«Ε, σίγουρα αυτό στο οποίο βρίσκομαι τώρα. Η στιγμή που αφήνεις πίσω σου την σιγουριά, το μεροκάματο και λες ‘εδώ είμαι, αυτή είναι η μουσική μου’. Ξεκινάς ένα μοναχικό ταξίδι με βαλίτσα τον πρώτο σου δίσκο, και συστήνεσαι απο την αρχή. Μηδενίζεις το κοντέρ και παρόλη την κούραση όλων των χρόνων, ξεκινάς να μετράς χιλιόμετρα απο την αρχή, γιατί απλά τώρα κάτι έχεις να πεις».

Έπειτα από μια αρκετά μεγάλη πορεία στην Ελλάδα, έχοντας συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες και με εμφανίσεις σε σημαντικές σκηνές, η Φρόσω Στυλιανού κυκλοφορεί αυτό το διάστημα τον πρώτο της δίσκο.

Στις «Άλλες μέρες», όπως τιτλοφορείται, υπογράφει στίχους, μουσική και ενορχηστρώσεις η ίδια, ενώ για την παρουσίασή του επιλέγει να έχει μαζί της τρεις σημαντικούς μουσικούς, τους Γιώτη Κιουρτσογλου στο μπάσο, Αντρέα Αποστόλου στο πιάνο και Στέφανο Δημητρίου στα τύμπανα.

Με αφορμή την επικείμενη συναυλία στη Διαχρονική Μουσική Σκηνή, κάναμε μια σύντομη αλλά ουσιαστική συζήτηση με την Κύπρια μουσικό και εμρηνεύτρια η οποία -όπως και άλλοι ομότεχνοί της- αγωνίζεται για να παρακάμψει την γενικότερη παρακμή της εποχής.

Δουλεύεις εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα, με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες. Γίνονται πράγματα στην Ελλάδα; Υπάρχει το καλό τραγούδι; Και πώς μπορούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί του;

Πράγματα γίνονται στην Ελλάδα, και νομίζω πως σιγά σιγά, τα τελευταία χρόνια γίνονται και στην Κύπρο. Το καλό τραγούδι σίγουρα δεν είναι στην άνθιση του όπως ήταν στην εποχή του Χατζιδάκι, του Λοίζου και του Θεοδωράκη αλλά υπάρχουν νέοι καλλιτέχνες που αγωνίζονται για να παρακάμψουν την γενικότερη παρακμή της εποχής. Γνωρίζω νέους ανθρώπους που αντιστέκονται στην ευκολία και στην φτήνια, με μεγάλο κόστος. Τους θαυμάζω και είμαι μαζί τους. Η ομορφιά υπάρχει παντού, έστω και κρυμμένη. Έχω δουλέψει όντως με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες και είμαι ευγνόμων. Ήρθα σε άμεση επαφή με το έργο τους, με τους ίδιους, έμαθα πράγματα, πήρα εμπειρίες πολύτιμες και ακόμα παίρνω. Την ίδια στιγμή σημαντικούς καλλιτέχνες θεωρώ και όλα τα νέα παιδιά που παλεύουν να υπηρετήσουν με αξιοπρέπεια και αισθητική την τέχνη τους. Τίμια και καθαρά. Κάπου εκεί είναι και το καλό τραγούδι σήμερα. Ίσως όχι στα πολλά φώτα, στις μεγάλες αφίσες και τις πολλές διαφημίσεις. Θα το βρείτε μόνο ψάχνοντας και ρισκάροντας να πάτε σε κάτι καινούριο, χωρίς εγγυήσεις. Αυτή είναι η ευθύνη της σημερινής γενιάς ακροατών, αν θέλουμε η μουσική να συνεχιστεί και να ξαναυπάρξει άνθιση. Και βέβαια, αντίστοιχα, οι νέοι καλλιτέχνες έχουν ευθύνη να παρουσιάζουν υλικό με ουσία, και να είναι έντιμοι και αληθινοί απέναντι στο κοινό, αν θέλουν να το κερδίσουν. Ας γίνει ένα «υπόγειο» αλισβερίσι, μια δίκαιη ανταλλαγή. Ο ουσιαστικός διάλογος πάντα οδηγεί κάπου καλύτερα.

Ποιο θεωρείς ως το πιο κομβικό σημείο στη μέχρι τώρα παρουσία σου στην Ελλάδα;

Ε, σίγουρα αυτό στο οποίο βρίσκομαι τώρα. Η στιγμή που αφήνεις πίσω σου την σιγουριά, το μεροκάματο και λες «εδώ είμαι, αυτή είναι η μουσική μου». Ξεκινάς ένα μοναχικό ταξίδι με βαλίτσα τον πρώτο σου δίσκο, και συστήνεσαι απο την αρχή. Μηδενίζεις το κοντέρ και παρόλη την κούραση όλων των χρόνων, ξεκινάς να μετράς χιλιόμετρα απο την αρχή, γιατί απλά τώρα κάτι έχεις να πεις. Είναι μια ανηφόρα που θέλει κουράγιο και πολλή, πολλή αγάπη για αυτό που κάνεις. Νιώθω ευλογία για τον δρόμο που διάλεξα και ανυπομονώ να μοιραστώ στιγμές του με όσους απο εσάς έρθουν να μας δουν στην Διαχρονική Μουσική Σκηνή, το Σάββατο 25 Μαίου!

