Παρότι δεν την γνώριζα προσωπικά, οι φίλοι και οι γνωστοί που μου μιλούσαν γι’ αυτήν κατά καιρούς, μου δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες.

Έφυγε στα 23 της για μεταπτυχιακό στο Los Angeles και έκτοτε παρέμεινε εκεί δουλεύοντας ως η πρώτη Ελληνοκύπρια ραδιοφωνική παραγωγός στις ΗΠΑ, στον πλέον μεγαλύτερο ελληνοεβραϊκό ραδιόφωνο της Αμερικής (200 χιλιάδες ακροατές μηνιαίως), τον LA Greek Hebrew Radio, ενώ παράλληλα με την ομάδα της διοργανώνουν ελληνικές βραδιές με ρεμπέτικα για τους Έλληνες μετανάστες της περιοχής. «Αυτό που μου κάνει εντύπωση», μου λέει, «είναι πως οι περισσότεροι που έρχονται να μας ακούσουν είναι Ισραηλίτες. Αγαπούν πολύ την ελληνική μουσική και τους Έλληνες».

Παρότι δεν είχαμε βρεθεί ποτέ ξανά, από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, νιώσαμε πως γνωριζόμασταν χρόνια. Την ρώτησα για τα νέα της, χωρίς καν να ξέρω τα παλιά της και αυτή με ρώτησε για τα δικά μου.

Πώς είναι τώρα στην Αμερική με τον Τραμπ;

Για τους μετανάστες δύσκολα. Μας έχει χωρίσει σε δύο γκρουπ και αυτός κάθεται αναπαυτικά και κοιτάει το τέρας που δημιούργησε, τους ξένους και τους ντόπιους να τσακώνονται, να μισούνται, να χωρίζονται. Και αυτό το κλίμα δεν αφορά μόνο τους μετανάστες που εργάζονται στην Αμερική, αλλά και όσους σπουδάζουν. Έχουν ακριβύνει τα δίδακτρα, είναι δύσκολο να βρεις δουλειά, δέχεσαι ρατσισμό. Ο Τραμπ έπεισε τους περισσότερους πως οι ξένοι φταίνε για τα κακά τους, και τους έχει στρέψει εναντίον των μεταναστών.

Εσύ το έχεις βιώσει;

Ευτυχώς η Καλιφόρνια, όπου ζω και εργάζομαι έχει πολύ διαφορετική νοοτροπία. Όσα περιέγραψα πιο πάνω θα τα βρεις συνήθως σε πολιτείες όπως το Τέξας, η Μινεσότα, το Μισισιπή. Στο Λος Άντζελες είναι διαφορετικά τα πράγματα. Εκεί θα βρεις την Αμερική των ευκαιριών και των δυνατοτήτων. Των αξιών και της αναγνώρισης, άσχετα με την καταγωγή σου.

Η Βασιλεία, λίγο μετά το πέρας των σπουδών της, ως μουσικός, έπιασε δουλειά ως ραδιοφωνική παραγωγός στον τότε νεοσύστατο ελληνοεβραϊκό σταθμό LA Greek Hebrew Radio, και πλέον διατηρεί τρεις δικές της ραδιοφωνικές εκπομπές, στις οποίες μάλιστα κατά καιρούς φιλοξενεί σημαντικές προσωπικότητες της Ελλάδας και της Κύπρου από το χώρο των τεχνών, όπως η Γκαλένα Βελίκοβα (χορεύτρια - κριτής Dancing with the Stars), ο Γιώργος Καραμήχος, αλλά και η Kimberly Robeson (Ελληνο-αμερικανίδα best seller συγγραφέας). «Καθημερινά λαμβάνω πολύ αγάπη από τους Έλληνες και τους Κύπριους της Αμερικής, αλλά και από Ισραηλίτες, αφού μην ξεχνάμε πως είναι ελληνοεβραϊκός ο σταθμός. Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τις εκπομπές μου και το δείχνει έμπρακτα».

Η πρωινή της εκπομπή, η «Καλημέρα», παίζει αποκλειστικά ελληνικά τραγούδια, τόσο hits της εποχής όσο και παλιά ελληνικά τραγούδια από Τσιτσάνη, Λίντα, Μοσχολιού κ.α. «Οι Έλληνες της Αμερικής αγαπούν πολύ τα παλιά ελληνικά τραγούδια, ακόμα και οι νεότερες γενιές που δεν έχουν αυτές τις αναφορές. Παράλληλα το γεγονός και μόνο ότι ακούν μία ελληνική φωνή στο ραδιόφωνο, αμέσως τους κάνει να νιώσουν οικεία και να παραμείνουν συντονισμένοι».

Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, κάθε εβδομάδα 40 χιλιάδες ακροατές ακούνε τις εκπομπές του ραδιοφώνου, συμμετέχουν, στέλνουν μηνύματα, γνωρίζονται μεταξύ τους. «Οι Έλληνες της Αμερικής έχουν ανάγκη να ακούνε ελληνικές φωνές στο ραδιόφωνο, να θυμούνται τις ρίζες τους, από πού προέρχονται. Είναι πολύ εύκολο να ξεχάσεις ποιος είσαι όταν ζεις στην Αμερική», σημειώνει.

