Τα ταξίδια αναψυχής, τουλάχιστον πριν την πανδημία, αποτελούσαν για τους περισσότερους από εμάς μια συνήθεια που επαναλαμβάναμε μία με δύο φορές το χρόνο. Μια συνήθεια που αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες καθώς προηγουμένως τα ταξίδια αναψυχής δεν αποτελούσαν καν επιλογή, ούτε καν για τις εύρωστες οικογένειες τις εποχής, καθώς δεν ήταν μια ανάγκη που υπήρχε στην κουλτούρα τους.

Παρόλα αυτά υπήρχαν κάποιοι που έφεραν αυτό το ‘σπορ’ στην επιφάνεια και ακολουθώντας τη ψυχή τους ταξίδεψαν τον πλανήτη απ’ άκρη σ’ άκρη. Όπως ο 99χρονος Vincent Leville, ο οποίος ταξίδεψε σε 60 χώρες τις δεκαετίες από το 30’ έως το 50’ όταν κανείς άλλος δεν ήξερε τι σημαίνει ταξίδι αναψυχής.

Ο Vincent που παρότι διανύει έναν αιώνα ζωής, έχει πλήρη διαύγεια πνεύματος, εξιστορεί τις εμπειρίες του στον Drew Binsky, travel blogger, στον οποίο διηγείται πως ήταν όταν βρέθηκε στο Λούβρο να κοιτάξει τη Μόνα Λίζα, και γύρω του να μην υπάρχει ούτε και ένας επισκέπτης ή πως ένιωθε κάθε φορά που επισκεπτόταν την Κούβα.