Το μακροσκελές δελτίο τύπου καταλήγει με το αινιγματικό hashtag #notarestaurant και την υπόσχεση για πειραματισμό.



Πιο κάτω μερικά απ' όσα αναφέρονται στο δελτίο, το οποίο καταλήγει με το πώς προέκυψε το όνομα.

«Φανταστείτε μια ομάδα μαγείρων που τους δίνεις το χώρο και τα υλικά να πειραματιστούν, να καταπιαστούν με συνταγές και πρώτες ύλες. Βάζεις ξυλόφουρνους, ανοιχτές φωτιές, ψυγεία και χώρους ξεκούρασης και ζύμωσης των υλικών.

Φανταστείτε τώρα σε αυτόν το χώρο να βάλεις και καλεσμένους. Ανθρώπους που όχι μόνο θέλουν να φάνε, αλλά να γίνουν μέρος της διαδικασίας. Να φέρνουν την παρέα τους και να δοκιμάζουν το αποτέλεσμα, να μπλέκονται στα πόδια των μαγείρων, να τρώνε και να πίνουν, όντες μέρος ενός εν εξελίξει πρότζεκτ φαγητού. Καινοτόμο; Απρόσμενο; Αδύνατο; Ό,τι κι αν είναι, αυτό θέλει να κάνει ο Σωτήρης Κοντιζάς, ο Κώστας Πισσιώτης, ο αρχιτέκτονας Μάνος Μπαμπούνης και η ομάδα του Nolan στον καινούριο της χώρο.

Ναι ωραία όλα αυτά, αλλά τι φαγητό θα σερβίρετε; Η ερώτηση-μαχαιριά. Λογικό. Ο κόσμος θέλει να ξέρει τι θα έρθει να φάει. Η απάντηση είναι νόστιμο. Δεν είναι ικανοποιητική για όλους. Όμως, όπως και στο Nolan 4 χρόνια πριν, δεν νιώθουμε την ανάγκη να οριοθετήσουμε την κουζίνα μας. Στον PROVELEGGIOΣ θα τρώμε κεφτεδάκια και pork ribs τη μία μέρα και μαγειρευτά την άλλη, θα βγαίνουν πίτσες από τον ξυλόφουρνο, θα φτιάχνουμε το δικό μας ψωμί, τα δικά μας τυριά, το δικό μας παγωτό, τη δική μας μπίρα. Μια επιβλητική και εξαιρετικά ενημερωμένη μπάρα θα κυριαρχεί στο χώρο, οι μουσικές θα παίζονται δυνατά, το μενού θα είναι ρευστό ανάλογα με το σε τι πειραματίζεται σήμερα η κουζίνα».

Από πού προκύπτει το όνομα;

«Περίπλοκο και λαβυρινθώδες; Ίσως. Αλλά κατά βάση απλό. Αν έπρεπε να παραλληλίσει κάποιος την μαγειρική ιδέα πίσω από τον PROVELEGGIOΣ με ένα καλλιτεχνικό ρεύμα θα έπρεπε να στραφεί στο Bauhaus. Απλότητα, λειτουργικότητα, απόρριψη κάθε διακοσμητικού στοιχείου γιατί τα ίδια τα υλικά εμπεριέχουν ένα είδος φυσικής και εγγενούς αξίας. Τι τύχη, αυτό ακριβώς πρέσβευε και ο Αριστομένης Προβελέγγιος που σχεδίασε το ιστορικό κτίριο το οποίο μας στεγάζει. Με αυτό έρχεται σε διάλογο ο εικαστικός Παύλος Τσάκωνας, ο άνθρωπος πίσω από τοιχογραφίες στον δημόσιοχώρο όπως το Τwo Hands στην Πειραιώς, που ανέλαβε να φιλοτεχνήσει την πρόσοψη μας και πέρασε 3 εβδομάδες σκαρφαλωμένος στις σκαλωσιές υφαίνοντας τη ζωγραφικά».