Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Νομίζουμε πως οι λέξεις και οι κριτικές των άλλων αφορούν εμάς. Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε κατάκαρδα τον άσχημο χαρακτηρισμό ενός άλλου ατόμου και να γεμίσουμε με εσωτερική πικρία. Αν ο άλλος με πει «άσχημο» μπορεί εντός μου να αρχίσουν να με βασανίζουν οι άσχημες σκέψεις μου για την εξωτερική μου εμφάνιση. Αν κάποιος με κατηγορήσει πως δεν είμαι πετυχημένος επαγγελματικά «όπως πρέπει», μπορεί να αρχίσω να αισθάνομαι ενοχές για τις επαγγελματικές μου επιλογές ως τώρα.

Η αλήθεια είναι πως οι άλλοι άνθρωποι, όταν μας κρίνουν, περιγράφουν περισσότερο τον εαυτό τους παρά εμάς τους ίδιους. Οι άνθρωποι θέλουν πολλές φορές να ταπεινώνουν τους άλλους με σκοπό να ανυψωθούν εκείνοι. Αλλά, εμάς, γιατί να μας ενδιαφέρει αυτό;

Μπορούμε να κάνουμε την εξής ερώτηση στον εαυτό μας; Τι ξέρουν οι άλλοι πραγματικά για εμάς; Τι σημασία έχει η γνώμη τους για το άτομό μου; Γιατί θέλω να εξαρτώμαι από τη γνώμη των άλλων ανθρώπων, ακόμα και αυτών που μου είναι παντελώς άγνωστοι;

Οι άλλοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα, δε γνωρίζουν ποιοι είμαστε. Μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να χαμηλώσουμε και να ξαναγεννήσουμε τον εαυτό μας, όσες φορές θέλουμε. Τι γνωρίζουν οι άλλοι για εμάς είναι καθαρά δική τους γνώμη, όπως και το «πιστεύω» τους.

Οι άνθρωποι δε μας λένε πάντοτε αυτά που μας λένε επειδή θέλουν το καλό μας. Συνήθως, ακολουθούν και παρασύρονται από τα δικά τους χαμηλά συναισθήματα και μπορεί να θέλουν να σε αποτρέψουν από τα όνειρά σου ή τις δραστηριότητές σου, από καθαρή κακία και φθόνο. Οι άνθρωποι δε θέλουν πάντα το καλό μας.

Η γνώμη των άλλων ανθρώπων αφορά τους ίδιους. Δεν πρέπει να μας απασχολεί αν η ζωή μας ή αυτό που είμαστε τους καλύπτει ή τους ευχαριστεί. Αν υπάρχει κάποιος για τον οποίο μπορούμε να το πράττουμε αυτό, αυτός είναι ο εαυτός μας και μόνο, η ίδια μας η συνείδηση.

Τι ξέρουν οι άλλοι πραγματικά για εμένα; Τίποτα..

* Η Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι δημοσιογράφος και αθλήτρια πολεμικών τεχνών.