Σύμφωνα με τον Ζούκερμπεργκ, ήδη οι ερευνητές του μπορούν να ξεχωρίσουν αν ένα άτομο σκέφτεται μια καμηλοπάρδαλη ή έναν ελέφαντα με βάση τη νευρωνική δραστηριότητα. Το να πληκτρολογείς με το μυαλό σου, βασίζεται στις ίδιες περίπου αρχές.

Για όσους ανησυχούν ότι το Facebook έχει σοβαρή δυσκολία στην αναγνώριση ορίων σχετικά με τη διαχείριση των προσωπικών πληροφοριών των χρηστών του, η πρόσφατη ομιλία του Μαρκ Ζούκερμπεργκ στο Χάρβαρντ στο πλαίσιο της απολογητικής περιοδείας του σε διάφορα εκπαιδευτικά και μη ιδρύματα, ακούγεται σαν κόκκινος συναγερμός.

Η δίωρη συνέντευξή του με τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του πανεπιστημίου, Τζόναθαν Ζιτρέιν ενώπιον πλήθους φοιτητών, εστίασε στο ρόλο της πλατφόρμας ως «κεντρική πλατεία» γύρω από την οποία περιφέρονται δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Όλα έβαιναν ομαλά στη συζήτηση, με τον Ζούκερμπεργκ να επιδεικνύει μια καλοδεχούμενη ταπεινοφροσύνη όσον αφορά στον ίδιο και στην εταιρεία του. Μέχρι που άρχισε να περιγράφει τα σχέδιά του για το μέλλον και τότε επέστρεψε θεαματικά η οικεία πλέον ύβρις που χαρακτηρίζει τους μεγαλοπαράγοντες της Silicon Valley.

Υπάρχει αυτή η πολλά υποσχόμενη νέα τεχνολογία, εξήγησε, ένας μηχανισμός διασύνδεσης υπολογιστή - εγκεφάλου, τον οποίον διερευνά το Facebook για πιθανή χρήση.

Η ιδέα είναι να καταστεί δυνατή η πλοήγηση σε μια αποκαλούμενη «επιταχυνόμενη πραγματικότητα» μέσω της σκέψης και μόνο, χωρίς πληκτρολόγηση -χωρίς καν ομιλία. Μια τέτοια δυνατότητα θα μπορεί να επιτρέπει άμεσες ενέργειες χωρίς καμία ενδιάμεση χρονοτριβή -από το να στέλνεις επιτόπου υπομνήματα στους παριστάμενους ενός συνεδρίου μέχρι να μετακινείς 3D μοντέλα επίπλων στο διαμέρισμά σου.

Το κοινό στο Χάρβαρντ έμεινε κάπως εμβρόντητο καθώς ο καθηγητής Ζιτρέιν επιχειρούσε να αστειευτεί μιλώντας για υπερβατική καταπάτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων και ειδικότερα του δικαιώματος να μη μιλήσεις την ώρα που κάποια τεχνολογία κρυφακούει την σκέψη σου. Ο Ζούκερμπεργκ παρέμεινε ψυχρός, όπως κάθε φόρα που έχει τεθεί το ζήτημα της συναίνεσης των χρηστών στη χρήση από την πλατφόρμα των προσωπικών τους δεδομένων:

«Προϋποθέτουμε ότι αυτό θα είναι κάτι που θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επειδή οι ίδιοι χρήστες θα θέλουν να το χρησιμοποιήσουν».

Η τεχνολογία που περιγράφει ο Ζούκερμπεργκ είναι ουσιαστικά μια συσκευή που μοιάζει με σκούφο του ντουζ, και περικλείει τον εγκέφαλο ανακαλύπτοντας συνδέσεις ανάμεσα σε συγκεκριμένες σκέψεις και συγκεκριμένες αιματικές ροές, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τα γυαλιά ή τη συσκευές εικονικής πραγματικότητας που έχουν ήδη παρασκευαστεί από την Oculus VR, θυγατρική εταιρεία του Facebook. Σύμφωνα με τον Ζούκερμπεργκ, ήδη οι ερευνητές του μπορούν να ξεχωρίσουν αν ένα άτομο σκέφτεται μια καμηλοπάρδαλη ή έναν ελέφαντα με βάση τη νευρωνική δραστηριότητα. Το να πληκτρολογείς με το μυαλό σου, βασίζεται στις ίδιες περίπου αρχές.

Στον Μαρκ Ζούκερμπεργκ αρέσει να χρησιμοποιεί συχνά την ατάκα του Στιβ Τζομπς, σύμφωνα με την οποία οι υπολογιστές είναι «τα ποδήλατα του μυαλού», και μπορούμε να φανταστούμε τον ίδιο να αναρωτιέται «γιατί να μην κάνουμε τα πετάλια του μυαλού να τρέχουν γρηγορότερα;».

Εμείς πάλι μπορούμε να κάνουμε μια παύση και να αναρωτηθούμε για τα υπέρ και τα κατά τόσο ρηξικέλευθων τεχνολογικών καινοτομιών -καταρχάς ο καθένας μας μόνος του (και σιωπηρά, στο μυαλό του, όσο ακόμα αυτό παραμένει στα όρια του ιδιωτικού) και ακολούθως συλλογικά, ως κοινωνία.

Πηγή: Wired / Lifo