο ταυτόχρονα. Και ήμουν, αναπόφευκτα, με την απορία. Ή η Ματίνα είναι πολύ «Βάνια» ή είναι τρομακτικά καλή ηθοποιός. Γιατί δε γίνεται, οι ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα είναι τόσες πολλές και τόσο έντονες αλλά παράλληλα φαίνεται να της βγαίνουν τόσο ευκολά και τόσο οργανικά, που μπερδεύεσαι.

Η Ματίνα λοιπόν είναι το δεύτερο. Και δεν είναι μόνο εξαιρετική, πεπειραμένη ηθοποιός -που προσφάτως βραβεύτηκε από την Ακαδημία Ελληνικών Βραβείων Τέχνης στην κατηγορία «Γυναικείος Ρόλος Κωμωδίας», για το ρόλο της στην Βερβερίτσα. Είναι ένας άνθρωπος με φοβερή αφοσίωση, συγκέντρωση και αγάπη και για αυτό που κάνει αλλά και για αυτούς που το κάνει. Αυτό έβγαινε συνεχώς, και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, στη μια σχεδόν ώρα -που κύλησε… νεράκι- της κουβέντας μας. Αφοπλιστικά ευγενής, στωική, αλλά ταυτόχρονα τόσο δυναμική και σίγουρη και κατασταλαγμένη για το τι θέλει, που πια δεν είχα καμία απορία για το πώς καταφέρνει να ισορροπεί στο σκοινί της Βάνιας. Γιατί μπορεί. Εύκολα. Και θέλω πολύ να μας απασχολήσει το όνομα της, για πολλά άλλα πράγματα, για πολλά πολλά χρόνια.

Τι γίνεται φέτος με το «Καλό μεσημεράκι»; Μεγάλη επιτυχία. Χαμός.

Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που έχει θετική ανταπόκριση από τον κόσμο. Μας σταματάνε στον δρόμο, μας λένε πόσο καλά περνάνε μαζί μας, πόσο τους κάνουμε να γελάνε… Από μωρά μέχρι μεγαλύτερες ηλικίες. Περιμέναμε πως θα συνεχίσει έτσι αλλά δεν το βιώσαμε πέρυσι στο βαθμό που το βιώνουμε φέτος.

Τι άλλαξε φέτος;

Δεν νομίζω πως έχει να κάνει μόνο με την αλλαγή καναλιού, έχει να κάνει και με τον τρόπο που δουλέψαμε πέρυσι. Το ετοιμάσαμε, είχε στηθεί, το εξελίξαμε και εμείς, η ομάδα έμεινε η ίδια… Έχουμε πάρα πολλή χαρά όταν πηγαίνουμε στο γραφείο, υπάρχει ένας «οργασμός» εργασιών και μια παραγωγή που είναι «σπίρτο» και μπορεί να φέρει π.χ. ψυγείο μέσα σε 10 λεπτά… Αυτό το καλό αποτέλεσμα είναι δουλειά πολλών ανθρώπων και θέλει ομαδικότητα για να βγει.

Μια ακόμη επιτυχία της εκπομπής είναι πως κάθε επεισόδιό της, έχει πολλά views στο YouTube.

Ναι, και είναι σημαντικό γιατί, αν σε όλα προσμετρήσεις και τις προβολές στο YouTube, τα ποσοστά θα ήτανε 50% και 60%. Ο κόσμος τη βλέπει και βράδυ. Για να χαλαρώσει, να γελάσει και να κοιμηθεί. Αυτό, να ξέρεις, είναι και μεγάλη ευθύνη. Δε μπορείς ούτε να βαριέσαι, ούτε να μην είσαι καλά, ούτε να μην έχεις διάθεση, ούτε να πεις «ας μη βγω σήμερα, βαριέμαι». Όχι, είσαι εκεί, πρέπει να το κάνεις και να δώσεις το 100%. Και αυτό το κάνω σε όλες μου τις δουλειές.