Τι είναι αυτό που σε έπεισε ότι τώρα είναι η ώρα για τον πρώτο δίσκο σου;

Είχα έτοιμα πολλά τραγούδια. Περισσότερα απο όσα μπήκαν τελικά στον δίσκο. Ήταν βασική ανάγκη για μενα να γεννηθούν, να βγουν στο φως.

Σε ποιες «άλλες μέρες» αναφέρεται ο τίτλος του δίσκου;

Σ’ αυτές που περιμένουμε και που μας αξίζουν. Είναι οι ομορφότερες μέρες, αυτές της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της συλλογικότητας. Είναι μέρες που επενδύονται σε σχέσεις αληθινές, ουσιαστικές, που περνούν κάνοντάς μας καλύτερους άνθρωπους.

Έγραψες μουσική, στίχους, ενορχήστρωσες και ερμήνευσες. Ποιο κομμάτι της διαδικασίας είναι τελικά το πιο σημαντικό, που μπορεί είτε να αναδείξει είτε να «καταδικάσει» ένα τραγούδι;

Ένα τραγούδι «φαίνεται» αν είναι καλό ή όχι, στην πρωτόλειά του μορφή. Αν η μελωδία είναι εμπνευσμένη, αν ο στίχος είναι ακαριαίος, και αν τα δύο μαζί έρχονται σε απόλυτη αρμονία, τότε το τραγούδι πέτυχε. Αν μιλάμε δε για το ελληνικό τραγούδι, θεωρώ σημαντικότερο τον στίχο. Και το λέω αυτό όντας μουσικός. Ένας φτηνός στίχος δεν μπορεί να με πείσει όσο υπέροχη και αν είναι η σύνθεση. Την ίδια στιγμή, μπορώ να «συγχωρέσω» μια λιγότερο ευφάνταστη σύνθεση αν ο στίχος έχει κάτι δυνατό να πει.

Τώρα, βέβαια, η ενορχήστρωση είναι ένα αλλο, μεγάλο κεφάλαιο. Σαφώς και μπορεί να προάγει ή να «ρίξει» ένα τραγούδι. Αν το τραγούδι είναι σπουδαίο απο μόνο του, δεν θα το καταστρέψει αλλά σίγουρα μπορεί να το αδικήσει. Με την ίδια λογική ένα κομμάτι με λιγότερες προοπτικές μπορεί πραγματικά να αναδειχθεί και να ανθίσει με μία ωραία ενορχήστρωση. Αν βέβαια είναι φτωχό σε σύνθεση ή και στίχο, ένας δύσκολος ακροατής θα εντυπωσιαστεί αρχικά αλλά σύντομα θα το απορρίψει.

Εδώ είναι σημαντικό να πούμε πως η ενορχήστρωση πολλές φορές εμπεριέχει τη σύνθεση. Πολλές μικρές ή και μεγάλες μελωδίες που συνυπάρχουν μέσα σε ένα τραγούδι συνοδεύοντας, χρωματίζοντας, στολίζοντας την κύρια μελωδική γραμμή, αποτελούν για ΄μενα βασικό στοιχείο της σύνθεσης. Γι’ αυτό και η δουλειά του ενορχηστρωτή ή του μουσικού που αυτοσχεδιάζει σε μια ηχογράφηση είναι πολλές φορές τόσο σημαντική όσο και αυτή του συνθέτη.

Έπειτα είναι και η επιλογή των οργάνων, των ήχων, η δομή, η ατμόσφαιρα, το κατα πόσον εναρμονίζονται όλ΄αυτά με την ιστορία, με το συναίσθημα του τραγουδιού. Η ενορχήστρωση παίζει τόσο ρόλο όσο η σκηνοθεσία σε ένα καλό ή ένα κακό σενάριο.

Τώρα, πάρε όλα αυτά και βάλε έναν καλό ή έναν κακό τραγουδιστή να τα πάει παρακάτω. Ως ενσαρκωτής του υλικού, έχει μια τεράστια ευθύνη στο πως θα μεταφέρει την ιστορία. Και γι’ αυτό δεν αρκεί φυσικά μια καλή φωνή. Περισσότερο ρόλο για μενα παίζει η αισθητική, η αντίληψη, η μόρφωση.

