Η εν λόγω παραλία, όπως πληροφορούμαστε, βρίσκεται κάπου στη Μεσόγειο, που ως γνωστό αποτελεί την περιοχή όπου η Caretta Caretta αναπαράγεται.

Αυτό που βλέπουμε είναι μια χελώνα να προσπαθεί, ανάμεσα σε ξαπλώστρες, να σκάψει για να γεννήσει τα αυγά της, καθότι ως γνωστό οι εν λόγω χελώνες επιστρέφουν έπειτα από αρκετά χρόνια για να γεννήσουν στο ίδιο ακριβώς σημείο που γεννήθηκαν.

«Εκεί που γεννιούνται, τα χελωνάκια καταγράφουν τις συντεταγμένες της παραλίας και μετά από 20- 25 χρόνια, αφού γυρίσουν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο για να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν, με το βιολογικό τους GPS βρίσκουν τελικά τις συντεταγμένες και έρχονται πίσω στην ίδια παραλία για να αφήσουν τα αυγά τους -δεν γεννούν στην ίδια φωλιά, στο ακριβές σημείο που γεννήθηκαν, αλλά σε κάποιο σημείο της συγκεκριμένης παραλίας», μας είχε αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο η κυρία Μυρούλα Χατζηχριστοφόρου.

Κι αν αυτό το ένα που θα επιστρέψει για να γεννήσει βρει αλλοιωμένη την παραλία που γεννήθηκε, ή αν για παράδειγμα η άμμος έχει συμπιεστεί και άρα δεν μπορεί να βγάλει τη φωλιά του, τι θα κάνει;

«Αν έρθει πίσω στην παραλία που γεννήθηκε η οποία ήταν παρθένα και πλέον είναι α λα Coral Bay, με κρεβατάκια, ομπρέλες και πολυκοσμία, τότε πολύ πιθανό να μη μπορέσει να βγει για να γεννήσει. Και αν πρέπει οπωσδήποτε να γεννήσει, θα αφήσει τα αυγά της μέσα στη θάλασσα. Οι Καρέτες μπορεί να αναγκαστούν να καταφύγουν σε μια γειτονική παραλία, η οποία όμως μπορεί να μην είναι καλή για την εκκόλαψη των αυγών ή την κάθοδο των μικρών χελωνών στην θάλασσα για διάφορους λόγους. Η Πράσινη χελώνα όμως είναι πολύ πιστή στην παραλία που εκκολάφτηκε. Στην Κύπρο είχαμε και αλλού χελώνες, όπως πχ στην Αγία Νάπα. Λόγω όμως της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης, έχουν φύγει, δεν υπάρχουν πλέον χελώνες εκεί. Μπορεί σκόρπια να βρεις μια φωλιά εδώ, μια εκεί, αλλά ως εκεί».

Για να μην ισοπεδώνουμε όμως τα πάντα, τόσο εμείς όσο και η ίδια η κυρία Μυρούλα, η οποία μαζί με τον σύζυγό της, Ανδρέα Δημητρόπουλο, για 41 χρόνια τώρα (πολύ πριν μπούμε στην Ε.Ε.) κρατούν και υλοποιούν με επιτυχία το *Πρόγραμμα για την Προστασία και Διατήρηση των Θαλάσσιων Χελωνών της Κύπρου, θεωρούμε ότι ο άνθρωπος μπορεί να συνυπάρξει με τη χελώνα. Αρκεί να υπάρχει σεβασμός, ευαισθητοποίηση και γνώση που φυσικά προκύπτει από την ενημέρωση, αλλά κυρίως να εφαρμόζεται ο νόμος που διέπει τις περιοχές Natura, οι οποίες στην προκειμένη περίπτωση κηρύχτηκαν ως τέτοιες χάρη σε ένα είδος προτεραιότητας όπως είναι η χελώνα.

«Με καλή θέληση και καλή συνεργασία, μπορούμε να διαφυλάξουμε όλες τις περιοχές αναπαραγωγής της χελώνας, τόσο τις παρθένες όσο και τις υπόλοιπες που ο άνθρωπος συνυπάρχει με τη χελώνα», αναφέρει η κυρία Μυρούλα.

«Αν εσύ, όμως, πας στη Λάρα και από περιέργεια (τονίζω τη λέξη περιέργεια) πεις ‘να βάλω το χέρι μου στη φωλιά για να δω’, παρόλο που είναι βαθιά και δεν θα τα βρεις (30-50 εκατοστά κάτω τα αυγά της Καρέτα και ένα μέτρο σχεδόν της Πράσινης), εντούτοις μόλις ανακατέψεις με το χέρι σου, τα χελωνάκια που είναι έτοιμα, που έχουν ήδη εκκολαφθεί και περιμένουν μέσα στη φωλιά, αμέσως θα ξεκινήσουν να βγαίνουν ακόμα και αν είναι καταμεσήμερο. Αν βγουν έξω κατά το μεσημέρι, ξεκινώντας να περπατούν στην παραλία, κατευθυνόμενα προς την θάλασσα, δεν προλαβαίνει κανένα να φτάσει στο νερό. Η θερμοκρασία είναι τόσο ψηλή, ειδικά της άμμου, που είναι λες και μπήκαν στον φούρνο. Τα βλέπεις, το ένα πίσω από το άλλο, νεκρά (οφτά), πάνω στην παραλία. Είναι η φύση έτσι. Και οι μητέρες βγαίνουν το βράδυ για να γεννήσουν και τα χελωνάκια βγαίνουν το βράδυ. Γι’ αυτό απαγορεύεται η οποιαδήποτε ενόχληση στις φωλιές, εν μέσω αναπαραγωγικής περιόδου».

*Το Πρόγραμμα για την Προστασία και Διατήρηση των Θαλάσσιων Χελωνών της Κύπρου είναι ένα πρόγραμμα που τιμά την Κύπρο διεθνώς. Χαρακτηριστικά, το 2016 βραβεύτηκε από την Ε.Ε. ως ένα από τα 5 καλύτερα προγράμματα προστασίας περιβάλλοντος σε ολόκληρη την Ευρώπη.



Διάβασε παρακάτω τις οδηγίες του Τμήματος Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών για προστασία των παραλιών ωοτοκίας των θαλασσίων χελωνών στην Κύπρο.