Βγαίνει όλο πολύ… αυθόρμητο. Κάνετε κάποια πρόβα πριν;

Με τον Νίκο δε κάνουμε καμία προετοιμασία. Είναι όλο εκείνη την ώρα. Και ο Νίκος δε ξέρει τίποτα, ούτε τι θα παίξει στη «Χρυσή», ούτε τι θα γίνει, ούτε τα cuts. Και νομίζω πως αυτό μας κρατά και εμάς σε εγρήγορση. Διαφορετικά θα ήταν σα να παίζουμε παράσταση.

Επιλέγεις εσύ τη στιγμή που θα βγεις;

Υπάρχουν κάποια βιντεάκια, π.χ. στη «Χρυσή Τηλεόραση», που συνεννοούμαστε από την αρχή, για να κάνουμε έκπληξη στον Νίκο. Μερικά πράγματα που έχουν απαιτήσεις, π.χ. να κλειστώ σ’ ένα ψυγείο, θα πρέπει να το δοκιμάσω πρώτα για να δω αν μπορώ να το κάνω. Αλλά υπάρχουν και στιγμές που, σε συνεννόηση με την αρχισυντάκτρια, θα πω «βγαίνω» ή θα μου πει αυτή. Είναι όλο αυθόρμητο.

Ίσως είναι δική μου εντύπωση, αλλά βρίσκετε τον τρόπο να εκφράζετε αυτά που όλοι μας λίγο-πολύ σκεφτόμαστε.

Αυτό ακριβώς, κι αυτό κάνει ο Νίκος. Έχει ένα τεράστιο ταλέντο, μια αμεσότητα και πολύ χιούμορ που του επιτρέπει να μπορεί να σχολιάσει ό,τι θα σχολίαζε ο καθένας στο σπίτι του. Το κάνει ανοιχτά, ο κόσμος αισθάνεται πως πιάνει κουβέντα με τον Νίκο εκείνη την ώρα και έτσι δημιουργείται μια φιλία, από απόσταση, μεταξύ Νίκου και κοινού. Είναι μια εκπομπή που την είχε ονειρευτεί χρόνια πριν, του αρέσει αυτό το είδος και η επαφή που έχει με τον κόσμο και κατά τη γνώμη μου είναι μοναδικός σε αυτό.

Πώς γνωριστήκατε με τον Νίκο;

Γνωριστήκαμε εκτός δουλειάς, πάνε 10-11 χρόνια πια. Ήμασταν και είμαστε στην ίδια παρέα, μετά ξεκίνησε και η συνεργασία. Ήμουν βοηθός σκηνοθέτη του Νίκου στη δεύτερη του παράσταση, μετά ξεκίνησε να μου γράφει έναν ρόλο, ήρθε κι ο δεύτερος κι ο τρίτος... Εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον, οι κώδικες μας είναι κοινοί πια και έχουμε μια πολύ καλή επαφή και μια χημεία, που βοήθησε ώστε ο Νίκος να μου κάνει πρόταση για να συμμετέχω και σε αυτήν την εκπομπή. Έχει και τους κινδύνους του, θέλει ισορροπία η φιλία με τη συνεργασία, αλλά το έχουμε βρει.

Και η Βάνια, πώς «γεννήθηκε»;

Αυτός ο ρόλος ξεκίνησε από μια θεατρική παράσταση του Νίκου, το «Κοκομπλόκο», πριν από 3-4 χρόνια. Ήταν ένας μικρός αλλά πολύ ιδιαίτερος ρόλος. Είχε αυτή την αθωότητα, όλα την έκαναν χαρούμενη. Δε στεναχωριόταν για κάτι… ήταν μες την τρελή χαρά! Με προτροπή του Νίκου, αυτός ο ρόλος μεταφέρθηκε και στην εκπομπή. Στην αρχή, είχα έναν φόβο. Δεν είχα ξανακάνει εκπομπή, πόσο μάλλον live εκπομπή και δεν ήξερα και πώς θα βγει στην τηλεόραση. Με αυτή την άγνοια λοιπόν πήγα και νομίζω πως αυτό βοήθησε στο να γίνει η Βάνια πιο… τηλεοπτική. Έχει μαλακώσει λίγο, δεν είναι τόσο «έντονη» όσο ήταν στην παράσταση. Αυτό φυσικά έγινε σε συνεργασία με τον Νίκο. Το φτιάξαμε, το διορθώσαμε και το φέραμε εκεί που έπρεπε να είναι.