Θυμάσαι κάποια ιδιαίτερη ιστορία με ακροατές σου;

Δύο πράγματα μου έχουν μείνει έντονα. Ένα μήνυμα που είχα λάβει κάποτε από έναν Έλληνα της Νέας Υόρκης, που μου έλεγε πως είμαι ελληνική φωνή της Αμερικής στο ραδιόφωνο και μια γνωριμία δύο ακροατών της εκπομπής που κατέληξε σε σχέση.

Με τη μουσική τι κάνεις;

Έχω μια ομάδα όπου μία φορά την εβδομάδα διοργανώνουμε ρεμπέτικες ελληνικές βραδιές για τους Έλληνες της Καλιφόρνιας. Το εκπληκτικό, ωστόσο, είναι πως οι περισσότεροι που έρχονται είναι από το Ισραήλ. Ποτέ δεν θα πίστευα, εάν δεν το ζούσα, το πόσο αγαπάνε στο Ισραήλ τους Έλληνες καλλιτέχνες και την ελληνική μουσική. Πριν ένα μήνα, μάλιστα, είχα βρεθεί καλεσμένη στο Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ για εμφανίσεις και όχι μόνο γνώριζαν ποια είμαι, αλλά ήθελαν να φωτογραφηθούν μαζί μου και να με γνωρίσουν. Ένιωσα celebrity, χωρίς να είμαι!.

Εκτός από τα επαγγελματικά, η καθημερινότητα στο L.A πώς είναι;

Είναι ένας αγώνας καθημερινής επιβίωσης με τα ωραία και τα άσχημά της. Στο L.A μεγαλώνεις σαν άνθρωπος, αποδεικνύεις στον εαυτό σου καθημερινά μπορείς να πετύχεις όλο και περισσότερα. Αλλά, σαφώς, δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα, υπάρχει και η μαύρη πλευρά του L.A, η άσχημη, με τους άστεγους, τα γκέτο. Δεν είναι όλα λάμψη και χλιδή. Η ζωή εκεί, ωστόσο, σε βοηθά να ωριμάσεις απότομα. Δεν είναι εύκολα, αλλά αξίζει.

Δίνουν ευκαιρίες στους νέους;

Νομίζω ότι κατεξοχήν δίνουν ευκαιρίες στους νέους. Στην Καλιφόρνια τουλάχιστον που ζω, αγαπούν πολύ τους νέους επαγγελματίες και τις νέες ιδέες. Τους θέλουν και τους ζητάνε. Αυτό είναι και η μεγάλη διαφορά με την Κύπρο. Είτε μπεις με μέσο σε μία δουλειά, είτε λόγω προσόντων, αν δεν δουλεύεις σκληρά, θα φύγεις. Εάν αξίζεις, θα ανταμειφθείς τόσο οικονομικά όσο και ηθικά. Τους εντυπωσιάζει πολύ για παράδειγμα που εγώ, ενώ μεγάλωσα σε ένα μικρό νησί όπως η Κύπρος, τα άφησα όλα για να πάω τόσο μακριά για να χτίσω το μέλλον μου. Οι Αμερικάνοι δεν το έχουν αυτό. Οι περισσότεροι δεν έχουν βγει εκτός Αμερικής. Δεν ξέρουν τι γίνεται στον έξω κόσμο.

Οικονομικά είναι βιώσιμα;

Πολύ καλύτερα σίγουρα από την Κύπρο. Εκεί, αν δουλεύεις σωστά και σκληρά, όπως είπα, θα αμειφθείς ανάλογα. Θα πάρεις αύξηση, άσχετα με τα χρόνια εργασίας σου. Δεν παίζουν αυτά στην Αμερική. Ναι, η ζωή είναι αρκετά ακριβή, αλλά οι μισθοί ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής, σε αντίθεση με την Κύπρο.

Λείπεις ήδη 4 χρόνια από την Κύπρο, ποια είναι η εικόνα που έχεις σήμερα για τον τόπο σου και τους Κυπρίους;

Αυτό που διαπίστωσα ζώντας στην Αμερική, είναι πως είμαστε πολύ έξυπνος, εύστροφος και ευέλικτος λαός, το πρόβλημα μάς το δημιουργεί ο ίδιος ο τόπος μας. Είδα ανθρώπους που στην Κύπρο ήταν παραγκωνισμένοι, στην Αμερική να μεγαλουργούν γιατί τους δόθηκαν οι ευκαιρίες. Το έζησα και προσωπικά, όταν πηγαίνοντας φοβισμένη τον πρώτο καιρό και με το σύνδρομο του επαρχιώτη, διαπίστωσα πως ξέρουμε πολλά περισσότερα πράγματα από τους Αμερικάνους, εξ αιτίας του τρόπου που μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε. Απλώς στην Κύπρο δεν μας υπολογίζουν, μας θεωρούν άπειρους και φυσικά δεν μας αφήνουν να δείξουμε τι αξίζουμε. Έχουμε, όμως, δεξιότητες και αυτό το διαπιστώνω όλο και περισσότερο ζώντας στην Αμερική. Εδώ οι άνθρωποι είναι πιο κλειστόμυαλοι. Ξέρουν μια τακτική και αυτήν ακολουθούν, δεν πάνε ούτε δεξιά ούτε αριστερά.



* Η Βασιλεία Μέλιου θα συνεχίσει να μιλά ελληνικά στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο, από το ραδιόφωνο του LA Greek Hebrew Radio για τα επόμενα χρόνια, γι' αυτό αν θες να την ακούσεις ζωντανά μπορείς να την βρεις στο www.lagreekhebrewradio.com/listen-live.