Όπως καταλαβαίνεις, όλα τα συστατικά είναι τόσο, μα τόσο σημαντικά. Και ακριβώς επειδή δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο, δύσκολα γράφω τραγούδια χωρίς να τα αντιμετοπίζω ως ολότητα. Συμβαίνει κι αυτό βέβαια, αλλά λιγότερο συχνά.

Από τα τραγούδια που τραγουδάτε αυτό το διάστημα, ποιο αγαπάς περισσότερο;

Καταρχάς να πούμε πως το playlist βασίζεται πάνω στα δικά μου τραγούδια, αγκαλιασμένα απο άλλα πολύ αγαπημένα και γνωστά. Τραγουδάμε Χατζιδάκι, Σαββόπουλο, Ρασούλη αλλά και Κραουνάκη, και Lady Gaga και Lara Fabian. Τραγουδάμε ό,τι μας συγκινεί και μας δονεί. Έχω αρκετές αγαπημένες στιγμές μέσα στο πρόγραμμα αλλά νομίζω πως λόγω της αγάπης μου για την ιδιαίτερη μου πατρίδα συγκινούμαι πολύ όταν λέω κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια. Το «Τερτιν», μόνο με μπάσο και φωνή, είναι μια αρκετά φορτισμένη στιγμή για μενα.

Ποιοι άνθρωποι έρχονται να σας ακούσουν στα live;

Νομίζω πως έρχονται να μας δουν άνθρωποι που αγαπούν την καλή μουσική, που έχουν ανοικτούς δέκτες για φρέσκες προσεγγίσεις και είναι θετικοί στην αληθινή επαφή με το συναίσθημα τους.

Πώς θα χαρακτήριζες το πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε στην Κύπρο;

Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσουμε νιώθω πως έχει μια εσωτερική ένταση, μια αλήθεια που βγαίνει απο τέσσερα διαφορετικά κανάλια. Το κανάλι της δικής μου ψυχής, του Αντρέα, του Γιώτη και του Στέφανου (πιάνο-μπάσο-τύμπανα). Με έναν μαγικό τρόπο ενώσαμε πάνω στην σκηνή τις καρδιές μας σε μία και κάθε φορά θέλουμε να συντονίσουμε σ΄αυτή την συχνότητα τον κόσμο που έρχεται να μας δει. Μας αφορά σε σημείο ζωτικότητας αυτή η επαφή και νομίζω πως πάνω σ΄αυτή την μαγική κλωστή συμβαίνουν όλα.

Ποιο χαρακτηριστικό του καθενός από τους τρεις μουσικούς που είναι μαζί σου επί σκηνής ξεχωρίζεις;

Ο καθένας τους ξεχωριστά είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Ο Αντρέας Αποστόλου, ο Γιώτης Κιουρτσόγλου και ο Στέφανος Δημητρίου είναι τρεις μουσικοί όπου ο καθένας στην προσωπική του πορεία επηρέασε και καθόρισε τον ήχο μεταγενέστερων μουσικών. Και φυσικά πολλοί απο τους δίσκους καλλιτεχνών που αγαπήσαμε μέσα στα χρόνια φέρουν το στίγμα τους, την προσωπική τους σφραγίδα. Έχουν και οι τρεις έντονες προσωπικότητες, είναι ιδιαίτερα ευφυείς και φυσικά εξαιρετικά ταλαντούχοι. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα στοιχείο για τον καθένα, θα έλεγα πως ο Στέφανος είναι εκνευριστικά άρτιος! Δύσκολα θα εντοπίσεις κάποιο λάθος, έστω μια ανεπαίσθητη προχειρότητα στο παίξιμο του. Είναι ο βράχος μας. Ο Γιώτης είναι φοβερά ευρηματικός. Οι αυτοσχεδιασμοί του δημιουργούν αστρικές ατμόσφαιρες, πραγματικά νιώθεις πως σε μεταφέρουν σε άλλο σύμπαν. Ο Αντρέας απο την άλλη είναι σπαρακτικά ανθρώπινος. Οι νότες του χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά, δεν σου αφήνουν περιθώριο να μην δεις την αλήθεια σου. Έχω βουρκώσει πολλές φορές ακούγοντας τον και προσπαθώντας να συνεχίσω να τραγουδάω. Τελικά είμαστε αυτό που παίζουμε. Ο Στέφανος είναι ακαριαίος, ο Γιώτης ταξιδευτής και ο Αντρέας μια αγκαλιά. Και οι τρεις μαζί παίζουν πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά, με ενθουσιασμό μικρού παιδιού και είμαι πραγματικά τυχερή που βρέθηκαν στον δρόμο μου.

Σάββατο 25 Μαίου

Διαχρονική Μουσική Σκηνή, Λευκωσία

Είσοδος: €10

Ώρα: 22.00

Τηλέφωνο κρατήσεων: 99156683

Facebook event