Ο κόσμος έχει αγαπήσει τη Βάνια και την έχει αγαπήσει πολύ. Γιατί νομίζεις;

Νομίζω την αγαπάνε γιατί είναι αυθεντική. Και ο πρώτος μου στόχος, από την ώρα που ξεκινά μέχρι να τελειώσει η εκπομπή, είναι να σκέφτομαι τα πάντα όπως θα τα σκεφτόταν η Βάνια.

Υπήρχε μια σύγχυση στην αρχή από τον κόσμο, για το «πόσο Βάνια» είναι η Ματίνα.

Πολύς κόσμος με γνώρισε σαν Βάνια μόνο, και στην αρχή πολλοί αναρωτιόντουσαν αν μιλάω έτσι, αν συμπεριφέρομαι έτσι… Μετά με μάθανε και νομίζω πως τώρα πια ο κόσμος καταλαβαίνει πως αυτό που κάνω είναι ρόλος. Δεν είμαι έτσι υπό κανονικές συνθήκες (γέλια), εγώ τα εκφραστικά μου μέσα χρησιμοποιώ. Η σκέψη είναι… Βάνια! Εγώ είμαι πιο συμμαζευμένη, δε θα μπορούσα να κάνω αλλού αυτή την πλάκα.

Αυτό καταλαβαίνω, πως είναι και λίγο «κόντρα».

Ναι, μα είναι κόντρα! Αυτό που πιθανόν να ήθελα από τον εαυτό μου να είναι, σε κάποιες περιπτώσεις και δε μπορεί, γιατί δεν είμαι έτσι, δεν έχω μεγαλώσει έτσι, το βάζω στη Βάνια. Αυτό ίσως είναι και το κοινό που έχουμε. Λέει και κάνει πράγματα που θα ήθελα να τα πω και να τα κάνω κι εγώ, αλλά πάντα ήμουν πιο συνεσταλμένη. Στους δικούς μου ανθρώπους είμαι λίγο «Βάνια», θα κάνω την πλάκα μου, αλλά… στους δικούς μου ανθρώπους.

Και πώς «βγαίνεις» από έναν τόσο έντονο ρόλο, μετά την εκπομπή;

Η Βάνια αρχίζει και τελειώνει στην εκπομπή. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και είμαι η Ματίνα, σκέφτομαι το φροντιστήριο του παιδιού μου, την επόμενη μου πρόβα… Θα ζούσα μια τρέλα, όλη μέρα να κουβαλάω μια Βάνια. Έχω τόσα πολλά να κάνω μετά και ένα τόσο τρελό ωράριο, που… ποια Βάνια, ποια δημοσιότητα; Θες να τελειώσεις τις δουλειές σου να πας να κοιμηθείς. Μ’ έχει σώσει κιόλας αυτό!

Υπήρχε ζωή για τη Ματίνα και πριν την Βάνια. Ποιες επαγγελματικές σου στιγμές ξεχωρίζεις;

Την πρώτη φορά που με καλέσανε οι δάσκαλοί μου και μου είπαν πως θα παίξω το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, στο «Ιφιγένεια εν Αυλίδι». Ήμουνα μόλις 22 χρονών τότε και φάνταζε πολύ μεγάλο για εμένα, μπήκα στη διαδικασία των προβών, επαγγελματικά -και μάλιστα στο θέατρο Τέχνης- αισθάνθηκα τόσο πολύ ηθοποιός, όσο δεν έχω αισθανθεί ποτέ ξανά από τότε. Έτσι τα έφερε η ζωή, έτσι ξεκίνησα να δουλεύω, έτσι έπαιξα 6 φορές από τότε στην Επίδαυρο. Ξεχωρίζω, επίσης, πολλές παραστάσεις, ανθρώπους με τους οποίους έχω συνεργαστεί -σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Κάθε δουλειά μού έδωσε κάτι πολύ όμορφο.

