Σε ηλικία 89 ετών έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη ηθοποιός Έλλη Κυριακίδου, με την είδηση να γίνεται γνωστή πριν από μερικά λεπτά, μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Μια γυναίκα που από πολύ νωρίς αφιέρωσε τη ζωή της στην υποκριτική τέχνη, και συγκεκριμένα από το 1952, όπου και ανέβηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή με τον "Πειρασμό" του Ξενόπουλου, ενώ από το 1960, όταν επέστρεψε στην Κύπρο από το Κονγκό, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά και με πάθος στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Έχει συμμετάσχει σε αμέτρητες παραγωγές της κυπριακής τηλεόρασης ενώ ουκ ολίγες φορές συμμετείχε σε ελλαδικές και διεθνείς παραγωγές που γυρίστηκαν στην Κύπρο.

Ο θάνατός της αναμφίβολα αφήνει πίσω της μια τεράστια παρακαταθήκη και ένα λαό που την λάτρεψε παθολογικά, για το τεράστιο ταλέντο της, για την γλυκύτητα του χαρακτήρα της, για την σπουδαιότητα της προσωπικότητας της.

Η Έλλη Κυριακίδου γεννήθηκε στη Λεμεσό, ζώντας όμορφα και δύσκολα χρόνια. Στα 15 της παντρεύτηκε και ένα χρόνο μετά γίνεται για πρώτη φορά μητέρα. Μέχρι τα 19 της απέκτησε τρία κορίτσια, ενώ λίγο αργότερα θα γίνουν (μαζί με την ηθοποιό Ντόρις Κυριακίδου) τέσσερα.

Η Έλλη Κυριακίδου φοίτησε στην Ιδιωτική Σχολή Λεμεσού Μέσης Εκπαίδευσης (6ο Γυμνάσιο Λεμεσού) και στη Δραματική Σχολή Στανισλάβσκι. Συνεργάστηκε με το ΡΙΚ σε ραδιοφωνικές εκπομπές και τηλεοπτικές όπως και με την ΕΡΤ και τον κινηματογράφο και τη τηλεόραση. Έπαιξε σε επιθεωρήσεις, κωμωδίες, οπερέτες, δράματα και τραγωδίες. Έλαβε μέρος σε έργα κλασσικών συγγραφέων και νεότερων καθώς και Κυπρίων.

Έχει πάθος με το θέατρο και ο γνωστός ηθοποιός και δάσκαλος Αδαμάντιος Λεμός παροτρύνει το σύζυγο της να την αφήσει να βγει στο Θέατρο ενώ εκείνος αρχικά αρνείται.

Το 1952 παίρνει την απόφαση να βγει στο Θέατρο παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της. Με τη Κυπριακή Σκηνή και το Πειρασμό του Ξενόπουλου παίρνει το βάπτισμα του πυρός. Τρία χρόνια αργότερα της γίνεται πρόταση από το Κυπριακό Θέατρο να παίξει στο έργο «Βαθιές είναι οι ρίζες μας» με τον Ανδρέα Μούστρα και ένα χρόνο μετά μεταναστεύει στο Κογκό. Πήγε με το σύζυγος της με σκοπό να δουλέψουν. Επιστρέφει το 1960 χωρίς να αφήνει το πάθος της και μέχρι το 1962 που ιδρύθηκε ο ΟΘΑΚ συνεργάστηκε με τους «Ενωμένους Καλλιτέχνες» και το Κυπριακό Θέατρο.

Από εκεί άρχισε μια θεατρική πορεία που κράτησε 57 χρόνια στο σανίδι μέχρι το 2009 που αποχαιρετά το θεατρικό κοινό με το έργο «Περσόνα» του Μπέργκμαν που η ίδια επέλεξε.

Το έργο είναι οι τελευταίες μέρες μιας μεγάλης ηθοποιού που πάσχει από αλτσχάιμερ και ζει μόνη με τη νοσοκόμα της και θυμάται όσα έζησε. Μια εξομολόγηση ψυχής για όσα την ταλαιπωρούν ψυχικά. Στο τέλος εξαγνίζεται.

Όπως κάθε ρόλος που έπαιξε η μεγάλη ηθοποιός, στο τέλος η ίδια λυτρώνεται από το δράμα της. Και η λύτρωση αυτή έρχεται με το θάνατό της.

Η Έλλη Κυριακίδου, πιο ώριμη από ποτέ, επιβεβαίωσε επί σκηνής το πόσο μεγάλη ηθοποιός είναι.