Το εν λόγω ερώτημα το είχαμε θέσει πριν από περίπου δύο χρόνια, ανήμερα της επετείου του προδοτικού πραξικοπήματος, λαμβάνοντας ποικίλες απόψεις για το ζήτημα, με αρκετούς συμπατριώτες μας να πιστεύουν πως ίσως είναι καιρός οι σειρήνες να σιγάσουν, καθώς το μόνο που πετυχαίνουν είναι να ξυπνούν άσχημες μνήμες, κυρίως σε όσους έζησαν τα γεγονότα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Άποψη την οποία φαίνεται να συμμερίζεται και ο Επίκουρος Καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Παναγιώτης Σταυρινίδης, ο οποίος εξέφρασε την άποψή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.

«Αγαπητό κράτος,

Θα σου μιλήσω με την ιδιότητά μου ως Καθηγητή Ψυχολογίας και με αναφορά στο τι γνωρίζουμε για τον ανθρώπινο νου και το συναίσθημα.

Αυτό το κακόγουστο έθιμο της εκκωφαντικής σειρήνας τα ξημερώματα της 15ης και της 20ης του Ιούλη πρέπει να σταματήσει.

Δεν ξυπνά μνήμες. Τα χαράματα όταν ξυπνάς με εκκωφαντικές σειρήνες αυτό που ξυπνά είναι αντανακλαστικά. Φόβος. Τρόμος. Ξιππάζεσαι αγαπητό μου κράτος, δεν θυμάσαι.

Και για όσους έχουν ζήσει τα γεγονότα. Αν σε έχουν σπάσει στο ξύλο με ρόπαλα και μετά σε ξυπνάν χαράματα πετάσσοντας σου ρόπαλα στο κρεβάτι, δεν ανακαλείς απλά μια τραυματική μνήμη. Συντρομάσσεσαι επί το κυπριακότερον.

Σταματήστε λοιπόν αυτό το κακόγουστο πράγμα. Αν θέλετε μνήμη, να δείτε το θέμα της παιδείας, της διδακτικής της ιστορίας και της κουλτούρας αναμνήσεων και ειρήνης.

Αλλιώς, να ξέρεις αγαπητό μου κράτος πως με τες σειρήνες δεν μας κάματε πιο πατριώτες.

Σκυλιά του Παβλόφ μας κάνατε».