Επόμενοι στόχοι, μετά-Βάνιας;

Στόχος μου είναι να ζω από αυτήν την δουλειά και να είμαι σε αυτήν. Να δουλεύω στο θέατρο, να κάνω ωραίες δουλειές, ωραίους ρόλους και να αποδείξω πως μπορώ να κάνω κι άλλα πράγματα πέραν της Βάνιας. Δεν είχα βάλει στοίχημα να γίνω γνωστή. Ήθελα να είμαι στο θέατρο, να κάνω τηλεόραση, είχα κάνει κάποια πράγματα, αλλά μέχρι εκεί. Και ήρθε αυτό από το πουθενά. Και μόνο χαρούμενη με κάνει. Γιατί έχει κόπο αυτό. Δεν είμαι περήφανη μόνο γιατί πάει καλά η εκπομπή ή για το γεγονός πως κατάφερα, μετά από 20 χρόνια δουλειάς στο θέατρο, να είμαι σε μια εκπομπή. Είμαι περήφανη γιατί όλη η αυτή η διαδικασία και η πίεση, δίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.

Σε φοβίζει η ταύτιση; Υπάρχουν ηθοποιοί δε κατάφεραν ποτέ να «ξεφύγουν» από ρόλους που τους στιγμάτισαν.

Δε μπαίνω σε καμία τέτοια διαδικασία. Δεν είναι ότι δε με νοιάζει, με νοιάζει. Το αν θα συνεχίσω και πώς θα συνεχίσω σε αυτή τη δουλειά είναι καθαρά θέμα επιλογών και τύχης ταυτόχρονα. Δε με φοβίζει το αν θα με φωνάζουν «Βάνια» στο δρόμο για 5, 10, 15 χρόνια ακόμα. Αρκεί να μπορώ να είμαι στη δουλειά και να το ευχαριστιέμαι. Όλα γίνονται, όλα φεύγουν, όλα έρχονται και δεν μ’ αρέσει να σκέφτομαι στενά, από σήμερα μέχρι αύριο. Ό,τι γίνει.

Αγαπάς πολύ το θέατρο, σε ακούω τρομερά αφοσιωμένη.

Είμαι, και ισχύει για όλα τα επαγγέλματα αυτό. Αν οι αποφάσεις που παίρνεις είναι συνειδητές και αφοσιωθείς σε αυτό που κάνεις, θα το κάνεις καλά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνεις καλά. Δε μπορεί να πάει κάπου αλλού. Αυτό, άλλωστε, δεν χρειάζεται και στη ζωή μας; Δε μπορεί να αφήνεις κάτι πίσω γιατί πιστεύεις πως θα πάει καλύτερα κάτι άλλο. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία για να έχεις θετικά αποτελέσματα. Κι ας αργήσουν λίγο. Αυτό θυμάμαι μου έλεγε κι ο πατέρας μου. «Εσύ τι θέλεις; Κάν’ το και θα γίνει και το άλλο, σιγά σιγά». Τότε, όταν μου το έλεγε αυτό, με νευρίαζε, αλλά στο τέλος με βοήθησε και πάντα το έχω στο μυαλό μου. Και η αναγνώριση ήρθε και σε μια ηλικία που μπορώ να το διαχειριστώ και ξέρω ότι του χρόνου και σε δύο χρόνια μπορεί να μην υπάρχει. Και είμαι ΟΚ με αυτό.

