Γράφει ο Αδάμος Ευσταθίου
Όχι μόνο η δική μου γιαγιά αλλά φαντάζομαι αρκετών και απ’ όσων έτρεξαν να συμφωνήσουν που έδιωξαν την μαθήτρια με την μαντίλα από το σχολείο.
Πραγματικά, διαβάζεις κάποια σχόλια και απορείς πώς σκατά γίναμε έτσι σαν Λαός, πώς είναι δυνατό να υπάρχουν τόσες μαρτυρίες Κυπρίων και Ελλήνων μεταναστών που βίωσαν τον ρατσισμό στις χώρες που πήγαν λόγω των ρούχων που φορούσαν και να έχουμε το θράσος να κάνουμε τα ίδια σε ένα παιδί που βρέθηκε στο τόπο μας.
Πόσο αμόρφωτοι είμαστε όταν δεν γνωρίζουμε ότι τις γυναίκες που έφταναν με τα μαύρα ρούχα και τα μαύρα μαντίλια στα μαλλιά, στα λιμάνια της Αμερικής, οι ντόπιοι τις φώναζαν μάγισσες και βίωναν τον ρατσισμό. Πού γεννήθηκαν όλοι αυτοί που τα γράφουν; Ποιος Κύπριος δεν έχει συγγενείς του στη ξενιτιά; Πώς στο διάολο γίναμε έτσι;
Βλέπεις και κάτι δήθεν προοδευτικά σχόλια ότι η μαντίλα είναι σύμβολο καταπίεσης και πρέπει να καταργηθεί. Μπράβο, ανακαλύψατε την τασιηνόπιττα. Με το να διώξεις μια μαθήτρια από το σχολείο θα απελευθερωθούν οι γυναίκες. Πόσο πιο άστοχη ανάλυση μπορούν να κάνουν αυτοί που τα λεν όταν νομίζουν ότι με νόμους και απαγορεύσεις ξαφνικά θα καταργήσουν τη μαντίλα. Αν θέλουν οι γυναίκες να πετάξουν τις μαντίλες θα τις πετάξουν και όχι όταν τους το επιβάλουμε. Με το να τις βάζουμε στο περιθώριο μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνει. Αν πραγματικά νοιάζονται κάποιοι για την απελευθέρωση των γυναικών ας τις πιστώσουν να δώσουν τον δικό τους αγώνα. Δικό μας χρέος είναι να προσφέρουμε εκείνες τις συνθήκες ελευθερίας που θα επιτρέψουν στις συγκεκριμένες γυναίκες να επιλέξουν και να παλέψουν με τη δική μας αλληλεγγύη.
Στα θετικά ότι οι συμμαθητές της μικρής αντέδρασαν στον αυταρχισμό του διευθυντή δείχνοντας ότι όσο κι αν κατηγορούν κάποιοι τη νεολαία δεν θα πάψει ποτέ να είναι το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας. Χρέος μας να σταθούμε δίπλα στους μαθητές αν χρειαστεί, επειδή γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πώς λειτουργούν οι διευθύνσεις των σχολείων πολύ φοβάμαι ότι όσοι αντέδρασαν θα στοχοποιηθούν.
Αφιερωμένο το κείμενο στη γιαγιά μου που δεν την έδιωξαν από κάπου για το τσιεμπέρι της.
Υ.Γ. 1 - Οι επαναστάτριες του 1821 στα σχολικά βιβλία απεικονίζονται με μαντίλες.
Υ.Γ. 2 - Στη Κύπρο έχουμε ονομάσει δεκάδες σχολεία με ονόματα αγίων, κανένα όμως δεν ονομάσαμε με το όνομα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη ή κάποιου άλλου φιλόσοφου. Κατά τα’ άλλα, έχουμε πρόβλημα με τη μαντίλα στο σχολείο γιατί είναι θρησκευτικό σύμβολο.
