Η Κόρη στη βαλίτσα, του Σπύρου Αντωνέλλου

Ο Σπύρος Αντωνέλλος έγραψε ένα ποίημα για την 8χρονη Έλενα Ναταλία, της οποίας ο καθ’ ομολογία δολοφόνος αφαίρεσε τη ζωή με τον πιο βάναυσο τρόπο.

Article featured image
Article featured image


Ας υπάρχει κάπου

το λιβάδι που οι ψυχές ησυχάζουν κι αφουγκράζονται...

Ας υπάρχει Δίκη

Ας υπάρχει Τιμωρία

Ας υπάρχει Τύψη

Ας υπάρχει Λογική

Μα η Κόρη του Νερού

ας χαμογελάσει,

χωρίς να πικραίνεται πια

για τα γενέθλια που της στέρησε...

για το δικαίωμα που της πήρε ν’ αδράξει τα χρόνια της...

για το φως που δεν βλέπει...

για τη λάσπη που λέρωσε τα μικρά παπουτσάκια...

Πεταμένα όλα σε μια βαλίτσα...

Σαν αυτήν που κρατάμε καθημερινά στα ταξίδια μας

Μόνο ... που αυτός

την έκλεισε βιαστικά

με οργή και μίσος,

χτυπώντας πρώτα το κουμπί αριστερά,

μετά το κουμπί δεξιά

Και μετά ...

Βιαστικά το χερούλι

για να πέσει ήσυχα πια στο νερό.

Ήταν κάποτε μια Κόρη

θα μουρμουρίζει το νερό...

Μια Κόρη στη βαλίτσα...

Την επόμενη φορά που θα τη δεις,

νανούρισέ Τη...

Παιδί ήταν... και φοβάται...

——

ΓΡΑΜΜΑΤΑ 2019



Επιπλέον, ο ίδιος μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σε σχέση με την τραγικότατη αυτή ιστορία:

Η συγκλονιστική και συνάμα τραγική ιστορία που συνέβαινε τόσα χρόνια στον τόπο, δεν έχει να κάνει μόνο με τις όποιες ευθύνες των Αρχών ούτε όμως και με το γεγονός πως οι γυναίκες και τα δυο μικρά παιδιά ήταν αλλοδαπές.

Άλλωστε, για να δανειστώ τα λόγια της ηρωίδας του Στρατή Τσίρκα, της «Αριάγνης», «εκεί που είναι ο πόνος και τα δάκρυα, εκεί είναι ο Άνθρωπος».

Περισσότερο έχει να κάνει με τη δική μας απαθή στάση, την ψευδαίσθηση που είχαμε ως τώρα πως η Κύπρος είναι ο «παράδεισος» και πως τέτοιοι κίνδυνοι, τέτοια περιστατικά, δεν ΜΑΣ αφορούν.

Πέρα από το γεγονός πως η αφαίρεση της ζωής με τέτοιο βάναυσο τρόπο δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο, άσχετα με την ηλικία του, έχουμε χρέος πια να δούμε ως Πολιτεία πρώτα και ως Κοινωνία μετά την ωμή πραγματικότητα που κυκλοφορεί μεταμφιεσμένη πίσω από την επαγγελματική «μάσκα», την κοινωνική θέση.

Το ποίημα γράφτηκε μόνο και μόνο για να αφυπνιστεί ο καθένας μας, να επαναπροσδιορίσει το σύστημα των αξιών του, να δει το διπλανό του με αγάπη, να προστατέψει και να προστατευτεί.

Οι ζωές μας δεν μπορεί να περπατάνε σε λεωφόρους άγνοιας, αδιαφορίας και εγωισμού.


* Ο Σπύρος Αντωνέλλος είναι Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης (Μέση Γενική Εκπαίδευση) στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, αλλά και σκηνοθέτης θεάτρου.

antonellos.png

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