Η εκπομπή καταπιάνεται και με τα τεκταινόμενα στην ελληνική τηλεόραση, πολλές φορές ακραία. Έχεις πιάσει τον εαυτό σου να ενοχλείται με πράγματα;

Υπάρχουν φορές που έχω αισθανθεί άσχημα και υπάρχουν και στιγμιότυπα που σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα και λες «αποκλείεται ρε παιδί μου να συμβαίνει αυτό» στην τηλεόραση, ή στον δρόμο ή δε ξέρω κι εγώ πού. «Δε γίνεται να έχει ειπωθεί αυτό», αλλά άμα το δεις με χιούμορ, και μέσα από τον τρόπο που το περνάει ο Νίκος, ελαφραίνει νομίζω. Και αυτό πρέπει να κάνουμε, από το να το κρίνουμε αυστηρά και να καταδικάζουμε κάποια πράγματα.

Είναι φαινόμενο των καιρών ή έτσι ήταν πάντα τα πράγματα;

Πιστεύω πως πάντα γίνονταν, απλώς τώρα μας δίνεται, λόγω και των social media, μια ευκαιρία να τα ανακαλύπτουμε. Στα social βλέπουμε πολλά πράγματα, βγαίνουν στη φόρα πολλά και έχουν παίξει μεγάλο ρόλο τα κοινωνικά δίκτυα, σε αυτό που συμβαίνει στην τηλεόραση, αυτή τη στιγμή. Έχει ανοιχτεί το πράγμα και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, λέει ό,τι θέλει, ό,τι του αρέσει και ό,τι τον ευχαριστεί. Σίγουρα, αυτό εκθέτει κόσμο και φυσικά πρέπει να υπάρχει όριο, αλλά το ποιο είναι το όριο του καθενός είναι πολύ διαφορετικό. Και ο καθένας πρέπει να τα βάζει στον εαυτό του.

Τι σ’ αρέσει να βλέπεις στην ελληνική τηλεόραση;

Εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ τα talent shows γιατί δίνεται η ευκαιρία σε ανθρώπους με ταλέντο, να το δείξουν -ασχέτως από το αποτέλεσμα κι αν αυτό τους βοηθάει ή όχι. Μόνο και μόνο που τους δίνεται η ευκαιρία, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μ’ αρέσει να βλέπω στην τηλεόραση παιγνίδια, με αυτά ξεχνιέται ο κόσμος. Μου λείπουν λίγο τα σίριαλ, όμως ξέρω πως φέτος έχουνε γίνει καλές προσπάθειες. Ξέρεις, εμείς οι ηθοποιοί τα τελευταία χρόνια με τα σίριαλ πάθαμε ένα «στραπάτσο» γιατί, ή θα γινόντουσαν όμορφα αλλά δε θα πήγαιναν καλά, ή και θα κοβόντουσαν. Γι’ αυτό και τώρα αισθάνομαι λίγο πιο αισιόδοξα που βλέπω πως και γίνονται προσπάθειες αλλά και αρέσουν στον κόσμο.

Επειδή τα μεσημέρια θέλουν καλοπέραση, #KaloMesimeraki καθημερινά στις 15:30, στο #SigmaTV

Και τέλος, Βερβερίτσα δεύτερη χρονιά;

Βερβερίτσα δεύτερη χρονιά, ναι! Φέτος, με τη Μαρία Σολωμού να βρίσκεται σε άλλη παράσταση, ο Νίκος αποφάσισε να κάνω εγώ το ρόλο της Άννα-Μαρίας, της γυναίκας του. Κάναμε, λοιπόν, κάποιες εσωτερικές αντικαταστάσεις, ήρθαν δύο νέοι ηθοποιοί, ανακαινίστηκε το Θέατρο Λαμπέτη και… ξανά μανά! Έχουμε νέα κοστούμια, νέες μουσικές, το δεύτερο μέρος της παράστασης άλλαξε πολύ ώστε και κόσμος που είδε πέρυσι την παράσταση να μπορεί πάλι να τη δει ευχάριστα. Πάρα πολύ θα θέλαμε να έρθουμε και στην Κύπρο, το είχαμε προγραμματίσει για το καλοκαίρι, αλλά τελικά δεν προλάβαμε γιατί ξεκίνησε η εκπομπή νωρίς. Ελπίζω να γίνει φέτος!